Izvor: Arte, 11.Dec.2014, 14:23   (ažurirano 02.Apr.2020.)

Đorđe Ivačković (1930 - 2012) Gest u belom kvadratu

Od 16.12. 2014 – 10.01. 2015. u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine održaće se izložba Đorđe Ivačković (1930 - 2012) Gest u belom kvadratu. Autor izložbe: Galerija RIMA, Kragujevac, kustosi: dr Ješa Denegri i Nevena Martinović

Prva sveobuhvatna retrospektiva Đorđa Ivačkovića - jednog od najznačajnijih srpskih slikara apstrakcije druge polovine XX veka. Izložba u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine predstavlja deo izložbeno-izdavačkog projekta koji je >> Pročitaj celu vest na sajtu Arte << pokrenula Galerija RIMA sa ciljem revitalizacije Ivačkovideve stvaralačke ličnosti i opusa. Prethodna izložba priređena je u Galeriji RIMA (septembar 2014) i na njoj su bile prikazane slike iz Ivačkovideve prve pariske decenije. Istovremeno publikovana je prva monografija o umetniku (autori J. Denegri i N. Martinovid, izdavač Galerija RIMA). Pored monografije, povodom izložbi u Kragujevcu i Novom Sadu, objavljene su i nove studije o Ivačkovidevom stvaralaštvu, u okviru izložbenih kataloga. Sve tri publikacije daju celovit uvid u umetnikov stvaralački put i dostupne su posetiocima tokom trajanja izložbe u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine. U Novom Sadu, gradu u kome je završio srednju školu, Ivačkovid je poslednji put izlagao davne 1988. godine. U pitanju je bila putujuda izložba koja je krenula iz beogradskog Kulturnog centra 1988. i završila se u zagrebačkoj Galeriji Doma JNA 1989. godine. Povodom te izložbe pojavila su se prva ozbiljnija tumačenja njegovog stvaralaštva u domadoj likovnoj kritici (J. Denegri, T. Maroevid). Danas, više od dvadeset godina kasnije, na izložbi u Muzeju savremene umetnosti Vojvodine, kroz postavku i izložbenu publikaciju, u prilici smo da još dublje utonemo u tajne Ivačkovidevog shvatanja i stvaranja slike.

Ivačkovidev životni i stvaralački put bili su po mnogo čemu posebni. Slikarstvom je počeo da se bavi kao student arhitekture, a kao autodidakt za svoje početne uzore je izabrao inostrane umetnike, nosioce francuske lirske apstrakcije i američkog apstraktnog ekspresionizma. Otuda se opredelio da se kao slikar razvija na izvoru aktuelinih umetničkih strujanja - početkom šezdesetih je otputovao u

Pariz, a da prethodno u Beogradu i Jugoslaviji nijednom nije izlagao svoje radove niti bio prepoznat kao slikar. Nasuprot tome, bio je poznat kao Đoka Bap, aktivni učesnik beogradske džez scene pedesetih. Ved tokom prvih pet godina života u Gradu svetlosti Ivačkovid postaje miljenik francuske likovne kritike, a mladi predstavnici Udruženja likovnih kritičara biraju ga u selekciju Francuske na međunarodnom Pariskom bijenalu 1965. godine. Tom prilikom prvi put ga otkriva jugoslovenska stručna javnost, da bi tokom osme i devete decenije on postao poznat i u zemlji svog porekla kao učesnik najznačajnijih likovnih smotri ali i kao samostalni izlagač (izložbe 1971, 1977, 1981 i 1988/89). Za sve to vreme živi i stvara u Francuskoj kao istaknuti učesnik pariske likovne scene. O njemu pišu najugledniji francuski kritičari poput Budaja, Šalimoa, Tasea, Kabana, Ragona, Pole Gotje i drugih, a njegovo slikarstvo postaje izuzetno traženo u pariskom galerijskom sistemu. Svojim beskompromisnim stavom u umetnosti uspeo je da izgradi autentičan likovni izraz u domenu čiste apstrakcije - kojim je sebi obezbedio posebno mesto između tradicije lirske i aktuelnosti analitičke apstrakcije. Ved početkom sedamdesetih njegove slike je počeo da otkupljuje Muzej savremene umetnosti u Beogradu i da ih svrstava u glavne izložbene preglede savremene jugoslovenske umetnosti koji su tokom sedamdesetih obišli zemlje zapadne Evrope. Do kraja devete decenije Ivačkovid je postao nezaobilazni akter i francuske i jugoslovenske likovne scene, a njegovo slikarstvo je kao deo kolekcije Muzeja savremene umetnosti u Beogradu istorijski potvrđeno. Istovremeno njegova dela su postala deo uglednih privatnih kolekcija u zemlji i inostranstvu. Međutim, zbog činjenice da je Ivačkovid bio skromna i povučena ličnost, da je čitav svoj životni i stvaralački vek proveo u Parizu, te da je relativno retko izlagao u Srbiji, i konačno da je poslednjih dvadesetak godina svog života gotovo prestao da slika i da se pojavljuje u javnosti - zbog svega ovoga, dodajudi i težak period za kulturnu i muzejsku delatnost u našoj zemlji od devedesetih godina XX veka - danas smo se našli u situaciji da je potrebno obnoviti sedanje na Ivačkovida i podsetiti na istorijsko-umetnički značaj njegovog slikarstva.
Pogledaj vesti o: Kragujevac

Nastavak na Arte...