Izvor: Danas, 04.Maj.2015, 11:03 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Horepiskop u katakombi
Loznica kod Čačka - nesuđeno etno-selo na planini Jelici, prvo prihvatilište nekadašnjih crnorečkih monaha koje je preraslo najpre u muški, a od maja 2013. u ženski katakombalni manastir Eparhije raško-prizrenske "u egzilu" nedavno je dobilo je i svog horepiskopa.
U Nedelju mironosica, treću po Vaskrsu, raščinjeni episkop bivši raško-prizrenski Artemije (Radosavljević), koji ne priznaje odluke Svetog arhijerejskog sabora SPC o svom raščinjenju, rukopoložio je u >> Pročitaj celu vest na sajtu Danas << čin horepiskopa staroraškog i lozničkog bivšeg takođe raščinjenog igumana Crne Reke arhimandrita Nikolaja (Nikolića). Odluku o izboru horepiskopa doneo je Eparhijski savet ERP "u egzilu", pozivajući se na ustrojstvo rane Crkve, u kojoj je kanonski jasno bio određen položaj ovih pomoćnih ili, kako su tada zvali, "seoskih vladika". Horepiskope je, za razliku od vikarnih episkopa, koje bira Sabor, postavljao i razrešavao sam eparhijski arhijerej. U teoriji crkvenog prava kao pandan ranohrišćanskih horepiskopima u savremenoj organizaciji pravoslavne crkve pominju se arhijerejski namesnici.
Iako u ERP "u egzilu" tvrde da je ovo rukopoloženje u skladu sa kanonima, što je stav i stručnjaka za crkveno pravo i bogoslova Miodraga Petrovića, beogradski mediji već spekulišu da bi na ovaj događaj na Jelici vrh SPC mogao da odgovori novim kaznama. Teško je reči da li bi to smirilo duhove u SPC, u kojoj se već više od pet godina, upravo od slučaja vladike Artemija, lome koplja oko (ne)kanonskih sve učestalijih sinodskih smena eparhijskih arhijereja. Najnovija je obelodanjena samo dva dana posle rukopoloženja horepiskopa u Loznici čačanskoj, a sve se poklopilo i sa neslaganjima u Žičkoj eparhiji između tamošnjeg vladike i sada već bivše igumanije manastira Žiča.
Događaj na Jelici u nedelju u kojoj pravoslavni svet slavi žene mironosice - Mariju Magdalinu i Mariju Jakovljevu kao prve svedoke Hristovog vaskrsenja, čuvan je u strogoj tajnosti i zbio se na opšte iznenađenje više stotina vernika koje je liturgija okupila u crkvu-brvnaru posvećenu prenosu moštiju Svetog Nikolaja Mirlikijskog - letnjeg Svetog Nikole. Ktitori ove crkve su čačanski privrednik Miloje Stevanović, u javnosti poznat i kao Grešni Miloje i njegova supruga Nada. Stevanović je ekskomunikacijom - isključenjem iz SPC, platio odluku da etno-selo ustupi crnorečkim monasima, koji su zbog neslaganja sa uklanjenjem vladike Artemija iz ERP napustili svoj manastir.
Loznica je jedna od dvadesetak katakombi ERP "u egzilu", u kojoj sada živi uvećano nekadašnje sestrinstvo manastira Končul kod Raške, koje je iz istih razloga kao i crnorečki monasi 2010. napustilo ERP. Nalazi se takoreći u predvorju srpske "Svete Gore" - ovčarsko-kablarskih manastira. Iako vrh SPC monaštvo ERP "u egzilu" naziva "raskolnicima" i "parasinogogom", Loznicu, kao i druge "katakombe" pomažu i u nju dolaze vernici iz svih delova Srbije, računajući i Kosovo i Metohiju. Nedeljom i crkvenim praznicima okupljaju se na padinama Jelice na kojima se Dragačevo deli od čačanske kotline, u crkvi brvnari, čija arhitektura i položaj podsećaju na "Nojevu barku" koja lebdi nad Čačkom i iz koje se pogled širi daleko preko Zapadne Morave.
.jpg)
