Izvor: RTS, 04.Jan.2009, 11:37 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Zaštićena flora i fauna u Srbiji
U Srbiji ima 215 ugroženih vrsta biljaka i 429 životinja koje su stavljene pod zaštitu države. Roda, beloglavi sup, rečni rak, bubamara, omorika, molika, beli i žuti lokvanj među zaštićenim vrstama.
U Srbiji postoji 215 vrsta biljaka i 429 vrsta životinja koje su kao prirodne retkosti stavljene pod najstroži stepen zaštite države.
Načelnik Odeljenja za biodiverzitet Zavoda za zaštitu prirode Srbije Nenad Sekulić rekao je da su među ugroženim životinjama >> Pročitaj celu vest na sajtu RTS << 273 vrste ptica kao i 66 vrsta sisara.
Zaštićena je i 41 vrsta beskičmenjaka, 34 vrste insekata i 15 vrsta riba.
Među zaštićenim životinjama su pojedine vrste pelikana, roda, beloglavi sup, rečni rak, bubamara, žabe, belouške, šarke.
Zaštićene biljke su Pančićeva omorika, molika, beli i žuti lokvanj, banatski i kosovski božur, đerdapska i šarplaninska lala, iđirot i brojne vrste orhideja.
Za te vrste postoji zabrana korišćenja, uništavanja i preduzimanja drugih aktivnosti kojima bi se mogle ugroziti one same ili njihova staništa.
"To podrazumeva zabranu branja, sakupljanja, sečenja ili čupanja iz korena, zatim hvatanje, zarobljavanje, ubijanje ili ozleđivanje životinja, uništavanje ili sakupljanje njihovih jaja, prikazivanje u komercijalne svrhe i slično", naveo je Nenad Sekulić.
Prirodne retkosti
Sekulić je dodao da bi te vrste bez posebnih mera zaštite, zbog ugroženosti opstanka u prirodnim staništima, ubrzo iščezle i precizirao da su one zaštićene Uredbom o zaštiti prirodnih retkosti, koja je doneta 1993. godine.
Određene vrste gljiva, biljaka i životinja, koje su manje ugrožene, obuhvaćene su Uredbom o stavljanju pod kontrolu korišćenja i prometa divlje flore i faune sa ciljem da im se smanji stepen ugroženosti ili da se spreči mogućnost da postanu ugrožene, objašnjava Sekulić.
Uredba iz 2008. godine odnosi se na 94 vrste biljaka, tri vrste lišajeva i 15 vrsta gljiva, jednu vrstu riba, kornjača i zmija, tri vrste žaba, tri vrste puževa i jednu vrsta pijavica.
Sekulić je precizirao da se na godišnjem nivou određuju dozvoljene količine i vreme kada se mogu određene vrste biljaka i životinja sakupljati i područja na kojima se to može činiti.
Na teritoriji Srbije kao nestale vrste smatraju se crni lešinar, bela kanja, mala droplja, orao bradan, tetreb ruževac i mnoge druge.
Sekulović je istakao da država zaštitom delova teritorije čuva svoja najvrednija područja. Sakupljanje podataka o ugroženim i iščezlim vrstama važno je za izradu specijalizovanih naučno-stručnih publikacija - "Crvenih lista", na osnovu kojih se potom donose zakoni i uredbe u toj oblasti.
Svoju prvu "Crvenu knjigu" Srbija je dobila 1999. godine i ona se odnosi na iščezle i krajnje ugrožene biljne vrste. U njoj su, pored ostalog, navedene četiri vrste i podvrste koje su nepovratno izgubljene iz svetskog genofonda, a živele su samo u Srbiji.
Druga "Crvena knjiga" je doneta 2003. godine i odnosi se na dnevne leptire.
.jpg)
