Izvor: Politika, 06.Nov.2007, 13:00 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Kuća u kući
Ovogodišnji Dan Muzeja primenjene umetnosti u Beogradu biće tradicionalno obeležen otvaranjem studijske izložbe koja je, prvi put, posvećena arhitekturi. Odštampana je i specijalna poštanska marka sa logotipom Muzeja, u ograničenom tiražu od 1025 primeraka. Od večeras u 19 časova, do sredine januara, posetioci će imati priliku da pogledaju izložbu "Paralele i kontrasti – srpska arhitektura 1980–2005" autorke Ljiljane Miletić Abramović, kustosa u Odseku za arhitekturu MPU.
>> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << />Specifična postavka izložbe koncipirana kao "Kuća u kući" prema autorskoj zamisli Ivana Kucine, podrazumeva izbor od 57 radova koji će biti postavljeni na 46 panela. Izložba je ograničena na period koji se odnosi na prelaz između dve epohe sa namerom da osvetli kontraste prisutne ne samo u okviru domaće arhitekture, nego i odnosu prema svetu. Kao prelomna hronološka i problemska granica određena je godina rušenja Berlinskog zida 1989, kada zapravo nastaju brojni paradoksi proistekli iz ovog istorijskog događaja.
– U našoj zemlji su 80-te godine 20. veka period menjanja kulturne klime, liberalizacije kulturnog života posle Titove smrti, da bi 90-ih takvu atmosferu smenio jedan haotičan period, kaskanje i zatvaranje prema svetu. Naše arhitekte koje stupaju na scenu 80-ih godina vaspitavane na obrascu moderne, približavaju se postmodernim stremljenjima u arhitekturi, tada već prihvaćenim u svetu. Taj obrazac podrazumeva višeslojnost, višeznačnost, povratak istorijskom gradu, interpolaciju. S obzirom na to da je kod nas prisutna i ekonomska kriza, to utiče na smanjenje investicija u arhitekturi i arhitekte se okreću manjim temama. Urbana regulacija Vračara je dobar primer arhitekture tog vremena, odnosno ubacivanje novih zgrada u staro gradsko jezgro kao, na primer, i interpolacija zgrade između zdanja Protokola i Atine na Terazijama, kaže Ljiljana Miletić Abramović.
Kada je reč o 90-im godinama, poznato je da se razbuktava divlja gradnja koja je tinjala i ranije uključujući i nadogradnju. Haos vlada na svim poljima, pa i u arhitekturi. Ipak, javlja se i izvestan broj kvalitetnih arhitektonskih primera.
– Investicije se sele u privatne ruke, nema više anonimnih investitora, vraća se tema privatne kuće u najluksuznijem obliku, što su neke naše arhitekte nespremno dočekale. Ima tu i pozitivnih i negativnih primera, budući da je veliki deo "krivice" i na neprosvećenim investitorima. U ekskluzivnom istorijskom jezgru grada niču palate kao što su Cepter, Kristal ili Progres, pozitivni arhitektonski primeri, bez ulaženja u priču investitora – objašnjava autorka izložbe.
Posle 2000. godine, upadljiv je, između ostalih, primer Novog Beograda koji gubi strogo urbanističku koncepciju budući da se grade poslovne palate, pri čemu se, po rečima naše sagovornice, mešaju dva koncepta.
Večerašnja izložba ima istoriografski karakter, nudi objektivan pogled na arhitekturu ovog razdoblja, sa namerom da podstakne dalja istraživanja.
[objavljeno: ]
.jpg)
