Izvor: Politika, 27.Okt.2007, 12:00 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Prijave protiv Adžića i Stojanovskog
Od našeg stalnog dopisnika
Zagreb – Hrvatsko društvo logoraša srpskih koncentracionih logora podnelo je u Vukovaru krivičnu prijavu protiv 280 oficira i podoficira JNA koji su navodno počinili ratni zločin prilikom borbi za taj grad u jesen 1991. godine. To je već šesta prijava ovog udruženja, a broj onih koje sumnjiče sada je dostigao hiljadu.
Predsednik ovog udruženja Danijel Rehak naveo je da se u ovoj prijavi nalaze i imena u Hrvatskoj već zvanično optuženih >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << generala Blagoja Adžića i Miroslava Stojanovskog (inače, načelnik Glavnog štaba makedonske vojske), koje su i ranije prijavljivali, kao i "vukovarske trojke" Mile Mrkšića, Veselina Šljivančanina i Miroslava Radića o kojima je svoje rekao haški sud. On je takođe podsetio na službene podatke RH da je u borbama za Vukovar ("srpskoj agresiji na Vukovar", kako se to u Hrvatskoj zvanično naziva) stradalo 3.500 civila, 921 hrvatski borac, dok je 13.000 civila i hrvatskih boraca "prošlo kroz zarobljeničke logore", a oko 400 osoba s tog područja još uvek se vodi kao nestalo.
Ne slučajno, krivična prijava protiv bivših pripadnika JNA u Vukovaru je podneta državnom tužilaštvu baš na dan kada se u Hagu održava statusna konferencija u vezi s optuženim hrvatskim generalima Gotovinom, Čermakom i Markačem. Pomenuto udruženje uputilo je pismo nadležnim pravosudnim organima Hrvatske u kojem tvrdi da "sudije hrvatskih sudova iskaze hrvatskih branitelja i stradalnika smatraju manje vrednima ili ih uopšte ne uvažavaju" i traži preispitivanje kazni izrečenih hrvatskim počiniocima ratnih zločina.
Činjenica je, naime, da svedoci iz redova hrvatskih boraca kada se sudi hrvatskim počiniocima ratnih zločina nad srpskim civilima i zarobljenicima uglavnom tvrde da nikakvih zločina nije bilo, a tek pokoji se usudi da govori istinu, i to pod zaštićenim identitetom. To se upravo dešava i ovih dana na suđenju generalima Mirku Norcu i Rahimu Ademiju u Zagrebu za ratne zločine počinjene nad srpskim stanovništvom u Medačkom džepu u septembru 1993. godine.
Kao argument za svoju tvrdnju Rehak navodi slučaj vukovarskog borca Siniše Rimca, koji je 2005. godine osuđen na osam godina zatvora zbog likvidacije svog saborca u Pakračkoj poljani za kojeg su posumnjali da je "srpski agent". Rehak tvrdi da svedok koji je teretio Rimca "suočen s njim nije označio njega kao osobu koja je počinila navodni zločin", pa je ovaj ipak osuđen.
Međutim, zaboravio je da podseti da je Rimac krajem 1991. godine u Zagrebu učestvovao u likvidaciji srpske porodice Zec (Milana, njegova supruge i 12-godišnje Aleksandre), što je Merčepova grupa priznala i detaljno opisala u policiji, ali su svi oslobođeni zbog navodne "proceduralne greške" i nikad im više nije za taj strašni zločin suđeno. Siniša Rimac je bio jedan od glavnih likvidatora i umesto da bude osuđen, ministar Šušak ga je uzeo u svoje obezbeđenje, a nagrađen je vojnim činovima i odlikovanjima.
[objavljeno: ]
.jpg)
