Izvor: Politika, 14.Maj.2007, 12:00 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Pejzaži Beograda
Izložba ulja, grafika i crteža biće otvorena u Konaku kneginje Ljubice do kraja jula
Slikarski atelje Uroša Predića u Svetogorskoj ulici gledao je na centar Beograda i bilo je neizbežno da ispod kičice poznatog slikara nastane likovni spomenik grada. Bilo je to 1916. godine. I pre, i posle njegove "Panorame Beograda" slikari su u gradskim sokacima, kafanama i dvorištima nalazili inspiraciju i ostavljali dokumente u boji. Želeći da slike nadahnute glavnim gradom prikaže >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << na jednom mestu, Jasna Marković, viši kustos Muzeja grada Beograda priredila je izložbu "Pejzaži Beograda u XX veku" u Konaku kneginje Ljubice.
Život na ulici i iza zabačenih starih kapija odvijao se u mašti i na platnu umetnika tokom celog prošlog veka. Jasna Marković je izabrala crteže, ulja i grafike iz svake decenije, predstavnike različitih pravaca, stilova i škola. U sali pod svodovima u Konaku kneginje Ljubice nalazi se oko 60 dela Nadežde Petrović, Živorada Nastasijevića, Bore Baruha, Miloša Gvozdenovića, Jovana Bijelića, Petra Lubarde, Ljubice Cuce Sokić, Uroša Predića, Olje Ivanjicki i mnogih drugih. Predstavljeni radovi samo su deo kolekcije Muzeja grada Beograda, u celini predstavljeni u katalogu koji prati izložbu. U njemu se nalaze 402 slike. Neki autori stalno su slikali Beograd, drugima je, kao Olji Ivanjicki, on bio izazov kada je trebalo odgovoriti na zadatu temu.
– Odlučivala sam se za ona dela koja najbolje prenose senzibilitet i rad umetnika. Reč je o slikarima koji su živeli i stvarali u Beogradu. Opus je ogroman. Od "Jevrejske male" Nadežde Petrović iz 1906. godine preko slika nastalih po završetku Drugog svetskog rata, kada počinje da gospodari jak kolorit. Moderni autori slikali su grad iz ptičje perspektive ili su ga simbolički predstavljali – istakla je Jasna Marković, autorka izložbe.
Beograd viđen kroz ključaonice zanatskih radnji, duh dvadesetog veka uhvaćen potezima četkice, ulice koje postoje još samo na platnu smešteni su u zasvođen i mračni, netipični izložbeni prostor. Biće tu do kraja jula. Sam početak izložbe obeležio je govor akademika Ljubomira Simovića koji se osvrnuo na to da Muzej grada Beograda još nema svoj jedinstven izložbeni prostor.
– Ne znamo kakvim blagom raspolažemo. Kustosi se snalaze kako umeju, izlažu eksponate u raznim galerijama i čekaju novu zgradu. Njihova zbirka slika o Beogradu ima izuzetnu umetničku i dokumentarnu vrednost. Pred nama su precizno nacrtani kućerci prekriveni ćiramidom, Beograd kao zora koja sleće na grad u obliku ružičastog krilatog konja, delovi grada koji više ne postoje i kojih nema ko ni da se seti kao što su kafana i pivnica "Zeleni venac" – primetio je akademik Simović.
Simović je podsetio da su slikari različito doživljavali iste motive. Tako Terazije različito izgledaju u očima i na platnima Natalije Cvetković koja ih je ovekovečila 1918. godine i Lazara Vozarevića koji ih je oslikao 1950. godine. Kao što je Venecija nadahnjivala brojne umetnike, tako je i Beograd bio inspiracija piscima i slikarima na svoj osoben način, primetio je Ljubomir Simović i dodao: "Ja veoma volim da putujem. Ali, odavno sam shvatio da je najlepši deo svakog putovanja povratak u Beograd. Svedoci su mi ove slike."
J. Stevanović
[objavljeno: 14.05.2007.]
.jpg)
