Izvor: B92, 14.Jan.2015, 10:40 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Zbog "miša" ruka u gipsu
Hronične povrede tetiva najčešće nastaju kod pacijenata koji u okviru opisa radnog mesta imaju ponavljajuće pokrete, kao što je rad za kompjuterom ili u radionicama.
Foto: Melissa Marques / Flickr.com
Kada je jedan deo tela, posebno ruka ili noga, duže vremena "uposlen" istim pokretima, može da dođe do njegovog preopterećenja, a posledice se najpre osete na tetivama. Bolovi i napregnutost, kao i ograničenje pokretljivosti mogu da traju mesecima, a u jednom >> Pročitaj celu vest na sajtu B92 << momentu se mogu značajno pojačati, čak do potpunog bolnog ukočenja tog dela tela.
Ovakve, hronične povrede tetiva najčešće nastaju kod pacijenata koji u okviru opisa radnog mesta imaju ponavljajuće pokrete kao što je upotreba šake prilikom korišćenja tastature ili "miša", ili uvrtanje podlaktice prilikom postavljanja ili vađenja zavrtnjeva. Ovakva vrsta povreda najčešće se javlja kod tetiva oko lakta ("teniski" lakat), u delu kolena i ramena.
Prema rečima dr Nemanje Slavkovića, hirurga-ortopeda iz Instituta za ortopedsko-hirurške bolesti "Banjica" početne tegobe su praktično rezultat zapaljenja tetive i okolnih tkiva, pre svega tetive ovojnice:
- U takvim uslovima lokalnog zapaljenja i otoka pokreti tetive su otežani i provociraju bol. Tetiva smanjene elastičnosti će u krajnjem slučaju postati nedovoljno izdržljiva i prilikom određenog pokreta će se definitivno rascepiti, odnosno pući. Kod hroničnih povreda tetive bol se javlja samo prilikom izvođenja određenih pokreta i širi se celom dužinom tetive.
Doktor Nemanja Slavković kaže da povrede tetiva nisu retke ni kod dece: Najčešći uzrok bola je nesrazmerni rast kostiju ekstremiteta i tetiva. Ovaj problem je posebno izražen u periodu intenzivnog rasta, između 11. i 15. godine, češće kod dečaka, posebno onih koje se aktivnije bave sportom koji podrazumeva skakanje i doskok (košarka ili odbojka). Najteži oblik povrede tetiva (ruptura) se ne dešava kod dece zbog anatomskih specifičnosti.
Zbog slabljenja moći istezanja tetive, i pre svega nedovoljnog zagrevanja, kod sportista dolazi i do težih povreda - pucanja tetive. Delimična ili potpuna ruptura (pucanje) tetive nastaje najčešće kao posledica jakog, iznenadnog mišićnog spazma. Na ovaj način se najčešće povređuju Ahilova tetiva ili tetiva četvoroglavog mišića buta. Za razliku od upale tetiva, kada se tegobe javljaju postepeno, pucanje tetive nastaje naglo:
- Rupture tetiva su praćene naglim i jakim bolom koji se dešava prilikom aktivnosti odgovarajućeg mišića ili mišićne grupe. Rupturu Ahilove tetive pacijenti često opisuju kao ubod nožem.
Ovakav bol je praćen gubitkom mogućnosti izvođenja odgovarajućeg pokreta, a u narednih sat ili dva se pojavljuje i značajan otok mekih tkiva - objašnjava dr Slavković. - U većini slučajeva razgovorom sa pacijentom može se dobiti podatak da se u tom delu tela već izvesno vreme osećala nelagoda ili tupi, nedovoljno definisani bol.
Dijagnostikovanje ovih problema je lako i podrazumeva razgovor sa pacijentom, klinički pregled i upotrebu ultrazvuka. Radiografije ili dodatne dijagnostičke procedure su najčešće nepotrebne.
Prema rečima dr Slavkovića, lečenje zavisi od mnogo faktora uključujući i godine pacijenta, nivo fizičke aktivnosti i propratne bolesti.
- Akutne i potpune rupture velikih tetiva, kao što su Ahilova ili patelarna tetiva zahtevaju hirurško rešavanje. Nepotpuni rascepi, posebno kod fizički nedovoljno aktivnih pacijenata se mogu lečiti neoperativno - imobilizacijom i naknadnom fizikalnom terapijom. Hronični problemi tetiva se najčešće veoma uspešno rešavaju imobilizacijom.
Funkcionalnost ekstremiteta nakon fizikalne terapije može biti povraćena u potpunosti, ali mesto povrede ipak ostaje "slaba tačka".
U poslednje vreme, veliki napredak je ostvaren direktnim ubrizgavanjem trombocitima bogate plazme. Ova procedura je jednostavna, neškodljiva, smanjuje lokalno zapaljenje i ubrzava proces obnavljanja tkiva.
Izvor: Novosti.rs
.jpg)
