Izvor: BKTV News, 30.Sep.2013, 12:46 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Falsifikovanje istorije: Princip nije terorista
Aktuelna međunarodna politika i trenutni položaj Srbije na Balkanu ne sme da zatamni herojsko držanje našeg naroda u toku Prvog svetskog rata koji je odneo oko 1,3 miliona građana Srbije, odnosno oko 60 odsto aktivne muške populacije. Prvi svetski rat nije izbio zbog sarajevskg atentata i uloge „Mlade Bosne“, niti „Crne Ruke“, niti Apisa, već zbog interesnih igara velikih sila u Evropi koje su započete daleko pre ispaljenih hitaca Gavrila Principa.
Danas se pojedini krugovi >> Pročitaj celu vest na sajtu BKTV News << istoričara, političara i književnika u Evropi, ali i na Balkanu, pa i u Srbiji utrkuju da optuže Gavrila Principa za terorizam. Objektivni istorisjki spisi pokazuju da je 1919. godine Komisija za utvrđivanje ratne krivice pod rukovodstvom Amerikanca Roberta Lensinga na Konferenciji mira podnela izveštaj sa nedvosmislenim zaključkom da su rat isplanirale i sa predumišljajem ga započele Austrougarska i Nemačka.
Ocene objektivnih istoričara su veoma bitne. Tako dr Mile Bjelajac konstatuje: „Svedoci smo nenaučnog prevrednovanja istorijskog značaja nacionalno-oslobodilačkih pokreta širom Evrope onog vremena i etabliranje novih apologija davno destruiranih imperija kao etnički i verski tolerantnih te prosperitetnih komonvelta. Politički je sve moguće izdiktirati uz malu pomoć istoričara sa ‘osećajem za trenutak’ može se zaljučiti da je moderna istorija dala svoj sud o Prvom svetskom ratu, ulozi Srbije kao pobednice u tom ratu. Današnja potreba pojedinih država i njihovih istoričara je da Prvi svetski rat poroglase kao krivicu Srbije koju žele da povežu i sa odgovornošću za krizu i ratove na Balkanu od 1991. do 1995. godine i vojne akcije NATO na Srbiju 1999. godine. Svesno se žele mešati istorijske okolnosti 1914. godine i 1991. godine uz prećutkivanje stradanja Srbije i Srba u Drugom svetskom ratu na prostirima bivše Jugolavije“.
Srbija ima obavezu da naredne godine obeleži stogodišnjicu Prvog svetskog rata kao pobednik, a ne kao inicijator ratnog sukoba. Heroje Prvog svetskog rata treba čuvati u panteonu pamćenja novih generacija, a ne u stidu i zaboravu. Nema, niti sme da bude stida, osećaja krivice ili negativnih antiistorijskih komentara koji bi želeli da u fantaziji promene istoriju po formuli „šta bi bilo kad bi bilo“. Srbija je pokazala svoju mučeničku stranu u Prvom svetskom ratu, bila je na strani pobednika u tom ratu i to je istorijska istina. Sve drugo je mešanje današnje politike i interesa sa politikom u Evropi koja je bila aktuelna na početku 20. veka i neposrendo pred Prvi svetski rat. Posebno to važi za Republiku Srpsku koja se borila za svoje samopoštovanje i sprečavanje nestanka Srba sa prostora Bosne i Hercegovine.
Nema, niti sme da bude analogije rata Srbije u Prvom svetskom ratu i današnje pozicije Srbije i srpskog naroda, sem jedne činjenice da su se velike sile i 1914. godine i 1991. godine podstakle sukobe na Balkanu. Na svom putu ka EU Srbija nema pravo da menja svoju istoriju. Retuširanjem svoje istorije Srbija bi se odrekla statusa države koja je podnela velike žrtve tokom Prvog svedskog rata i slobodu dočekala na strani pobednika. Stari saveznici iz Prvog svetskog rata nisu to bili Srbiji u periodu od 1991. do 1999. godine, ali to je nova stranica istorije koja čeka svoje objektivne tumače. Dakle, niko nam ne može oduzeti svetle stranice istorije ukoliko smo spremni da je baštinimo, a ne da se mirimo sa istorijskim falsifikatima.
Tomislav Kresović
Tweet
.jpg)
