Izvor: RTS, 30.Jan.2020, 18:05 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Blagoja Georgievski, mag makedonske košarke, veći od Pere Antića i Naumovskog
Mlađe generacija ga se sigurno ne sećaju. Na Jutjubu gotovo da nema nijednog snimka na kojem se vidi kako je igrao. Ali u Makedoniji dileme gotovo i da nema. Blagoja Georgievski bio je najbolji igrač u istoriji makedonske košarke, mnogo pre nego što su na parket zakoračili Petar Naumovski, Pero Antić ili Jordančo Davitkov.
Priča o Grku i Bušturu, legendarnom treneru Rabotničkog Lazaru Lečiću >> Pročitaj celu vest na sajtu RTS << i njegovom najboljem igraču Blagoju Georgievskom, suštinski priča je o košarci u Skoplju i Makedoniji od sedamdesetih godina pa nadalje.
Blagoja Georgievski je u četvrtak poginuo u saobraćajnoj nesreći u Skoplju.
Utakmice Rabotničkog, pričaju svedoci pomalo skloni preterivanju, u vreme Grka i Buštura trajale su "satima". Lale Lečić je pričao da se, suštinski, igralo dok Rabotnički ne pobedi. Akteri tih utakmica pak imali su sasvim drugačije objašnjenje – Lečić je domarima "naredio" da isključe struju svaki put kada bi protivnička ekipa ušla u kakvu ozbiljniju seriju.
Bez premca glavni igrač u toj ekipi bio je Blagoja Georgievski, jedini makedonski košarkaš u reprezentaciji Jugoslavije i čovek koji je 1975. godine, tvrde svedoci, odigrao paklenu sezonu. Rabotnički je, na kraju, bio peti ispred Bosne i zagrebačke Lokomotive koja je ubrzo zatim promenila ime u Cibona. Sa svega jednim porazom u 26 utakmica, prvak Jugoslavije bio je Zadar Kreše Čosića i Pina Đerđe.
Ipak, Mirko Novosel ga je te godine izostavio iz reprezentacije. Realno, konkurencija na njegovom mestu je bila žestoka, ali upućeni tvrde da je iza odluke, tada svežeg selektora, stajao jedan od najneobičnijih događaja u istoriji jugoslovenske košarke.
Reprezentativnog dresa koštalo ga je zakucavanje koje na jugoslovenskim terenima do tada nije viđeno. Kao plejmejker ekipe, povukao je kontranapad i snažno zakucao.
Publika je, navodno, ostala zapanjena, a Lazar Lečić se, prema svedočenjima, valjao od smeha na klupi domaće ekipe. Georgievski je zakucao na jedan od pomoćnih koševa, postavljenih uz bočne strane terena.
Posle je pričao da ga je na takav potez nagovorio Lečić, najverovatnije jer mu je bilo dosadno. Iako je na neko vreme ispao iz reprezentacije, Georgievski je naredne godine vodio Rabotnički do najvećeg uspeha u istoriji, polufinala Kupa pobednika kupova.
Ekipi Laleta Lečića je u dvomeču protiv Kincana iz Milana falilo osam poena da uđe u finale u kojem su Milanezi pobedili francuski ASPO Turs.
Buštur je, te godine, odveo Rabotnički i do finala Kupa Jugoslavije. U utakmici u Titovom Užicu pobedio je tada veličanstveni beogradski Radnički sa 89-75, za koji su igrali Dragoslav Ražnatović, Milun Marović, Miroljub Damnjanović, Srećko Jarić i Dragan Vučinić.
Stariji košarkaši kažu da su na tom turniru stvorena prijateljstva koja su nadživela decenije i raspad države.
Rabotnički je, potom, samo jednom igrao finale Kupa i to 1983. godine, kada je poražen od Cibone u Bosanskom Brodu.
Georgievski je sa reprezentacijom Jugoslavije na Olimpijskim igrama u Montrealu osvojio srebrnu medalju. Bio je u sastavu ekipe koja je na Evropskom prvenstvu 1971. godine bila druga.
Po okončanju karijere, bio je trener, selektor i sportski funkcioner.
Ostaće zapamćen kao jedan od najboljih odbrambenih igrača svog vremena i prijatelj svima koji su ikada zakoračili na košarkaški teren u Skoplju.
.jpg)
