Izvor: Nezavisne Novine, 05.Jul.2015, 23:22   (ažurirano 02.Apr.2020.)

Merkelovu špijunirali na svakom koraku

FRANKFURT, HAJDELBERG – Taman što su se članovi specijalne komisije Bundestaga usaglasili da jedan bivši sudija pregleda i procjeni listu „meta” koje je njemački BND špijunirao za račun američke NSA, „Vikiliks” je aferu s američkim špijuniranjem Nokemaca ponovo vratio na kancelarku Angelu Merkel.

Organizacija Džulijana Asanža objavila je dokumente američke Nacionalne bezbjednosne agencije >> Pročitaj celu vest na sajtu Nezavisne Novine << (NSA) o prisluškivanim razgovorima Merkelove, njenih ministara i najbližih saradnika iz 2011, a iz kojih se vidi kakve dileme je zvanični Berlin imao oko načina okončavanja grčke dužničke krize, piše Politika.

Sada javnosti dostupni transkripti prisluškivanih razgovora Merkelove i njenog ličnog pomoćnika ukazuju da ona 2011. nije bila sigurna šta bi moglo spasti Grčku, da li rezanje dugova ili novi paketi finansijske pomoći.

„Njemačka kancelarka Angela Merkel izjavljuje da ne zna šta da radi i da se pribojava da čak i dodatno otpisivanje dugova neće okončati problem, jer Atina neće izaći na kraj ni sa ostatkom dugova”, konstatuju američki agenti u protokolu prisluškivanja od 11. oktobra 2011.

Kako ističu američki agenti koji su prisluškivali Merkelovu, ona nije bila sigurna ni da li bi Grčkoj dolazak tima finansijskih stručnjaka mogao da pomogne u pokušajima da stavi svoj finansijski sistem pod kontrolu.

Transkripti otkrivaju da je njemački ministar finansija Volfgang Šojble tada zastupao još jedan otpis dugova Grcima, dok je Merkelova pokušavala da ga u tome obuzda, a Francuska i tadašnji predsjednik Evropske komisije Žoze Manuel Barozo su bili za „nježniji pristup”.

Otpisu dugova se protivio tadašnji predsjednik Evropske centralne banke Žan-Klod Triše, dok američki agenti opisuju izvršnu direktorku Međunarodnog monetarnog fonda Kristin Lagard kao neopredjeljenu.

Na kraju je Merkelova tražila da bude uveden porez na finansijske transakcije – što je i učinjeno 2012 – jer je smatrala da će to biti veliki korak ka postizanju nekog olakšanja za banke.

Iako njemački mediji juče ističu detalje o tome koliko je njemačkih bivših i sadašnjih ministara prisluškivano, oni koji pomno prate evropsku ekonomsko-finansijsku krizu uočiće da je baš tada, kada su Merkelova i Šojble imali dileme kako spasavati Grčku, na sastancima u njemačkoj vladi najčešće bio Kristof Brand, jedan od ključnih ljudi američke investicione banke Goldman Saks.

Kako je 2013. otkrio poslovni dnevnik „Handelsblat”, u periodu od 2009. do 2012. Brand je čak 48 puta zakucao na vrata kancelarkinog kabineta i nadležnih ministarstava, što je dvostruko više sastanaka nego što je u njemačkoj vladi imao bilo koji ključni čovjek neke velike njemačke banke.

„Zidojče cajtung” je tada ukazao da su Brandove posjete dolazile uvijek neposredno uoči ključnih pregovora Njemačke i ostalih evropskih partnera o tome kako rješavati probleme prezaduženih država evrozone. Tada su se mnogi zapitali da li Goldman Saks kreira njemačku politiku, a samim tim i kurs EU, ali je Merkelin najbliži saradnik Ekart fon Kleden izjavio da „njemačka vlada sve odluke donosi samostalno” i da je „sasvim logično da je u jeku ekonomske krize upućena na stručne savjete vodećih bankara svijeta, a ne samo na stručnjake Goldman Saksa”. On je potvrdio da je uz pomenutih Brandovih 48 poseta imao i dodatnih 25 sastanaka sa predstavnicima ove američke investicione banke, koja je poprilično uticala i na mnoge odluke zvanične Atine.

Inače, „Vikiliks” je objavio i da su britanski obavještajci prisluškivali prvog čovjeka odjeljenja za Evropu u okviru Merkelinog kabineta, iz čega su otkrili kako će se Berlin na jednom od ključnih samita EU 2011. protiviti tome da se u okviru EU napravi specijalni instrument za finansijsku pomoć Grčkoj i zalagati za to da MMF za Grke napravi specijalni fond kojem će doprineti i zemlje Briksa.

Međutim, ovi detalji malo interesuju njemačke medije, koji su kreirali antigrčko raspoloženje u Njemačkoj. Ključno zaprepašćenje u njemačkim medijima uzrokovano je time što objavljeni dokumenti otkrivaju da su Amerikanci, ali i Britanci prisluškivali mnoge njemačke ministre, državne sekretare i ostale političare. „Vikiliks” je dnevnom listu „Zidojče cajtung” i regionalnim kanalima njemačkog javnog servisa NDR i VDR dostavio dokumente NSA u kojima su navedeni imena i brojevi telefona 69 zvaničnika, većinom u ministarstvima ekonomije, finansija i poljoprivrede.

Ovo otkriće dolazi u trenutku kada je vladajuća koalicija demohrišćana i socijaldemokrata delom prevazišla nesuglasice oko afere s BND-om, pa je komisija Bundestaga prihvatila prijedlog Socijaldemokratske partije da bivši sudija Kurt Graulih bude nezavisna osoba koja će proučiti kontroverznu listu „meta” koje je BND špijunirao za račun NSA. Njegov glavni posao će da bude da otkrije koliko su „meta” zapravo evropski političari i da o tome izvesti parlamentarnu komisiju.

Ovim je zvanični Berlin mislio da će ovu temu, koja opterećuje odnose sa SAD, skloniti sa dnevnog reda, ali je „Vikiliksovo” otkriće pokvarilo taj naum. Premda su otkrivena dokumenta o prisluškivanju između 2010. i 2012. godine, vest je ponovo odjeknula u Njemačkoj jer je dokumentacija pokazala da Amerikanci prisluškuju njemačku vladu još iz vremena prije nego što je njeno sjedište preseljeno iz Bona u Berlin.

„Oskar Lafonten je samo nekoliko mjeseci bio njemački ministar finansija u Bonu. Dužnost je preuzeo u jesen 1998, a sa nje je otišao u martu 1999. Ali NSA ga nije zaboravila. On je na listi za prisluškivanje iz ove decenije pod: Finance Min Lafot. A ako neko bira taj broj, koji očigledno prisluškuju Amerikanci, dobiće sekretarijat aktuelnog ministra finansija Volfganga Šojblea”, ističe minhenski dnevnik i dodaje da to govori da program prisluškivanja nije bio napravljen za jednu osobu već za funkcije i da taj fenomen „ima tradiciju”.

Nastavak na Nezavisne Novine...