Izvor: VOA, 30.Maj.2015, 18:35 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Ples kao politički stav
Film "Desert Dancer" je najnovije ostvarenje u nizu filmova koji se bave plesom kao vidom slobode izražavanja protiv političke represije i socijalne nepravde.
Film Desert Dancer (Plesač u pustinji) Ričarda Rejmonda zasnovan je na istinitoj priči o grupi mladih Iranaca, koji formiraju tajnu plesnu trupu u Islamskoj republici Iran.
U filmu “Plesač u pustinji”, mladi Iranac, Afšin Gafarian, sanja o plesu… Medjutim, ples je nelegalan u Islamskoj >> Pročitaj celu vest na sajtu VOA << republici Iran. Zato on formira plesnu trupu u jednoj napuštenoj zgradi. Elahi je njegova glavna plesačica. Ona mu pomaže u koreografiji scena koje kritikuju režim. Afšin i njegovi plesači odlučuju da izvode svoj ples pred malom publikom u pustinji, jedinom mestu van domašaja iranske vojne policije, ili bar tako misle.
“Plesač u pustinji” je arhetipska priča o slobodi izražavanja protiv političke tiranije. Dijalog je prilično banalan, ali scene plesa glavnih glumaca Risa Ričija i Fride Pinto odražavaju duboki bol i patnju potlačenih Iranaca.
Drugi filmovi su takodje koristili ples da ispričaju slične price. Ples je u središtu drame iz 1980-ih “Bele noći” gde sovjetski plesač Nikolaj Rodčenko, koga glumi slavni baletan Mihail Barišnjikov, planira bekstvo iz svoje zemlje.
Ples je srž i filma iz 2012. “Step Up Revolution”. I u njemu je priča vrlo jednostavna – grupa obespravljenih, siromašnih mladih Amerikanaca koristi ples kao formu protesta protiv urbanista koji vode računa samo o sopstvenim interesima.
Plesne sekvence iz filma prikazuju borbu za socijalnu pravdu i daju veći kvalitet ovom inače osrednjem ostvarenju. Medjutim, šta je to kod plesa što se uzdiže iznad reči i uspostavlja vezu sa publikom? Koreograf Kimi Dobs, osnivač trupe za dramski pokret Deviated Theater u Vašingtonu, kaže da ples može da se bavi socijalnim i političkim temama.
“Postoji deo plesa koji se direktno obraća emocijama, instinktu, podsvesnom…”
Dobs kaže da u njenoj novoj predstavi nazvanoj “Creature”, pokret dočarava snažne i upečatljive prizore post-apokaliptičnog sveta, uništenog zbog klimatskih promena.
“Mislim da, sve dok postoji odredjena namera iza pokreta, i predanost tome, ples komunicira sa publikom.”
To je slučaj u filmovima kao što je “Plesač u pustinji” gde ples zasenjuje reči i postaje sama priča.
.jpg)
