Izvor: Studnel.com, 01.Mar.2016, 17:59 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Stanislav Vinaver – vinovnik srpske avangarde
Rođen je u Šapcu u uglednoj jevrejskoj porodici. Njegov otac bio je lekar, a majka pijanistkinja. Nakon završene osnovne i srednje škole u Šapcu odlazi na Sorbonu, gde studira fiziku i matematiku. Imao je priliku da mu predaju u to vreme čuveni profesori kao što su bili Žan Anri Poenkare, Anri Bergson i Vanda Landovska. Najveći uticaj na njega imao je filozof Bergson, čijim učenjem je bio fasciniran i sebe je nazivao njegovim šegrtom. Posvetio mu je svoj >> Pročitaj celu vest na sajtu Studnel.com << rad Problemi nove estetike, Bergusonovo učenje o ritmu iz 1924. godine.
Bio je dobrovoljac u Balkanskim i Prvom svetskom ratu. Došao je sa vojskom na Krf, gde je postao urednik Srpskih novina, a pored toga i ađutant Pristaništa na Krfu i ađutant u Srpskom ratnom presbirou. Svoje poslove je obavljao odgovorno i neumorno. Profesor Slobodan Jovanović poslao ga je u Francusku i Englesku zajedno sa Branislavom Petronijevićem, da upoznaju svet i Evropu sa stradanjima srpske vojske. Nakon toga upućen je u Petrograd kao prevodilac srpske diplomatske misije. Misija je stigla u Rusiju malo pred početak Oktobarske revolucije, tako da je on bio očevidac ovih događaja. Vinaver je u Petrogradu tražio dobrovoljce za Solunski front i mnoge dobrovoljačke jedinice nosile su njegovo ime. Kada je završen Prvi svetski rat, počeo je da radi u Umetničkom odeljenju Ministarstva prosvete, a povremeno je radio i za Ministarstvo inostranih dela.
Foto: riznicasrpska.net
Zbog sukoba sa dr Antom Trumbićem oko beleške o knjizi Pobeda i mir, Vinaver zatvara vrata diplomatskoj službi i postaje stalni saradnik Vremena. Tada počinje njegov novinarski rad. Njegov stil bio je jasan, prepoznatljiv, koncizan, kratak. Vremenu je doprinosio i svojim znanjem stranih jezika, što je omogućilo da ovaj list dobije svetski duh. Sarađivao je sa mnogim listovima i časopisima: Zvono, Bosanska vila, Nada, Delo, Srpske novine, Vreme, Pravda, Češko-slovensko-jugoslovenska revue, Slavenski jadran i drugi.
On se kao pesnik i esejista zalagao za utemeljivanje eskpresionističkog pokreta, za raskid sa tradicionalnim umetničkim izrazom. Bio je protiv patriotskih kanona za koje su se zalagali Bogdan Popović i Jovan Skerlić. Najznačajnija njegova dela su: Misli, Priče koje su izgubile ravnotežu, Gromobran svemira, Ikarov let, Ratni drugovi, Evropska noć, Zanosi i prkosi Laze Kostića, Varoš zlih volšebnika.
U kratkotrajnom aprilskom ratu iz 1941. godine zarobljen je kao oficir jugoslovenske vojske. Te ratne godine proveo je u nemačkom logoru Osnabrik, o kojem je objavio knjigu Godine poniženja i borbe, život u nemačkim oflazima 1945. godine. Poslednjih deset godina života proveo je u Beogradu pišući i prevodeći sa engleskog, ruskog, franscuskog, češkog, poljskog i nemačkog jezika. Umro je 1. avgusta 1955. godine u Niškoj Banji, a sahranjen na Novom groblju u Beogradu.
Izvori: riznicasrpska.net, poezijasustine.rs, b92.net.
pesnikesejistana danasnji danstanislav vinaverbiografija
Pogledaj vesti o: Doček srpske nove godine
.jpg)
