Izvor: Politika, 22.Mar.2012, 23:06 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Zašto nema dijalize u banjama
Bolesnici primorani da iz lečilišta putuju u najbliže bolnice na dijalizu. – RFZO troškove dijalize u inostranstvu refundira samo do nivoa cene u Srbiji
Bubrežni bolesnici koji se nalaze na dijalizi ne mogu bezbrižno da otputuju ni u jednu banju ili planinu u Srbiji na oporavak i rehabilitaciju, jer ova lečilišta nemaju u svom sastavu aparate za dijalizu. To znači da su bolesnici tada prinuđeni da odlaze do bolnica u tim mestima ili da putuju do najbližih gradova na >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << terapiju, a u slučaju da požele da odu u inostranstvo – čeka ih mukotrpan posao sakupljanja dokumentacije, pripreme za nekoliko dana odmora i odabir bolnice gde bi mogli da idu na tretmane.
Humaniji pristup problemima bolesnika na dijalizi je neophodan, kaže Milutin Grabovac iz Beograda, pacijent koji već 10 godina ide na dijalizu, naglašavajući da nije normalno da 125 novih uređaja za dijalizu iz italijanske donacije sakuplja prašinu u podrumima zdravstvenih ustanova, umesto da se iskoriste na pravi način i postave u banjskim lečilištima.
– Pacijenti traže da se dijaliza omogući i u banjama. Imamo 26 banja, a još nijedna nije pokrenula rešavanje ovog pitanja. Bilo bi lepo kada bi se barem u 10 banja poslalo po dva aparata, tako bismo svi mi koji zbog dijalize ne možemo da se maknemo iz mesta gde živimo bili bezbrižni. Investicija da se opremi prostor u banjama bio bi zanemarljiva u odnosu na veliki broj pacijenata koji bi im dolazio. Svojevremeno sam obišao bivšu SFRJ, a sada to više ne mogu. Imam brata u Francuskoj, ali u slučaju da odem tamo, država bi mi platila oko 100 evra po dijalizi, a ja bih morao da platim ostatak, što u toj zemlji po tretmanu iznosi 400 evra – istakao je Grabovac.
Troškovi dijalize u inostranstvu su visoki, pa tako u Crnoj Gori jedna dijaliza košta 145 evra, u Grčkoj oko 220, u Hrvatskoj 190, u Nemačkoj i Austriji oko 240, u Švedskoj oko 600 evra. Naša zemlja pacijentu plaća tretman onoliko koliko on košta kod nas, a ne u zemlji boravka. Ako bi pacijent, recimo, otišao na more u Grčku, morao bi iz svog džepa (posle niza priprema) za dijalizu da izdvoji onoliko novca koliko košta dobar desetodnevni aranžman.
U RFZO-u kažu da su 2010. godine usvojili propis da osobe na dijalizi mogu da plate troškove ove usluge u inostranstvu, a da po povratku u zemlju, novac koji su u inostranstvu dali za tu uslugu refundiraju u RFZO, ali do visine troškova dijalize u Srbiji.
Na taj način, objašnjava Sanja Mirosavljević, pi-ar RFZO-a, prvi put je dijaliziranim pacijentima omogućen poslovni ili turistički odlazak van Srbije.
– Sa udruženjem pacijenata dogovoreno je da svi pacijenti koji planiraju put u inostranstvo, 30 dana pre puta obaveste svoju matičnu filijalu da idu na put kako bi RFZO za period koji ti pacijenti provode u inostranstvu prestao da finansira dijalizu u ustanovi u kojoj se oni dijaliziraju u Srbiji, a sve u cilju da se ne bi duplirali troškovi. Podsećamo da se oboleli pacijenti dijaliziraju oko 14 puta mesečno, odnosno oko 150 puta godišnje a da svaki dijalizni tretman u zdravstvenim ustanovama u Srbiji RFZO plaća gotovo 10.000 dinara. U Srbiji je trenutno na programu dijalize više od 4.500 osoba i taj broj se, nažalost, svake godine povećava – istakla je Mirosavljevićeva.
Da bi ostvario pravo, osiguranik koji se nalazi na hemodijalizi u kućnim uslovima 30 dana pre odlaska u inostranstvo treba pismom da obavesti matičnu filijalu o terminu i dužini boravka u inostranstvu, dok osoba koja ide na hemodijalizu u zdravstvenu ustanovu, osim matične filijale, treba da obavesti i tu ustanovu. Naknada za hemodijalize osiguranom licu u inostranstvu isplaćuje se na osnovu pisanog zahteva i prevedene medicinske dokumentacije, koju je overio sudski tumač i računa o naplaćenim troškovima hemodijalize u inostranstvu.
Pravo rešenje za sve pacijente na dijalizi, ipak, je odlazak na transplantaciju bubrega koja bi im omogućila da vode jedan potpuno normalan život, koji ne zavisi od svakodnevnog odlaska u bolnicu. Nažalost, u Srbiji se i dalje radi mali broj presađivanja organa u odnosu na broj bolesnika kojima je on potreban.
Danijela Davidov-Kesar
-----------------------------------------------------------
Ministarstvo: Nema uslova za dijalizu u banjama
Na naše pitanje upućeno Ministarstvu zdravlja da li je moguće da se aparati za dijalizu postave u banjskim centrima, odgovoreno je da se
usluge hemodijalize, s obzirom na to da se radi o pružanju specijalizovanih zdravstvenih usluga, mogu pružati samo u stacionarnim zdravstvenim ustanovama, odnosno u opštim bolnicama, kliničko-bolničkim centrima, klinikama u okviru kliničkih centara, u pojedinim domovima zdravlja koji imaju obezbeđene propisane uslove za to, kao i specijalnim bolnicama za interne bolesti (Mladenovac, Lazarevac, Vrnjačka Banja). „Ove usluge ne mogu se pružati u specijalnim bolnicama za rehabilitaciju, koje su specijalizovane za rehabilitaciju i fizikalnu medicinu”, naglasili su u Ministarstvu zdravlja.
objavljeno: 23.03.2012
Pogledaj vesti o: Posao u inostranstvu
.jpg)
