Izvor: Glas javnosti, 30.Dec.2009, 10:05 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Crnogorsko sveštenstvo
Davno je veliki vladika Rade rekao da "udar nađe iskru u kamenu". Srpski narod se bezbroj puta kroz svoju krstonosnu istoriju posvedočio na ovom primeru. Tako je to i sada u Crnoj Gori. Ne treba zaboravljati ni onu narodnu: "Svako zlo ima i svoje dobro".
Nedavno je u manastiru Ždrebaoniku, kraj ćivota Svetog Arsenija Sremca, naslednika Svetoga Save, održano bratsko sabranje sveštenstva i monaštva Mitropolije. Kao i uvek, razmatrana su brojna pitanja iz crkvenog života u Crnoj Gori.
>> Pročitaj celu vest na sajtu Glas javnosti << />
Izraženo je zadovoljstvo intenzivnim i plodotvornim crkvenim životom Mitropolije, kao i vidljivim i neprekidnim povratkom naroda Božjeg svojoj svetoj majci Crkvi, i s tim u vezi gradnjom novih i obnovom drevnih svetinja - crkava i manastira Mitropolije. Tokom prethodnih dvadeset godina, u Crnoj Gori je obnovljeno preko tri stotine zapuštenih i oburdanih hramova Božjih! Da ne govorimo o gradnji dva velelepna hrama - Sabornog hrama Hristovog Vaskrsenja u Podgorici i Hrama Svetog Jovana Vladimira u Baru. Letopisac je zabeležio da je na Sabornom hramu u Podgorici ugrađeno zvono od 11 tona - najveće na Balkanu!
Srpska crkva je, prema istraživanjima agencija u Crnoj Gori, već više od decenije institucija od najvećeg poverenja. Otuda i ne čudi izrazit porast i velika obnova sveštenstva i monaštva. Crna Gora, prvi put u svojoj istoriji, ima više monaštva nego sveštenstva.
Iako veronauke nema u javnim školskim ustanovama, mnoštvo dece širom Mitropolije i Crne Gore pohađa nastavu veronauke pri hramovima i manastirima i, što je najvažnije, živi živim liturgijskim životom Crkve. Da ne govorimo da je, i pored diskriminatorskog odnosa režima, obnovljena Bogoslovija svetog Petra Cetinjskog, inače najstarija prosvetna ustanova u Crnoj Gori.
Nije vraćena ni imovina koju je prethodni komunistički režim oteo na razne načine. Ali, Crkva Božja živi sa svojim narodom. Iako je oduzeta i njena zgrada - Biljarda - učenici Bogoslovije žive i uče na Cetinju.
Sve se to, nažalost, ne vidi u brojnim medijima koji, po svemu sudeći, imaju interes da stvaraju virtuelnu sliku - da nije ono što jeste i da jeste ono što nije. Izveštaja o tom i takvom duhovnom životu nema u programima javnog servisa, koji bi, po svim pravilima, trebalo da bude u vlasništvu svih građana Crne Gore. Sveštenstvu i monaštvu Mitropolije otuda ne pada na pamet da učestvuje u ponižavanju pravoslavlja na ovim prostorima i ubuduće će svedočiti ljubav, istinu i pravdu Božiju, kao što je i dosad činilo, čuvajući jedinstvo Crkve, ne šireći mržnju i netrpeljivost prema braći i sugrađanima drugih veroispovesti. Zavade među braćom, komšijama i prijateljima su zlo, s kojim smo se, nažalost, u Crnoj Gori, neretko sretali kroz istoriju.
Spadam u one ljude koji po malo znaju istoriju, prirodu i delikatnost odnosa Crkve i države na balkanskim prostorima u DžIDž i DžDž veku. Dobro znam da je Crkva i na unutrašnjem i na spoljašnjem planu uvek izlazila oslabljena kada se nalazila u prejakom zagrljaju sa državom. To nedvosmisleno potvrđuje istorija Crkve u Srpskom narodu. Naravno, Crkva sa državom, bez obzira na to ko je u jednom istorijskom momentu na čelu državne vlasti, treba da sarađuje i dela ka opštem dobru ličnosti i zajednice. Posebno tu saradnju treba negovati i na zdravim osnovama unapređivati ako su čelni ljudi države verujući i dobronamerni. Ali, crkveni ljudi moraju da znaju da nije blagosloveno da očekuju da njihovu jevanđelsku misiju i delo spasenja umesto njih vrši neko drugi iz svetskih vlasti i partija.
Pogledaj vesti o: Sveti Sava
.jpg)
