Izvor: Politika, 20.Dec.2006, 13:00 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Svakodnevni život stolica
Kolekcija stolica i radova "Gorgone" Vladimira Macure
Muzej primenjene umetnosti u Beogradu ustupio je izložbeni prostor na spratu delu kolekcije Vladimira Macure. Reč je o 16 dizajnerskih stolica i dokumentima vezanim za delovanje zagrebačke umetničke grupe "Gorgona".
Vladimir Macura nije nepoznato ime beogradskoj publici. Pre četiri godine, na izložbi u ovom muzeju koja je je predstavljala beogradske nadrealiste, neki do tada nepoznati radovi Monija de Bulija, >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << Marka Ristića ili Oskara Daviča bili su iz kolekcije Vladimira Macure. U Umetničkom paviljonu "Cvijeta Zuzorić" 2003. godine predstavljena je i zbirka savremene likovne umetnosti istog kolekcionara.
"Svakodnevni život stolica" naziv je dela izložbe koji se odnosi na dizajnerska rešenja stolica od 1900. godine, odnosno stolice od pruća Jozefa Hofmana, do čuvene Brojerove stolice iz 1977. godine koja i danas može da se vidi u mnogim domovima. Na ovoj izložbi posetioci imaju priliku da pogledaju zelenu metalnu stolicu iz bečkog parka, udobne plastične fotelje Eroa Arnioa, najpoznatije i najpopularnije radove Čarlsa Imsa...
Po rečima Dejana Sandića, pisca predgovora u katalogu, eksponati pripadaju sredini 20. veka , nakon Bauhausa, a to je period koji je dao i nove generacije dizajnera. Oni su, u odnosu na racionalizam i funkcionalizam prve polovine 20. veka, imali humanistički pristup i izraženu svest o skladu sa prirodom.
Izložbom "Svakodnevni život stolica" Muzej primenjene umetnosti nastavlja praksu predstavljanja dela najznačajnijih dizajnera 20. veka, budući da je pre godinu dana u ovom muzeju bila postavljena izložba "Klasici moderne". Tada su, u saradnji sa kompanijom "Kubo" iz Beograda, predstavljena remek-dela dizajna stolica prve polovine 20. veka.
Drugi deo izložbe pripada avangardnom pokretu Gorgona, u okviru kojeg je stvarala grupa umetnika u prvoj polovini 60-ih godina 20. veka u Zagrebu. Na pitanje šta povezuje ova dva dela izložbe, moguće je dati nekoliko odgovora – za i protiv. Radonja Leposavić, istoričar umetnosti, koji se bavi ovim delom postavke i tekstom u katalogu, nudi nekoliko rešenja. Nauka i istorija umetnosti odgovoriće da Gorgonu i tridesetak stolica iz epohe ne povezuje ništa, psihologija će reći da ih povezuje Macura, a odgovor nesvesnog je da ih povezuje čovek neostvarenih želja...
U zabeleškama koje su ostavili članovi Gorgone između ostalog piše da je ova grupa bežala od tada snažnog komunizma u iracionalno, nerazumljivo. "Misaona uzdržanost, pasivnost pa i indiferentnost bile su iznad golog, ironičnog poricanja sveta, nešto izdvojeno, mentalno i neproduktivno. Gorgona nije bila slikarska grupa. Okolina je bila konsternirana, ali su počeli da se javljaju pojedinci sa simpatijama, iz zemlje i izvan ...".
Posetioci ove izložbe mogu do 7. januara da pogledaju dokumentaciju vezanu za rad ove grupe, delove neobjavljenih skorašnjih intervjua (Snežane Ristić i Radonje Leposavića) sa Josipom Vaništom, jednim od članova Gorgone, fotografije, časopise... Sve to u okruženju maštovitih stolica na kojima se jasno vide tragovi upotrebe, sve to zahvaljujući kolekcionarskoj posvećenosti Vladimira Macure.
M. Đorđević
[objavljeno: 20.12.2006.]
.jpg)
