Izvor: Politika, 19.Jun.2008, 23:37 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Sve više Semberaca "osuđeno"na dijalizu
Semberija spada u jedno od područja najugroženijih hroničnom bubrežnom bolešću poznatom kao balkanska endemska nefropatija
Bijeljina – Semberija je već godinama jedno od područja najugroženijih hroničnom bubrežnom bolešću poznatom kao balkanska endemska nefropatija, karakteristična za BiH, Srbiju, Hrvatsku, Rumuniju i Bugarsku. Čak dve trećine pacijenata koji se leče u bijeljinskom Internacionalnom centru boluje od ove hronične bolesti bubrega, sporog >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << progresivnog toka, ali još nepoznatog uzroka.
Prema rečima direktora Internacionalnog dijaliznog centra u Bijeljini nefrologa prim. dr Ljiljane Lukić, u Semberiji gotovo da nema sela u kome nije registrovan bar jedan slučaj endemske nefropatije, koja je ozbiljan socijalno-zdravstveni problem.
– Hiperendemska sela smeštena su pored reke Save i južno od Bijeljine, dok u samom gradu i još nekoliko sela uz južni rub opštine nema obolelih – kaže dr Lukić i dodaje da su istraživanja pokazala da je bolest najčešće porodična.
– Uglavnom oboleva seosko stanovništvo u endemskim područjima, ali su naša istraživanja pokazala da nisu pošteđeni ni oni koji su se odselili iz područja koja su registrovana kao endemska, kao ni oni koji su se iz drugih krajeva doselili u endemska područja – ističe doktorka Lukić i dodaje da je uprkos brojnim studijama o ovoj temi nepoznato da li se glavni faktori oboljenja nalaze u vodi, zemlji ili hrani. Naučnici su najskloniji pretpostavci da se uzrok ove bolesti nalazi u vodi seoskih bunara.
– Kako je uzrok bolesti nepoznat, tako je teško odrediti terapiju, pa je zbog toga najvažnija rana dijagnoza i prevencija kako bi se usporio tok bolesti – smatra dr Ljiljana Lukić i dodaje da je početak bolesti neprimetan i podmukao, te da se vremenom potpuno nesimptomatično razvija u teško oštećenje bubrežne funkcije koja zahteva lečenje dijalizom. – Takođe, upadljiva je povezanost endemske nefropatije sa malignim tumorima urinarnih kanala, što dodatno usložnjava zdravstveno stanje pacijenata – dodaje doktorka Lukić.
Zbog endemske nefropatije u Semberiji, ali i u drugim opštinama kao što su Brčko, Šamac, Modriča, Odžak i Orašje, izgrađen je savremeni dijalizni centar u Bijeljini, jedan od najvećih na Balkanu, a izgradila ga je vodeća evropska kompanija u oblasti zdravstvene zaštite iz Budimpešte.
Pre šest godina, kada je otvoren, Centar je imao 27 aparata za hemodijalizu i u njemu je lečeno oko stotinu pacijenata, ali su nakon dve godine kapaciteti prošireni.
– Trenutno radimo u objektu sa 46 aparata za hemodijalizu, a imamo prostora za još trinaest aparata, dok dijaliziramo 250 bubrežnih bolesnika, od kojih je 65 odsto obolelih od endemske nefropatije – naglašava doktorka Lukić i dodaje da se stopa mortaliteta obolelih znatno smanjila, a da na prevenciji ove bolesti u Semberiji treba još raditi.
– Razvijanjem terenske službe veoma brzo bismo mogli formirati i institut za endemsku nefropatiju koji bi sarađivao sa naučnoistraživačkim timovima iz okruženja, zaključuje doktorka Lukić i dodaje da očekuje da će opština Bijeljina pružiti neophodnu pomoć za realizaciju ovog projekta.
Suzana Rađen-Todorić
[objavljeno: 20/06/2008.]
.jpg)
