Izvor: Prva.rs, 28.Mar.2016, 11:01 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Palmira: Drevni grad će biti kao pre!
Uprkos uništenju poznatih spomenika, Abdelkarim je u izjavi Frans presu rekao da je "prijatno iznenađen" jer su mnogi spomenici ostali netaknuti kao što je Agora, kupališta, rimski amfiteatar i murali grada, koji su malo oštećeni.
"Očekivali smo najgore, ali je grad u celini u dobrom stanju", rekao je Abdelkarim.
Prema njegovim rečima, "najlepša" vest se odnosi na Lava Al Lat, odnosno čuvenu statuu tešku 15 tona koja je krasila ulazak u muzej Palmire, i koju su uništili džihadisti >> Pročitaj celu vest na sajtu Prva.rs << kada su u maju 2015. godine zauzeli grad.
"Delovi statue mogu da se prikupe. Nismo izgubili njene važne delove", rekao je Abdelkarim.
Islamska država je tvrđavu Palmire osvojila 23. maja 2015. godine, podigla zastavu i uspostavila kontrolu nad drevnim gradom.
Uništili su dobar deo kulturnog blaga grada koji se nalazi na listi svetske baštine organizacije Unesko.
Palmira se nalazi u sirijskoj pustinji, oko 200 kilometara severoistočno od Damaska.
Grad je nekada bio jedan od najbitnijih centara u regionu i važna raskrsnica trgovačkih puteva. Oaza u kojoj se Palmira nalazi sa izvorima pijaće i tople vode je dosta doprinela da grad bude jedan od značajnih na Putu svile od Kine do Mediterana.
Poznat je kao grad bogate istorije i vrlo očuvanih antičkih građevina iz različitih istorijskih perioda. Zbog toga je bila jedna od najposećenijih turističkih destinacija Sirije
Njegovo originalno ime potiče iz aramejskog jezika i glasi Tadmor što znači "palma". Lokalno stanovništvo i dalje koristi naziv Tadmor.
Najraniji zapis o ovom gradu je o nenom semitskom imenu Tadmor, Tadmur ili Tudmur, zabeležen na glinenim pločicama pronađenim u drevnom Vavilonskom gradu Mariju.
Tadmor se spominje i u Bibliji (drugoj knjizi brojeva 8:4) kao pustinjski grad koji je izgradio (ili utvrdio) kralj Judeje Salomon, sin Davidov. Tadmor se kao Solomonov grad spominje i u knjizi rimskog autora Josipa Flavija Židovske starine - knjiga VIII., zajedno s njenim grčkim imenom - Palmira. Tačno značenje grčkog imena "Palmira" je nepoznato, ali sigurno ima veze s palminim drvećem kojeg je ovo područje prepuno.
Slobodni grad Palmira je zvanično osnovan u 3. st. pne. (kada su Seleukidi zauzeli ostatak Sirije) i izrasta u važno trgovačko-saobraćajno čvorište na karavanskom putu od Sredozemlja do Eufrata. U doba cara Tiberija (14.-37.) pripala je Rimljanima; za cara Hadrijana (117.-138.) stiče široku autonomiju, a za Karakale (211.-217.) status kolonije. Tokom tog razdoblja doživljava procvat, a njen aramejski i arapski stanovnici poprimaju običaje i način oblačenja podjednako s parstkog istoka i grčko-rimskog zapada.
Palmirski knez Odenat (258.-267.), koji je priznavao rimsko vrhovništvo, proširio je palmirsku državu širom Mesopotamije, a za vladavine njegove udovice Zenobije i sina Vabalata, i do Egipta i Male Azije. Kraljica Zenobija osniva kratkotrajno Palmirsko carstvo i faktički se odvaja od Rima, pa pokušava da osvoji Antiohiju, što je izazvalo bes. God. 272. car Aurelijan razara Palmiru, zarobljava kraljicu i odvodi je u Rim. Tamo je svečano prikazuje u zlatnim lancima, a na kraju joj dozvoljava da se povuče u Hadrijanovu vilu u Tivoliju, gde je postala aktivni učesnik dvorskog života. Nakon njene pobune, Palmira je Rimu postala samo vojna baza, pa je kao takvu delimično obnavljaju carevi Dioklecijan i Justinijan I. (528.).
God. 638. osvaja je arapski vojskovođa Kalid ibn Valid, i tada biva razorena 744. godine. Nakon 800. godine i građanskih ratova koji su usledili po raspadu omajadskog kalifata, stanovništvo ja počelo da napušta grad. Godine 1132. Buridi su Balov hram pretvorili u utvrdu, a u 13. veku grad je predat mamlučkom sultanu Bajbaru. Godine 1401. opljačkao ga je Timur Veliki, ali je već u 15. veku Palmira bila obnovljena do te mere da ju je putopisac Ibn Fadlallah al-Omari opisao kao grad "velikih vrtova, unosne trgovine i bizarnih spomenika". Za vreme Otomanskog carstva grad je postupno propadao i na kraju se sveo na oazu s malenim vojnim garnizonom.
U 17. veku su je ponovno otkrili putnici sa zapada, da bi početkom 19. veka arheološka istraživanja započeli evropski i američki arheolozi. Stanovnike koji su naselili Balov hram isterala je francuska vlast 1929. godine.
Palmira je teško stradala u sirijskom građanskom ratu kada su u maju 2015. godine pripadnici Islamske Države (ID) slomili otpor vladinih snaga i zauzeli grad. Osim što je oko 600 žitelja masakrirano, pripadnici ID su brojne antičke građevine, smatrajući ih paganskim i idolatrijskim kao i nespojivim sa vlastitim tumačenjem islama, digli u vazduh, razbili i na drugi način vandalizovali.
Vladine snage su, uz podršku ruske ratne avijacije ponovno zauzele grad u martu 2016. godine.
Izvor: Beta/Wikipedia
.jpg)
