Izvor: RTS, 13.Nov.2016, 00:42   (ažurirano 02.Apr.2020.)

Atelje 212 obeležio jubilej uz "Decu radosti"

Premijerom komada Milene Marković "Deca radosti" u režiji Snežane Trišić, Atelje 212 proslavio je 60 godina rada.
Publika, u kojoj su bili ministar kulture i informisanja Vladan Vukosavljević i gradska sekretarka za kulturu Ivona Jevtić, gromoglasnim aplauzom pozdrvila je veliki glumački ansambl i autorku Milenu Marković.

Proslavi jubileja Ateljea 212 prisustvovao je ceo ansambl pozorišta, >> Pročitaj celu vest na sajtu RTS << kao i mnogi penzionisani glumci tog teatra.
Komad "Deca radosti" počinje susretom dve majke na grobovima svojih sinova, Pesnika i Ratnika, koji su stradali tokom preloma epohe, devedesetih godina 20. veka, nemoćni da se oslobode roditelja i odrastu.
Preciznim određenjem likova roditelja (narodnih oslobodilaca, oficira, partizana, učitelja, pisaca, balerina, domaćica), kako primećuje dramaturg Dimitrije Kokanov, pravi se temelj mapiranja jednog vremena i sistema vrednosti koji je određen kroz priču o učenjima i ideologiji, oslobođenju i izgradnji zajednice, njenim postulatima koji će, iako prenapregnuti slavljenjem poroda i preporoda, sahraniti svoju nejaku i ušuškanu decu, nesposobnu za odrastanje i samim tim osuđenu na propast.
Rediteljka je komad "Deca radosti" doži­vela kao rokenrol rekvijem i postavila kao ep o ličnom i kolektivnom stradanju, prepoznavši u toj "tužnoj pesmi" sve bolne tačke odrastanja i života svakog deteta, od prve ljubavi, bunta protiv nasleđa i uljuljkivanja u njemu, otkrivanja seksualnosti, bekstva u umetnost, poeziju, pa sve do smrti.
U drami "Deca radosti", kroz prelomne tačke od rođe­nja do smrti petoro mladih ljudi koji umiru od heroina, prelamaju se ideolški kontekst i koncept uspostavlja­nja i raspada Jugoslavije, pojava rokenrola u Srbiji, rato­vi devedesetih pa sve do našeg "novog doba".

Nastavak na RTS...