Izvor: Prva.rs, 28.Mar.2016, 09:52 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Complexions na Beogradskom festivalu igre
Complexions
Njujork, SAD
Ballad Unto
muzika/music: Johanne Sebastian Bach
koreografija/choreography: Dwight Rhoden
kostimi/costumes: Christine Darch
dizajn svetla i scene/ lighting and set design: Michael Korsch
fotografije/photos:
trajanje/duration: 30’
premijera/premiere: 2015, Rome
Veliko, neodoljivo neoklasično delo za celu trupu, na špic patikama i na muziku Johana Sebastijana Baha. Osmišljen u >> Pročitaj celu vest na sajtu Prva.rs << tri dela, ovaj komad je u priča o ljubavi i povezanosti – gde je sudbina kao džoker karta koja može da izmeni pravac ka prelepim mestima; u kojima je snaga ovog saveza sazdana od mašte koja određuje ljudsku sreću.
pauza/intermission
Izgubljeno/Gone
muzika/music: Odetta
koreografija/choreography: Dwight Rhoden
kostimi/costumes: DR Squared
dizajn svetla i scene/ lighting and set design: Michael Korsch
trajanje/duration: 5’
premijera/premiere: 2000, New York
Trojica muškaraca istražuju stanja nemaštine, usamljenosti i beznađa, kako bi kroz drugarsku i bratsku povezanost pronašli volju da prežive.Komad je postavljen na akapela pesmu koju izvodi američka folk pevačica Odeta.
Ispovest /Cryin’ to Cry Out
muzika/music: Jimmy Scott
koreografija/choreography: Dwight Rhoden
kostimi/costumes: TBA
dizajn svetla i scene/ lighting and set design: Michael Korsch
trajanje/duration: 8’
premijera/premiere: 2015, Atlanta
Delo isnpirisano izvanrednim glasom džez pevača Džimija Skota. Rej Čarls je jednom rekao: „kao pevači, mi se bavimo bolom, a Džimi ima više bola i lepote u svom glasu od bilo kog drugog pevača“. Komad koristi Skotovu izvedbu ozbiljnih tekstova i njegov poseban vokalni stil, kako bi inspirisao pokret koji se zaustavlja, odmotava, teče, i onda nestaje. Snažne emocije izlivaju se na sceni, kroz intimne vinjete dueta, tria i solo izvedbi, šaljući poruku otpora u susret nedaći.
Prepreka/Choke
muzika/music: A.Vivaldi
koreografija/choreography: Dwight Rhoden
kostimi/costumes: DR Squared
dizajn svetla i scene/ lighting and set design: Michael Korsch
trajanje/duration: 5’
premijera/premiere: 2006, Njujork
Duet za muške igrače, koji naglašava suprotne kvalitete i takmičarsku energiju. Izvorno kreiran kao komad za gala koncerte, rad koristi savremeni stil i baletsku tehniku, kako bi se duh rivaliteta prikazao kroz atletske kvalitete i virtuoznu igru.
Otisak/Maja/Imprint/ Maya
muzika/music: David Rozenblatt
koreografija/choreography: Dwight Rhoden
reči/words: Maya Angelou
kostimi/costumes: TBA
dizajn svetla i scene/ lighting and set design: Michael Korsch
trajanje/duration: 6’
premijera/premiere: 2015, Atlanta
igrač/dancer: Desmond Richardson
“Otisak” predstavlja seriju plesnih radova, kao omaž važnim istorijskim ličnostima, i u slavu njihovog nasleđa, uticaja i jedinstveniog doprinosa. “Otisak/Maja” je prvi komad inspirisan fascinantnom pojavom Dr. Maje Angelu, spisateljice, pesnikinje, igračice, glumice i pevačice, koji izvodi Dezmond Ričardson, živa ikona igre. Kroz intenzivni dijalog pokreta, koji dolazi iz dubine, kombinuje se ulični sleng sa klasičnom artikulacijom, kao bi stih i rime narastali u prostoru usamljene istine.
pauza/intermission
Udarac/Strum
muzika/music: Metallica
koreografija/choreography: Dwight Rhoden
kostimi/costumes: Christine Darch
dizajn svetla i scene/ lighting and set design: Michael Korsch
trajanje/duration: 25’
premijera/premiere: 2015, Atlanta
Strum je delo za 14 igrača, na muziku čuvenog sastava Metalika, po mnogima jedog od najslavnijih hevi metal bendova svih vremena. Ovaj komad odbacuje konvencije, i pušta da klasične pesme, kao što su “Bleeding me”, “Fixxxer” i “The Unforgiven II”, oblikuju zvuk koji opisuje turbulentnu energiju prethodnih i sadašnjih generacija. Kontroverzne teme života, ljubavi, smrti i evolucije, ubrzano pokreću ovih 14 igrača, iz jednih u druge ruke, i kroz prostor. Komad daje moć bizarnom, oslobađa buntovnike i obuhvata nežno srce.
