Izvor: Vostok.rs, 17.Okt.2019, 10:23 (ažurirano 02.Apr.2020.)
O knjizi „Duhovni izvori ruske revolucije“
„Duhovni izvori ruske revolucije“ – tako glasi naslov knjige Mitropolita murmanskog i mončegorskog Mitrofana Badanjina koju je na srpski jezik prevela i objavila izdavačka kuća „Bernar“ 2019. godine.
U Rusiji je original izdala Sveto-Trojička Sergijeva lavra, a samu knjigu je odobrio Izdavački savet Ruske Pravoslavne Crkve.
Ovo po obimu relativno malo izdanje namenjeno je najširem krugu čitalaca. Knjiga će pre svega biti korisna za pravilno i hrišćansko shvatanje tragičnih događaja 20. veka usled kojih je uništena Ruska imperija, ubijen pravoslavni monarh, a Ruska Crkva je doživela neviđena stradanja i muke. Ovi događaji, kao što je poznato, nisu imali dalekosežne posledice samo za pravoslavnu Rusiju, već i za sve pravoslavne narode i Crkve, kao i za ceo svet u izvesnoj meri. Sve ove događaje autor analizira u pristupačnoj formi koristeći pritom istorijske činjenice i statističke podatke.
Knjiga će biti od koristi svim ljudima koji se zanimaju za istoriju Rusije i Ruske Crkve. Može se pročitati za par večeri i u njoj se mogu pronaći odgovori na mnoga pitanja koja ranije nisu bila razmatrana.
Autor detaljno analizira teme kao što su boljševička mitologija, istorija revolucionarnih tokova koji su uticali na događaje u Rusiji, ideologija ratobornog ateizma, tragična sudbina carske porodice, priroda mržnje prema Pravoslavnoj Crkvi i borbe s nacionalnim tradicijama i mnoge druge.
Savetujući ovu knjigu za čitanje važno je da istaknemo da ćemo bolje shvativši događaje iz nedavne prošlosti s većom sigurnošću moći trezveno da gledamo u budućnost.
Zanimljiva je i neobična biografija samog autora – pomorskog oficira koji je postao mitropolit.
O autoru
MITROPOLIT MITROFAN (BADANIN)
Sadašnji arhijerej Murmanski i Mončegorski Mitrofan (Badanjin) rođen je 27. maja 1953. godine u tadašnjem Lenjingradu. Završio je vojno-pomorsku akademiju i u prošlosti bio pomorski oficir. Autor je mnogih knjiga i publikacija o istoriji Krajnjeg Severa. Mornaricu napušta 1997. godine u činu kapetana II klase i potom završava Pravoslavni Sveto-Tihonovski bogoslovki institut. Monah postaje 2000-te godine po blagoslovu velikog ruskog starca iz Pskovsko-Pečerske lavre, arhimandrita Jovana Krestjankina. Uskoro postaje i magistar bogoslovskih nauka i zanima se hagiografskim nasleđem Crkve. Za episkopa Severomorskog i Umskog narečen je 2013. godine a 2018. godine ulazi u sastav Višeg crkvenog saveta kao predsednik Patrijaršijske komisije za fizičku kulturu i sport. Prvo je početkom 2019. godine određen za episkopa Murmanskog i Mončegorskog da bi već 17. marta 2019. godine bio određen za Mitropolita Murmanskog. Veliki je poštovalac dorevolucionarne Rusije i istinskim ruskim (i ne samo ruskim) monarhistima u sećanju je ostala sledeća njegova konstatacija: „Odnos prema Caru-Strastotrpcu Nikolaju II predstavlja lakmus-papir za stanje duše“…
SADRŽAJ
Uvod
Duhovno stradanje
Ko je zauzeo vlast?
Generatori metežnog duha
Laž o izvorima
Još jednom o boljševičkoj mitologiji
Intelektualac
Profesionalna mržnja prema Rusiji
Revolucija HVIII veka
Ratnički ateizam
Problem moralnih barijera
Prizivanje demona
Revolucionari u Crkvi
Sila koja zadržava
Monarhistička ideja
Povratak izvorima
Zlo u svetu
Car i vođe
Zašto 1937. godina?
Zaključak
Jeromonah Ignatije (Šestakov), Pravoslavlje
.jpg)
