Izvor: Politika, 25.Dec.2014, 23:02 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Bajka o vidovitom Aleksi i zlom Vuku
Film „Peti leptir” tri-de, prema romanu Uroša Petrovića, režija Milorad Milinković, uloge: Ognjen Orešković, Mihailo Janketić, Tanja Bošković, Marko Nikolić, Jelena Đukić, Goran Radaković... Trajanje: 93 minuta, proizvodnja Srbija / Hrvatska, 2014.
Film „Peti leptir” možda neće biti bestseler u bioskopima, kao što je to u knjižarama bio i još uvek jeste istoimeni roman Uroša Petrovića prema kojem je snimljen. Ali, i te kako bi trebalo pohvaliti trud da >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << se posle dužeg vremena na domaću scenu konačno vrati nepravedno zapostavljena kategorija – dečiji film.
I još kako se vratio – u atraktivnom tri-de formatu, što ovaj film reditelja Milorada Milinkovića automatski svrstava u kategoriju pionirskog poduhvata u srpskoj kinematografiji.
U ovom pionirskom srpskom filmskom zamešateljstvu i sam kao pionir, ali u hrvatskoj kinematografiji, kao koproducent i posednik tehnoloških tri-de alatki učestvovao je i Jozo Patljak. On je tvorac prvog hrvatskog tri-de filma „Slučajni prolaznik” (2012), koji nije bio bogzna koliko dobar i zanimljiv, ali je imao jednu od najupečatljivijih svetskih premijera (u pulskoj Areni gledalo ga je šest hiljada gledalaca sa specijalnim naočarima) kojoj sam ikada prisustvovala. Njegova producentska kuća „Alka film” udružila se sa našom kućom „Delta video” i proizvela bajkovitog „Petog leptira” u kojem se dobro hrabro bori i pobeđuje zlo.
Iako po zlokobnoj, mističnoj i zavereničkoj atmosferi povremeno previše (i nepotrebno) podseća na „Harija Potera” (čak i junak Aleksa, baš kao i Hari, nosi naočare), sa stanovišta moralnosti, čak i poslatih poruka „Peti leptir” je daleko ispravniji i čistiji od ovog svesnog ili podsvesnog filmskog uzora. Kako bilo, tek filmskom adaptacijom Petrovićevog romana koju kao scenaristi potpisuju Sara Radojković i Milorad Milinković, dobijena je sasvim solidna moderna filmska bajka sa elementima mitologije, avanture, magije, čak i onostranog.
Sa svim tim sreće se dečak Aleksa (Ognjen Orešković), siroti „domac” sa neobičnim darom „čistih očiju” koji mu omogućava da vidi ono što obični smrtnici ne vide. On zajedno sa svojim drugarima iz doma za nezbrinutu decu biva upleten u misterioznu igru sa onostranim, iza čega stoji pravi zli vuk – crni mag, „đavolji advokat” Jovica Vuk (Mihailo Janketić), koji Aleksu koristi kako bi došao do večnih Zlodolaca i oteo im tajnu besmrtnosti...
U svemu tome učestvuju mnogi, od dušebrižne Melanije (Tanja Bošković) do „živih mrca” (zombiji), a Milinković pravi zanimljivu glumačku podelu i dece i odraslih, baš kao što ispravno bira oslonac u direktoru fotografije Miodragu Trajkoviću, autoru muzike Dušanu Petroviću, kostimografkinji Tini Bukumirović, u scenografima Ivani Lovre i Bojani Nikolić (zapažena je montaža Aleksandra Popovića i maska Tine Jasenković).
U prvom delu filma tri-de efekti još i funkcionišu, u drugom delu njih gotovo da nema. Sve u svemu, specijalnih je efekata suviše malo u „Petom leptiru” da bi upotreba tri-de tehnologije imala svoje puno opravdanje. Naravno, da je suprotno, onda bi ovaj film daleko skuplje koštao što je u našim produkcijskim uslovima nemoguće. A i poklonu se, u vidu sasvim solidnog dečijeg filma, u zube ne gleda.
Dubravka Lakić
objavljeno: 26.12.2014.
.jpg)