Dvajt Roden (osnivač, umetnički direktor, stalni koreograf trupe Complexions) je ostvario zapaženu i bogatu karijeru, i zavredeo priznanje od strane Njujork Tajmsa koji ga naziva „jednim od najplodnijih koreografa današnjice“. Rođen u Dejtonu, Roden je počeo da igra kada mu je bilo 17 godina, a svoje profesionalne angažmane je ostvario u Savremenoj plesnoj kompaniji Dejtona, trupi Ballet Jazz Montreal, a zatim i kao prvak kompanije Elvina Ejlija u Njujorku. Nastupao je u brojnim televizijskim spektaklima, dokumentarnim i komercijalnim programima širom Amerike, Kanade i Evrope, i bio predstavljen kao izvođač u mnogim specijalnim emisijama u okviru PBS “Sjajne predstave”. Od 1994. godine, njegove koreografije su postale okosnica razvoja repertoara trupe Complexions. Često je nagrađivan za svoj bogati opus, vizionarski stil i senzibilitet koji pomera granice. Potpisao je više od 80 naslova za Complexions, ali i za druge kompanije među kojima su Kompanija Elvina EJlija, Balet Arizone, Aspen Santa Fe balet, Plesni teatar Harlema, Savremena plesne kompanija Dejtona, Džofri balet, Majami balet, Njujork Siti balet, Plesni teatar Severne Karoline, Balet Pensilvanije, Philadanco, Plesni teatar Mineapolisa, Balet Sakramento, Balet Okland, Baletski teatar Picburga, Vašington balet... Poznat kao „koreograf igrača“, Roden je sarađivao, podučavao i kreirao za najrazličitije umetnike, ujedinjući svet baleta i savremene igre. Režirao je i koreografisao za televiziju, film, teatar i živa izvođenja poput šou programa „So You Think You Can Dance”, “Tribute to Style”, ali i za kompaniju Cirque du Soleil. Sarađivao je i sa svetskim zvezdama, poput Prinsa, Lenija Kravica, Keli Klarkson i Patrika Svejzijea. Roden je stalni koreograf Plesnog teatra Severne Karoline, a često i gost predavač na univerzitetima širom Amerike, uključujući i Univerzitet Njujorka, Džulijard i Univerzitet Misisipija. Dobitnik je mnogih prestižnih nagrada i priznanja.
Predstavljen od strane Njujork Tajmsa kao „jedan od najboljih igrača svog vremena“, Dezmond Ričardson (osnivač, umetnički direktor, gostujući koreograf trupe Complexions) je višestruko talentovan umetnik, koji se podjednako usavršio u klasičnom, modernom i savremenom žanru umetničke igre. Nagrađivan za svoju snažnu interpretaciju i jedinstven izvođački kvalitet, Ričardson je kao igrač bio svojevrsni zaštitni znak trupe Complexions, označavajući duže od decenije samu esenciju njenog stila. Igrajući glavnu ulogu na premijeri baleta „Otelo“ kompanije American Ballet Theatre, Njujork Tajms ga je opisao kao “jednog od najveličanstvenijih igrača koji je ikada kročio na scenu Metropoliten Opere.” Godine 1998., Ričardson se pridružio originalnoj postavci brodvejske verzije mjuzikla “Fosijev svet”, u ulozi koja će mu doneti nominaciju za nagradu Toni. Radeći za televiziju, film i video produkciju u Americi i svetu, nastupao je sa zvezdama poput Majkla Džeksona, Prinsa, Arete Frenklin i Madone. Svoj pevački debi na velikom ekranu, imao je u filmu Čarlsa Rendolfa Rajta “Preaching to the Choir” iz 2005. godine. Pojavljuje se i u filmu Patrika Svejzija i Lise Naimi “Poslednja igra”, kao i u filmu “Čikago” koji je dobio nekoliko Oskara. Takođe je imao ulogu u filmu Džulije Tejmor “Preko svemira”, ali i glavnu ulogu u njenoj predstavi “Grendel”, koja se izvodila u Operi Los Anđelesa i Njujork Stejt teatru. Dobitnik ne mnogobrojnih priznanja i nagrada. Nedavno je, uz Dvajta Rodena bio partner Dijane Višnjeve u predstavi “Lepota u pokretu” u Njujork Siti centru, kao i na drugim scenama u SAD i Rusiji. Na poziv predsednika SAD, nastupio je na 60-toj predsedničkoj konferenciji u Izraelu. Igrao je i u hit programu Fox televizije “So You Think You Can Dance”.
Nemerljiva zahvalnost za umetničku i estetsku draž multikulturalnog odnosa, kakav predstavlja kamen temeljac jedinstveno inventivnog pristupa trupe Complexions današnjoj igri, sigurno pripada umetničkim direktorima, Dezmondu Ričardsonu i Dvajtu Rodenu. Osnovana od strane ova dva bivša igrača Elvina Ejlija, 1994. godine, kompanija donosi neverovatnu mešavinu metoda, stilova i kultura, koje su kreirale novu i uzbudljivu viziju ljudskog pokreta tokom proteklih godina. Najvažnija inovacija koju je trupa unela na svetsku scenu, odnosi se na sagledavanje igre kao umetnosti koja ruši granice, a ne postavlja ih. Bez obzira da li je ograničavajuća tradicija pozivala na jedinstven stil, period, mesto i vreme, Complexions je kreirao jednu otvorenu, stalno progresivnu formu igre koja predstavlja pokret našeg sveta, i uključuje sve njegove sastavne kulture u jednu neraskidivu celinu. Neponovljive igračke karijere Rodena i Ričardsona, omogućile su im da redefinišu igru, na način kojim su i sami hodali na sceni, ne osećajući se udobno na jednom mestu, u umetnosti koja je zarobljena u crnu kutiju. Suprotno od toga, od saradnje sa Cirque de Soleil do rada za Džofri balet, njih dvojica su svesno dopuštali da sloboda transformacije njihovog umetničkog izraza plovi slobodno, isključujući sva ograničenja, do samog ljudskog tela. Zajedno su svoju trupu pretvorili u pravu instituciju koja je otelotvorenje istorijskog trenutka, hram u kome svi stranstveni zaljubljenici u igru mogu istovremeno slaviti prošlost i graditi budućnost.
Pogledaj vesti o: Nju Jork
.jpg)
