Izvor: Politika, 26.Okt.2015, 09:23 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Srpski, jezik visokog stila
Alina Karpicka je student druge godine slavistike na Beloruskom univerzitetu, gde izučava srpski jezik i književnost zajedno sa još dvanaest kolega na grupi. U njenoj diplomi pisaće „predavač i prevodilac srpskog jezika i književnosti“.
Kaname Okano u Kjotu je magistrirao na Grupi za južnoslovenske jezike i lingvistiku, sada radi doktorat iz srpskog jezika i književnost na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu. Iz razgovora sa njim olako bi se moglo zaključiti da oduvek živi >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << ovde. Ovi mladi ljudi bili su deo grupe od ukupno 56 studenata iz celog sveta, koji su ove godine od 1. do 21. septembra bili učesnici seminara za srpski jezik, književnost i kulturu, na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu, u organizaciji Međunarodnog slavističkog centra.
Za studente iz Austrije, Belorusije, Bugarske, Rumunije, Rusije, Slovačke, Slovenije, Ukrajine, Francuske, Češke, Poljske, Makedonije, Velike Britanije, Japana, Mađarske i Nemačke, u okviru tradicionalnog septembarskog skupa slavista (45. po redu), bili su organizovani nastava iz srpskog jezika, književnosti i kulture, fakultatitivni kursevi, kao i svakodnevna lektorska vežbanja i dodatni časovi konverzacije. Pored ostalog, studenti su posetili Vukov i Dositejev muzej u Beogradu, Maticu srpsku u Novom Sadu, obišli manastire Hopovo, Manasiju, Tronošu, prisustvovali su Vukovom saboru u Tršiću.
Studentima su se svakodnevno obraćali predavači Oliver Tomić, Živojin Stanojčić, Ljiljana Juhas-Georgievska, Božo Ćorić, Radivoje Mikić, Zorica Nestorović, Veljko Brborić, Jovan Delić, Aleksandar Milanović, Snežana Samardžija i drugi. Skup slavista bio je povod i da se sretnemo sa šefom Katedre za srpski jezik na Pekinškom univerzitetu Jao Đijem, inače prvim Kinezom koji je završio srpskohrvatski jezik kao redovni student Filološkog fakulteta Univerziteta u Beogradu, još 1991. godine.
Po njegovim rečima, u Pekingu je do sada deset generacija studenata izučavalo srpskohrvatski jezik sa opštom lingvistikom, to jest srpski jezik. Godine 2008. osnovana je posebna grupa za hrvatski jezik. – Počeo sam da studiram srpskohrvatski jezik već u Kini, i pošto sam dobio stipendiju došao sam ovde. Godišnje blizu dvadeset studenata Pekinškog univerziteta upiše studije srpskog jezika. Na početnim godinama koristimo udžbenike iz Srbije, za učenje srpskog jezika za strance, a na završnim godinama imamo i predmete čitanja i prevođenja, kao i istoriju srpske književnosti. Naši studenti posle diplomiranja uglavnom rade u državnoj administraciji, u Ministarstvu inostranih poslova, u Ministarstvu ekonomije, za kinesku novinsku agenciju Sinhua, na međunarodnom radiju, a čak je i nekoliko bivših ambasadora Narodne Republike Kine diplomiralo na našoj studijskoj grupi – kaže Jao Đije.
Razlog za učenje srpskog jezika, po rečima našeg sagovornika, mladi Kinezi vide i u sve boljoj ekonomskoj saradnji naše dve zemlje, pa i u činjenici da su mnoge kineske firme otvorile svoja predstavništva u Beogradu. Međutim, za Jekaterinu Vučković, filologa iz Rusije, srpski jezik je nešto više od zanimanja. Ona je udata za našeg sunarodnika, predaje srpski jezik na Katedri za slovenske jezike u Moskvi, a časove drži i u okviru fakultativnog kursa za studente drugih fakulteta Moskovskog univerziteta „Lomonosov“. U Moskvi se srpski jezik i književnost izučavaju na Katedri za južnoslovenske jezike.
Jekaterina je diplomirala ruski jezik i književnost, posle čega je upisala fakultet za strane jezike, gde je diplomirala engleski i srpski, kao drugi jezik. – Mnogo mi se dopao staroslovenski jezik. Kada sam zatim čula srpski, podsetio me je na staroslovenski. Srpski ima divnu leksiku, kao i zvučanje. Slične reči imamo i u ruskom, ali one reči koje Srbi koriste svaki dan za nas pripadaju visokom stilu. Zato Rusi srpski doživljavaju kao vrlo lep jezik. Potom sam želela da upoznam Srbe, kao i srpsku književnost, kulturu i muziku, i dosta sam sama naučila – kaže Jekaterina Vučković.
Domaćin ovih okupljanja – Međunarodni slavistički centar na Filološkom fakultetu u Beogradu najstarija je institucija ove vrste u slovenskom svetu. Postoji od 1970. godine, a pored beogradskog Filološkog fakulteta, osnovali su ga i Filozofski fakultet u Novom Sadu, Filološki fakultet u Prištini i Zavod za međunarodnu naučnu, prosvetnu, kulturnu i tehničku saradnju Republike Srbije. Od 2010. godine upravnik MSC-a je Dragana Mršević Radević, a zamenik joj je Boško Suvajdžić, profesori Filološkog fakultete. Cilj Međunarodnog slavističkog centra jeste da podstiče i pomaže proučavanje naše književne kulturne baštine, kao i usavršavanje srpskog jezika u inostranstvu, povezujući slavističke katedre inostranih univerziteta sa našim.
Svakog septembra MSC organizuje i tradicionalni Međunarodni naučni skup, u okviru kojeg učestvuju naučnici iz čitavog sveta koji se bave slavistikom i srbistikom. Do sada je objavljena čitava biblioteka zbornika sa ovih skupova, sa više od stotinu knjiga, koje se nalaze i u slavističkim centrima u svetu.
Marina Vulićević
.jpg)
