Izvor: Danas, 23.Feb.2015, 08:07 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Verdijev mecosopran
Nagrada „Dositej Obradović“ za životno delo za 2014. u subotu uveče u Operi Narodnog pozorišta u Beogradu uručena je primadoni Biserki Cvejić. Dirnuta priznanjem i ovacijama kojima je dočekana na sceni NP, ona je zamolila voditelja programa, glumicu Radu Đuričin da pročita njene reči zahvalnosti na „ovoj značajnoj nagradi koju doživljava kao vredno priznanje svojoj tridesetogodišnjoj blistavoj internacionalnoj pevačkoj karijeri i tridesetogodišnjoj posvećenosti odgovornom >> Pročitaj celu vest na sajtu Danas << i teškom poslu vokalnog pedagoga, kao i mnogobrojnim uspesima koje su njeni studenti postigli nastupima na najvećim operskim scenama i koncertnim dvoranama kod nas i u svetu“.
Biserka Cvejić, koja umesto operskih titula više voli da je zovu profesorka, rodom je iz Dalmacije. Imala je dve godine kada se njena porodica preselila u Belgiju, gde je njen otac stradao radeći u rudniku. Da bi se prehranili, pevala je po ulicama, poput Edit Pjaf, sa lončetom u ruci, kao i u crkvi, gde su joj savetovali da školuje glas. Gostovanje ansambla Ivo Lola Ribar u Belgiji bilo je presudno za njen povratak u domovinu 1946. godine. Studije pevanja završila je u Beogradu u klasi čuvenog tenora i pedagoga Josipa Rijaveca, a za prvi nastup na sceni 1950. u Beogradskoj operi i danas tvrdi da je bio najuzbudljiviji događaj u njenoj karijeri. Iza sebe ima 77 mecosopranskih uloga u gotovo 1.800 predstava na najprestižnijim scenama širom sveta i u bivšoj SFRJ. Operski kritičari hvalili su njen „pravi verdijanski mecosopran“, kao i „prefinjen osjećaj i savršen francuski jezik, kojima je izvanredno tumačila i operske likove francuskih kompozitora“. Sa operske scene povukla se 1980, na vrhuncu slave, zbog ljubavi prema suprugu otorinolaringologu i prvom fonijatru u Srbiji Dušanu Cvejiću, koga je upoznala u klasi profesora Rijaveca. Zajedno sa njim je započela vokalno-pedagoš ki rad. Dve decenije predavala je solo pevanja na FMU, potom i na Umetnič koj akademiji u Novom Sadu, od osnivanja vodi Operski studio u Madlenianumu i danas rado pomaže mladim talentovanim pevačima. Dobitnik je velikog broja priznanja, uključujući i francusku Legiju časti, a od 2011. nosi zvanje profesora emiratusa Univerziteta umetnosti u Beogradu.
.jpg)
