Izvor: Blic, 30.Jun.2009, 09:05 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Grad na septičkim jamama
Većina prigradskih naselja, ali i delovi nekih ulica u centru prestonice, još nemaju kanalizaciju. Njihovi stanovnici privremeno se snalaze tako što grade septičke jame. Međutim, posle većih padavina, kao u predhodnih nekoliko dana, ovo rešenje postaje novi problem, jer se fekalne vode izlivaju na ulice.
Gradonačelnik Dragan Đilas formirao je Radnu grupu za sprovođenje fazne izgradnje kanalizacije. Ona će razmatrati mogućnosti za brže uvođenje kanalizacije u sva zemunska, >> Pročitaj celu vest na sajtu Blic << voždovačka, palilulska i zvezdarska naselja koja je do sada nisu imala.
Prema podacima „Beogradskog vodovoda i kanalizacije" u Beogradu postoji oko 60.000 septičkih jama, a u ovom preduzeću kažu, da je kanalizacioni sistem zaostao za razvojem grada. Zadatak Radne grupe je da pokrene izradu planske i tehničke dokumentacije, investira u nove kanalizacione sisteme i izdaje naloge nadležnim opštinama za rešavanje imovinsko - pravnih odnosa. - Radna grupa imala je već dva sastanka na kojima smo se bavili razmatranjem postojeće planske dokumentacije i raspodelom zadataka u vezi sa izradom idejnih projekata za pojedina naselja. U ovom trenutku prioritet je izrada kanalizacije u naseljima Plavi horizonti, Zemun polje i Šangaj. Pokušaćemo da maksimalno skratimo procedure oko donošenja neophodnih planskih dokumenata i rokove za izgradnju - rekao je Aleksandar Stamenković, predsednik radne grupe i direktor „Gradske čistoće".
Među onima koji nemaju kanalizaciju već su „osuđeni" na septičke jame su i stanovnici dela Dedinja, Senjaka, Starog sajmišta.... Ipak, najveći problem imaju građani koji stanuju na levoj obali Dunava (Borča, Ovča, Kotež). Veliki je problem i u Kaluđerici, Ripnju i celom podavalskom području, Malom i Velikom Mokrom lugu, delovima Čukarice, u Batajnici i drugim delovima Zemuna...U većini slučajeva, stanovnici ovih naselja ne grade septičke jame prema propisima. Sve su protočne tako da se otpadne vode često izlivaju u susedno dvorište. Izlivanju jama doprinose i obilne padavine, pa fekalije često završe na ulici. Mnogi građani ne zovu „Gradsku čistoću" da očiste jame, nego vodu izbacuju negde u komšiluk, a u većini slučajeva sadržaji septičkih jama završavaju u najbližem rečnom toku. Međutim, ni delovi grada do kojih je kanalizacija stigla nisu ništa manje opasni po životnu sredinu, budući da se njihove otpadne vode izlivaju u Savu i Dunav bez prečišćavanja, kao pre sto godina. Nagli razvoj grada nakon Drugog svetskog rata nije pratio razvoj infrastrukture, pa danas Beograd nema nijednu fabriku za preradu otpadnih voda, a potrebno ih je pet. Na nedostatak kanalizacije uticala je i „divlja gradnja".
- S obzirom da nije moguće protezanje jednog sistema na celoj teritoriji Generalnog urbanističkog plana, potrebno je razviti pet nezavisnih kanalizacionih sistema: Centralni, Batajnički, Ostružnički, Bolečki i Banatski sistem. Za svaki od ovih slivova potrebna je po jedna fabrika za preradu otpadnih voda. Poslednjih godina ubrzan je rad na projektnoj dokumentaciji i urađeni su idejni projekti sa studijama opravdanosti za tri fabrike: u Velikom Selu, Ostružnici i Krnjači - kažu u Direkciji za gradsko građevinsko zemljište i izgradnju.
Formiranje radne grupe trebalo bi da ubrza pripremanje projektne dokumentacije, ali skrati rokove za izgradnju separacionih kanalizacionih sistema sa mini postrojenjima za prečišćavanje otpadnih voda koji će svim građanima omogućiti normlan život.
Čišćenje
„Gradska čistoća" naplaćuje odvođenje otpadnih voda iz septičkih jama 2.233 dinara po cisterni zapremine 6,8 kubika. Cene nisu menjane četiri i po godine, a u ovom preduzeću najavljuju da će od jeseni moći da ispune obećanje koje je dao gradonačelnik Beograda Dragan Đilas, da jednom godišnje besplatno očiste svih 60.000 septičkih jama.
.jpg)
