Izvor: SrbijaDanas.com, 27.Feb.2021, 23:07
BEOGRADSKI VOJNIK KOJI JE GREŠKOM POSTAO RIMSKI IMPERATOR: Slučaj ovog cara nezabeležen u istoriji carstva
Treći vek je za rimsko carstvo bio doba krize tokom koje je na čelo ove nekada moćne države
Činjenica da je Srbija nekada bila "zemlja rimskih careva" i da je na njenoj teritoriji rođeno čak 18 vladara ovog moćnog carstva, često se pominje. Ipak, priča o imperatoru rođenom na prostorima današnjeg Beograda, manje je poznata.
dolazio veliki broj careva koju su se na presto uspinjali brzo, ali i odlazili još brže. Ta nestabilnost potrajala je i u prvim decenijama >> Pročitaj celu vest na sajtu SrbijaDanas.com << 4. veka, a jedan od tih "neslavnih" careva rođen je i na teritoriji današnjeg Beograda.
Bio je to car Flavije Jovijan koji je rimskom imperijom vladao svega osam meseci - od 26. juna 363. do 17. februara 364. godine.
Iako se o Jovinaju ne zna mnogo iz njegovog života pre stupanja na presto, pouzdano se zna da je rođen oko 330. godine u tadašnjem Singidunumu i da mu je otac bio Varonijan, običan seljak sa ovih prostora koji je uspeo da se uspne u redovima rimske vojske i stigne do mesta zapovednika legije.
Očev uspon je najverovatnije pomogao i vojničku karijeru sina, za koga se zna da je pred kraj života Konstancija II bio u carevoj pratnji.
Jovijan je postao zapovednik garde za vreme Konstancijevog naslednika, Julijana i pratio je novog rimskog cara u pohodu na Persiju u leto 363. godine. Međutim, novi imperator je tu teško ranjen i ubrzo je umro, a vojska je ostala na neprijateljskoj teritoriji, okružena Persijancima, bez hrane i niskog morala.
Nije bilo neobično da u takvim uslovima vojni zapovednici među sobom izaberu novog cara, ali ovog puta komandanti nikako nisu mogli da se slože oko jednog imena. I dok je trajala rasprava, beleže ondašnji istoričari, nekolicina vojnika počela je da uzvikuje za novog cara Jovijana koga su i odenuli u purpurni plašt, simbol rimskih careva.
Njihov povik prihvatio je i ostatak vojske iako se danas smatra da je dobar deo vojnika mislio da zapravo viče oporavljenom caru Julijanu, a ne novom Jovijanu. Sličnost imena, ali i popularnost koju je njegov otac imao među običnim vojnicima tako su beogradskog vojnika doveli na presto rimskog carstva.
Jovijan nije imao vremena da uživa u novostečenom položaju. Tek što je postao car, Persijanci su napali rimsku vojsku. Jovijan nije imao izbora nego da naredi povlačenje. I tako je počela igra “mačke i miša” koja je trajala nedeljama – Rimljani su pobeđivali u svakoj otvorenoj borbi, ali su sve vreme bili bez zaliha i Persijanci su ih stalno gonili.
Ovo je izazvalo veliki bes javnosti i vojnika koji su do kraja povlačenja pretrpeli velike gubitke, pa je čitav poduhvat proglašen rimskom katastrofom. Zato ni Jovijanovi pokušaji da uspostavi svoju vlast nisu urodili velikim plodom i on nikada nije imao kontrolu nad celim carstvom.
Jovijan je u Ankiri 1. januara 364. svog jednogodišnjeg sina - Varonijana Mlađeg, proglasio za naslednika, ali njegova vladavina nije bila duga. Već prve noći po dolasku u Dadastan, grad na granici Galatije i Bitinije, Jovijan je pronađen mrtav u svom krevetu.
O uzroku smrti i danas se raspravlja. Pretpostavljalo se da se ugušio od isparenjima iz sveže okrečenih zidova ili dimom od lošeg uglja koji je ložen u peći carske odaje. Verovatnije je da je bio otrovan. Bio je 17. februar 364. - 236 dan vladavine Jovijana iz Beograda.
