Izvor: Blic, 11.Maj.2006, 12:00 (ažurirano 02.Apr.2020.)
BG Coffee
BG Coffee
Peta iz serije kompilacija beogradske klupske i elektronske muzike 'Belgrade Coffee Shop' (StereoFreeze/B92, izabrao i uklopio Vlada Janjić) počinje bubnjevima – duet Poems, koji se na ovoj kolekciji pojavljuje prvi put, odabran je da na odgovarajući način, uspelom kombinacijom klasičnog i savremenog, simbolično otvori novo poglavlje u otkrivanju elektro andergraunda glavnog grada. Gotovo šestominutni hipnotički instrumental pretapa se u elegantnu i energičnu >> Pročitaj celu vest na sajtu Blic << pop eskapadu 'Bolzetroga' sastava Muthers iza koga stoje Marko Nastić, Đorđe Miljenović i pevačica Vanja Milinković, a na koju se nadovezuje još jedan debitant Mateja Petković sa numerom 'After Eight' koja, opet, između ostalog – ili je to samo tajna želja slušaoca - priziva dobri duh očigledno nezaboravljenoih D.A.F.
U nastavku igru preuzima iskusnija ekipa (J.U.S.T., Modern Quartet, WeljaM), ni na koji način ne ometajući manje poznata imena da, ako imaju čime, zablistaju. Beogradska elektronska scena je, o čemu je već više puta bilo reči u ovoj rubrici, dragocen (gradocen?) segment drugačije realnosti, koji gotovo da nema dodirnih tačaka sa glavninom srpske kulture. U tom segmentu, naime, presudne su kreativnost, inicijativa i posvećenost, što daje neuobičajene i, u uslovima u kojima se ovdašnja scena razvija, sve manje očekivane rezultate. Srećom, postoji i izdavačka kuća koja je prepoznala vrednost i sistematski je stavlja na uvid javnosti. Dokumentarni značaj 'Belgrade Coffee Shop' kompilacija tek će u budućnosti moći da bude vrednovan na pravi način.
Po dubini duše
A.P. Čehov 'Tri sestre', režija Vida Ognjenović, produkcija Narodno pozorište Beograd
Repertoarski potez Narodnog pozorišta Beograd da u ovoj kući Čehova režira Vida Ognjenović trebalo je da bude dovoljna garanciju da će naš teatar najzad izaći na kraj sa enigmom Čehov. Postoje, naime, mišljenja da naši reditelji nemaju puno sreće sa ovim velikim piscem. Sudeći po svemu, ni ovaj put nije bilo iznenađenja.
'Tri sestre' je drama koju čine trinaest skoro ravnopravnih dramatis persona. Svaki Čehovljev junak, naime, bez obzira na njegovu zastupljenost, ličnost je u kojoj vri unutrašnji sukob izrazito suprotstavljenih želja i mogućnosti. Svoju sopstvenu, nepomičnu rastrzanost između želje za Moskvom i nemogućnosti da se pomere s mesta, tri sestre Maša, Irina i Olga ravnopravno dele sa ostalim junacima iz okruženja.
Interpretacija ove Čehovljeve drame u nacionalnom teatru, osim blagog pomeranja u vremenu, nije obilovala značajnijim scenskim intervencijama. Čak ni mnogobrojni koferi na sceni, koji sugerišu da su pripreme za put u Moskvu stalne, nisu imali drugog značaja osim onog vezanog za narativni sloj. Ako tražimo razloge neuspeha najnovijeg ostvarenje Narodnog pozorišta, onda se oni sastoje u odsustvu ubedljivijeg nastojanja da se učini vidljivim upravo ono što je na prvi pogled nevidljivo kod Čehova: da u prvi plan budu izvučeni unutrašnji nemir, strepnja i podeljenost njegovih junaka, da se prodre po dubini svake žive duše bez obzira na njen rang.
Osim toga, ispostavilo se još nešto, krivica zbog dugog traganja za uspešnom postavkom Čehova nije samo na rediteljima. Čehov izgleda ne podnosi nijedno slabo glumačko mesto. U ovoj podeli Vide Ognjenović svoje uloge korektno su obavili samo nekoliko glumaca iz drugog plana, pre svih Vanja Ejdus kao Nataša i delimično Igor Đorđević, kao i Mihailo Janketić kao Čibutkin. Ostale, ali i temeljne uloge tri sestre (uloga karijere svake glumice) nisu bile na potrebnoj visini.
.jpg)
