Izvor: RTS, 09.Feb.2012, 09:12 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Japan, zemlja sedokosih
Populacija Japana, koja sada iznosi 128 miliona, smanjiće se na samo 86 miliona ljudi do 2060. godine. Tada će više od 40 odsto stanovništva biti starije od 65 godina, predviđaju japanski demografi.
Populacija Japana, koja sada iznosi 128 miliona, smanjiće se na 86,7 miliona u 2060. godini, predviđaju japanski demografi sa Nacionalnog instituta za proučavanje populacije i sistema društvene zaštite.
Sređivanje i sravnjivanje rezultata popisa sprovedenog u 2010. >> Pročitaj celu vest na sajtu RTS << godini omogućilo je japanskim naučnicima da na početku ove godine izvrše simulacije i proračune budućeg demografskog stanja u zemlji i dođu do zaključka da će se japanska populacija u narednih pet decenija, po umerenoj prognozi, smanjiti za čak 32 odsto, odnosno, za više od 40 miliona ljudi.
U Japanu bi 2060. godine više od 40 odsto tako smanjene populacije trebalo da bude starije od 65 godina.
Uzroci zabrinjavajućeg projektovanog pada i brzog starenja populacije Japana su mala stopa nataliteta, koji trenutno iznosi 1,39 dece po ženi, i odbijanje da se zemlja otvori za osetniji upliv stranih imigranata, ali i pad mortaliteta i produženje životnog veka, koji sada u Japanu prosečno iznosi 86 godina za žene i 79 godina za muškarce.
I Japanke i Japanci su po prosečnoj dužini života već dugo godina među prve tri nacije na svetu, a najnovije projekcije predviđaju da će prosečni životni vek u Japanu 2060. godine iznositi 84 godina za muškarce i 91 za žene.
U celini, populacija Japana je trenutno najstarija na svetu, sa 24 odsto osoba starijih od 65 godina. Ovo predstavlja veliki izazov i za japansku ekonomiju u smislu obezbeđivanja sveže radne snage, održivosti penzionog osiguranja i finansiranja rastućih medicinskih troškova.
Karijera važnija od dece
U Japanu su već započela zatvaranja i spajanja univerziteta koji zbog male studentske populacije ne mogu da upišu dovoljan broj studenata da bi mogli da normalno ekonomski funkcionišu, a beleži se i osetan pad u kvalitetu tercijarnog obrazovanja, jer više škole i univerziteti konstantno snižavaju kriterijume za upis da bi opstali.
Najveći uzroci niskog nataliteta u Japanu, gde broj dece do 15 godina starosti opada već 30 godina zaredom su, tvrde stručnjaci, sve duži broj godina koje žene provode u tercijarnom obrazovanju, veliki troškovi odgajanja dece, ali i promene u društvenim vrednostima i stilu života zbog kojih se brakovi sve više odlažu i sve manje sklapaju, a ideali pronalaze u karijeri i zabavi umesto u imanju dece.
Proračuni pokazuju da odgojiti jedno dete do završetka studija u Japanu sada košta između 286.000 i 631.000 hiljade dolara, u zavisnosti od toga da li dete pohađa javne ili privatne škole, ide na društveni ili prirodni fakultet, od kojih je najskuplji medicinski.
Tako je 2005. godine u Japanu za odgoj prosečnog deteta do završetka studija bilo potrebno 14,3 godina rada zaposlenog sa prosečnim primanjima.
Uprkos ovoj crnoj demografskoj slici, u Japanu se poslednjih godina beleži blagi oporavak stope nataliteta, jer je ona u 2005. godini bila još manja i iznosila svega 1,26.
Ta, u čitavoj istoriji Japana najniža stopa rađanja, međutim, nije najlošiji rezultat u istočnoj Aziji, gde je u 2010. godini Tajvan zabeležio izuzetno niski natalitet od svega 0,89 dece po ženi, a Južna Koreja 1,22. Grad-država Singapur, kao i administrativno polu-samostalni kineski urbani centri Hong Kong i Makao, takođe imaju natalitet ispod 1,3.
I Narodna Republika Kina, u celini, od prve polovine devedesetih godina na ovamo beleži stopu rađanja ispod 2,1 deteta po ženi, koliko je prosečno potrebno da bi se populacija održala na istom nivou kao u prethodnoj generaciji, uglavnom zbog državne politike usmerene na obuzdavanje populacionog rasta po kojoj je u najvećem delu zemlje dozvoljeno samo jedno dete po bračnom paru.
Kršenje ovog pravila u prošlosti je podrazumevalo novčane penale, otežano napredovanje na poslu kada su državni službenici u pitanju, pa i meru sterilizacije.
Usled svega ovoga, region istočne Azije se, umesto opasnosti od populacione eksplozije koja je bila aktuelna u drugoj polovini 20. veka, sada suočava sa problemom drastičnog, i moguće nezaustavljivog, smanjenja i starenja populacije.
.jpg)
