Izvor: SEEcult.org, 09.Mar.2017, 11:53 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Kritičko prevazilaženje paradigmi
Istoričar umetnosti Branislav Dimitrijević iz Beograda predstaviće 10. marta u MaMi u Zagrebu svoju knjigu “Potrošeni socijalizam – Kultura, konzumerizam i društvena imaginacija u Jugoslaviji (1950-1974)”, u izdanju Fabrike knjiga i Peščanika.
Prema Dimitrijeviću, doba socijalističke Jugoslavije danas se u pravilu doživljava ili kao period relativnog ekonomskog blagostanja i društvene sigurnosti ili kao period ideološkog jednoumlja, političke neslobode i ekonomske neodrživosti. >> Pročitaj celu vest na sajtu SEEcult.org << Oba su pogleda posledica ideoloških procesa “postkomunističke” ekonomske i političke tranzicije, a posebno specifičnosti tranzicije u zemljama bivše SFRJ. Polazeći od teze da je epoha “postkomunističke tranzicije” u SFRJ zapravo već bila počela nizom ekonomskih reformi još od druge polovine 50-ih godina, Dimitrijević zagovara kritičko prevazilaženje “totalitarne” ali i “jugonostalgičarske” paradigme u nastojanju da se jugoslovenska socijalistička imaginacija, a posebno kulturna, reartikuliše na ruinama njenog tranzicionog sloma.
Upravo na polju kulture, kao jedne od osnovnih formi društvene samointerpretacije, Dimitrijević pokazuje da “socijalistička Jugoslavija nije bila “društveni eksperiment” kako se najćešće govori, već složeno i osetljivo društveno postajanje u kojem su antogonizmi i protivrečnosti bili aspekt društvene dinamike, a ne znaci unapred ušančenih polarizacija”.
Uz uvodno izlaganje autora u MaMi, najavljeni su i komentari Dubravke Sekulić i Igora Markovića.
Dimitrijević je profesor teorije i istorije umetnosti na Visokoj školi za likovnu i primenjenu umetnost u Beogradu.
Autor je i koautor knjiga i izložbenih kataloga o modernoj i savremenoj umjetnosti “O normalnosti. Umetnost u Srbiji 1989-2001” (2005), “Ovo nikad nije bilo. Predrag Nešković” (2014) i “Protiv umetnosti. Goran Đorđević – Kopije” (2014).
Dva puta je bio kustos paviljona Srbije na Bijenalu u Veneciji (2003. i 2009.), a s Branimirom Stojanovićem i Branislavom Anđelković osnovao je i vodio Školu za istoriju i teoriju umetnosti/slike (1999-2002). Stalni je saradnik beogradskog Muzeja savremene umetnosti, u kojem je, između ostalog, bio i kustos izložbi: “Konverzacije” (2001), “Situated Self: Confused Compassionate, Conflictual” (2005) i “U raskoraku – Izmeštanje, saosećanja i humor u savremenoj umetnosti u Britaniji” (2007).
Među njegovim brojnim kustoskim projektima su i “No Network” (Konjic, 2011) i 53. Oktobarski salon “Gud Lajf” (Beograd, 2012).
(SEEcult.org)
.jpg)
