Izvor: B92, 01.Nov.2018, 20:56 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Mačja sida - bolest koja se teško otkriva
Mačija virusna imunodeficijencija (skraćeno FIV) je vrlo teška zarazna bolest mačaka. Virus mačije imunodeficijencije je iz iste familije kao i virus side ljudi (HIV) i vrlo je sličan po epidemiologiji i simptomima bolesti.
Različita su mišljenja o tome da li ovaj virus može da pređe na čoveka. Neki podaci govore da je virus zapravo prvo izolovan kod ljudi a tek potom kod mačaka. Srećom, kod ljudi ne izaziva nikakve simptome niti oboljenja.
FIV je prvi put >> Pročitaj celu vest na sajtu B92 << izolovan 1986. godine ali je utvrđeno da je ovaj virus već bio široko raširen sigurno već godinama unazad. Vrlo je neotporan u okolini, i ne preživljava duže od nekoliko sati, zato toga nema straha da će se druge mačke zaraziti preko posude za hranu, kreveta ili igrački. FIV-om se najčešće zaraze napuštene mačke i mačke koje borave na otvorenom prostoru bez kontrole, dok kućne mačke imaju male šanse da se zaraze.
Simptomi
Zaražene mačke mogu živeti mesecima i godinama bez pokazivanja znakova bolesti, koji se u kasnijoj fazi razviju kao posledica uništenja imunološkog sustava.
Prvi simptomi su povišena temperatura, otečeni limfni čvorovi, i kožne infekcije. Mačke inficirane FIV-om mogu pokazivati dosta nespecifične simptome poput letargije, gubitka apetita, progresivnog gubitka težine, povišene temperature i povećanih limfnih čvorova.
Naravno, prisutni su simptomi koji ukazuju na oboljenja disajnih puteva, urinarnog i digestivnog trakta. Oni su zapravo posledica smanjenog imunološkog odbrambenog sistema pa se bolesti ispoljavaju na najmanje otpornim sistemima. Ovakvi simptomi javljaju se često i kod mačaka inficiranima virusom FeLV-a tj. virusnom leukemijom mačaka, piše PetFace Dijagnoza i lečenje
Svi navedeni simptomi mogu ukazivati na brojne zdravstvene probleme koji se u prvi mah ne moraju povezati sa prisustvom virusa FIV.
Ukoliko se neki problemi učestalo ponavljaju i pored odgovarajuće terapije, trebalo bi pažnju usmeriti u pravcu ovog virusa.
Zbog toga je i dijagnostika oboljenja u znatnoj meri otežana. Jedini sigurni metodi dijagnoze FIV-a su laboratorijski testovi, kojima se u krvi mačke otkrivaju specifična antitela. U svetu se ovi testovi široko koriste, dok je kod nas situacija nešto drugačija. Što zbog slabije zainteresovanosti vlasnika mačaka da svoje ljubimce podvrgavaju redovnim veterinarskim kontrolama i potrebnim testovima, što zbog cene testova, test na FIV mačaka se u našim uslovima jako retko radi.
Iako FIV spada u neizlečive bolesti kod mačaka, život mačke može značajno da se produži primenom potporne terapije i odgovarajućih antibiotika za sprečavanje sekundarnih infekcija. Obolelu mačku treba držati u izolovanim uslovima jer je zbog smanjenog imuniteta sklona najrazličitijim infekcijama.
Preventiva
Kod mačaka kod kojih je FIV dijagnostikovan preporučuje se stroga izolacija, koliko zbog same obolele mačke, toliko i zbog mogućnosti da ta bolesna mačka bude izvor zaraze za druge mačke.
Preventivna mera kojom se sprečava infekcije je na prvom mestu sprečavanje lutanja mačaka i njihove međusobne borbe. To znači, da je vrlo važno mačke STERILISATI, jer su sterilsane mačke daleko manje sklone teritorijalnim borbama, a samim tim mnogo manje izložene mogućnosti infekcije.
Vakcinacija protiv FIV-a još nije dostupna.
