Izvor: RTS, 08.Maj.2022, 20:09

Koliko je sada moćnije naoružanje Vojske Srbije

Na prikazu sposobnosti "Vatreni štit 22" javnost je mogla da vidi nekoliko borbenih sistema koji Vojsku Srbije čine moćnijom i uvećavaju operativne i funkcionalne sposobnosti. Naoružanje koje je bilo izloženo predstavlja značajno povećanje sposobnosti Vojske Srbije, pre svega za odbranu vazdušnog prostora i bombardovanja ciljeva na zemlji.
"Zvezda prikaza" ili glavni glumac prikaza "Vatreni štit 22", kineski sistem za protivvazduhoplovnu >> Pročitaj celu vest na sajtu RTS << odbranu srednjeg dometa FK-3, strateški je Vojsku Srbije učinio moćnom oružanom silom.

Domet raketa FK-3 je 100 kilometara, a radar otkriva ciljeve na 240. Po pravilu, svi noviji sistemi pa i FK-3, napravljeni su tako da budu otporni na elektronsko ometanja i teže ih nalaze protivradarske rakete.
Poređenja radi, u našem regionu sisteme sličnih ili jačih karakteristika imaju: Rumunija, i to najnoviju verziju američkog "patriota", Grčka američki "patriot" i ruski S-300 PMU1 iz sredine devedesetih godina, kao i Bugarska koja ima stariju verziju ruskog S-300 PMU iz osamdesetih godina prošlog veka.
Ohrabrujuće je što su svi delovi sistema FK-3 na Batajnici imali registarske tablice Vojske Srbije što znači da su uvedeni u naoružanje posle stroge tehničke i birokratske procedure.
Iz vozila su tokom prikaza na Batajnici, prema zapažanju autora ovog teksta, izlazili pripadnici VS iz 250. raketne brigade za protivvazduhoplovna dejstva.
Srpski raketaši znaju da koriste jedan moćni i složeni sistem PVO. Kako RTS saznaje, FK-3 je čak u potpunosti tehnički i taktički uključen u sistem protivvazduhoplovne odbrane, zajedno sa ostalim radarima za osmatranje i drugim raketnim sistemima starije generacije.

Zahvaljujući znanju jednog civilnog naučnog instituta iz Beograda, kineski sistem FK-3 radi zajedno, odnosno "u paru", sa starijim tehnologijama koje je još JNA kupila u SSSR-u, Velikoj Britaniji i Americi, ali i sa nešto novijim američkim i ruskim sistemima.
Na Batajnici je prikazan zajednički rad kineskog FK-3 i ruskog "pancira S1". Taktički gledano, "pancir S1" kao sistem srednjeg dometa zadužen je za dodatnu zaštitu FK-3 od napada protivradarskih raketa ili raketa vazduh-zemlja.
To su ciljevi manjih dimenzija i tehnički ih lakše otkriva "pancir" od FK-3. Ovakava tandem je i važan u potencijalnom oružanom sukobu, kada se očekuje istovremeni napad aviona, dronova i protivradarskih raketa.
Srpski mig-29, trenutno najjači u vazduhuNešto manje od pet godina posle ruske donacije polovnih aviona mig-29 i početka modernizacije doniranih i četiri srpska "miga", zatim donacije četiri aviona mig-29 iz Belorusije - avijacija Vojske Srbije ima 14 aviona mig-29 od kojih je deset višenamenskih sa oznakom SM - namenjeni su za uništavanje ciljeva u vazduhu i na zemlji, vođenim "pametnim" naoružanjem.
Ključno unapređenje srpskih "migova 29", jesu, javno prikazane ruske rakete vazduh vazduh RVV-AE čiji je realni domet 90 kilometara. Iako nekoliko zemalja u okruženju ima američke rakete AIM-120 iste namene, njihov realni domet je manji od 90 kilometara.
To srpske "migove" u ovom trenutku čini najmoćnijim borbenim avionom u regionu, kada govorimo u borbi u vazduhu. Avion na tipičnom lovačkom zadatku može da nosi do šest raketa RVV-AE.

Iako ne najjača sposobnost u regionu, treba reći da Vojska Srbije modernizacijom dobila i sposobnost korišćenja raketa vazduh zemlja H-29 čiji je maksimalni domet 30 kilometara i imaju bojevu glavu od 320 kilograma. Veoma su precizne jer se radarski navode na cilj. Avion može da nosi do dve rakete H-29.
Do sada najmoćnije slično oružje, bile su američke rakete AGM-65 "maverik", dometa 22 kilometara ako se lansira sa veće visine i sa bojevom glavom od 57 kilograma. Navođenje na cilj je elektro-optičko, s tim da se radi o tehnologiji iz 80-ih godina prošlog veka i koriste ih avioni J-22 "orao".
Domet od 30 kilometara znači da bi u realnoj borbenoj situaciji srpski MiG-29 mogao da lansira raketu H-29, kao podrška kopnenim snagama, bez bojazni od neprijateljske protivvazduhoplovne odbrane. Jer se PVO nikada ne nalazi blizu linije fronta, sistemi kratkog dometa, koji se najčešće koriste nemaju domet ni blizu 30 kilometara.
U širem regionu, jedino Grčka poseduje moćnije naoružanje vazduh-zemlja i koristi krstareće rakete SKALP EG čiji je domet 250 do 500 kilometara i ima bojevu glavu od 500 kilograma.
Bugarska takođe poseduje rakete H-29, ali stariju verziju i bez radarskog navođenja na cilj.
"Pametne bombe" prvi putIako na Batajnici nije bilo izloženih "pametnih bombi", mogao se videti trenažer, za uvežbavanje gađanja ruskom vođenom avio bombom KAB-500, koja teži 500 kilograma. Bomba ima televizijski navođenu bojevu glavu i ima mogućnost promašivanja cilja od najviše četiri do sedam metara.
U konfiguraciji naoružanja za vatrenu podršku snagama na kopnu, mig-29 SM može da ponese do četiri avio bombe KAB-500.

Vojska Srbije je do sada imala samo bombe FAB-250, koje nose avioni J-22 "orao" i one se ne navode na cilj, već pilot, usmerava i ubrzava avion, izbaci bombu koja zatim slobodnim lebdenjem pogađaa cilj.
U poređenju sa zemljama regiona, slične sposobnosti imaju ratna vazduhoplovstva Rumunije i Grčke, koje koriste više različitih laserski vođenih avio-bombi američe proizvodnje i sa bojevim glavama do 907 kilograma.

Nastavak na RTS...