Izvor: KMnovine.com, 09.Apr.2015, 03:07 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Na današnji dan 9. aprila 1999. bio je Veliki petak i počela je bitka za Košare (VIDEO)
Bitka na Košarama započela je na Veliki petak, 9. aprila 1999. i trajala do 10. juna iste godine.
Ostaci karaule Košare. Foto: Zoran Vlašković
Vodila se između srpske vojske, onda pod nazivom Vojske Jugoslavije sa jedne strane i trostruko nadmoćnijih snaga NATO-a, regularne Vojske Albanije i terorista OVK sa druge strane.
Kako >> Pročitaj celu vest na sajtu KMnovine.com << su položaji neprijatelja bili na većoj nadmorskoj visini od položaja VJ, a sama karaula na izuzetno nepovoljnom mestu, ova lokacija je odabrana kao jedan od pravaca napada.
Cilj napada NATO je bio da se poraze jedinice VJ na pograničnom prelazu Košare i izvrši kopnena invazija na Kosovo i Metohiju.
Plan im je bio da zauzmu Đakovicu i preseku linije VJ između Đakovice i Prizrena. Njihov konačni cilj je bio da zauzmu čitavu Metohiju i nateraju VJ na otvorenu bitku, omogućivši na taj način NATO avijaciji da ih bombarduje, pošto NATO nije imao uspeha u uništavanju kopnenih jedinica VJ.
Na Veliki petak, 9. aprila 1999, u 03.00 počela je masovna artiljerijska vatra sa albanske strane u pravcu karaule Košare. Vatra je bila otvorena od strane regularne Vojske Albanije prema pograničnim položajima VJ. Među njima su se nalazili i pripadnici francuske Legije stranaca, britanskog SAS-a, italijanski i nemački specijalisti za navođenje artiljerijske vatre. Albanci su napadali u tri pravca, prvi je bio prema vrhu Raša Košares, drugi je bio prema karauli Košare i treći prema vrhu Maje Glave.
Tokom artiljerijskog bombardovanja, otprilike 1.500 pripadnika OVK je neprimećeno prišlo granici. Tada je na prvoj liniji bilo samo manje od 200 pripadnika VJ. Krvava bitka je trajala tokom celog dana sa velikim gubicima, pogotovu sa strane napadača.
Neki od heroja Košara.
“Bile su to strašne slike, goreli su i nebo i zemlja. Čuli su se jauci ranjenih, od projektila su bila presečena i stara stabla prečnika i do jedan metar, ali linija fronta nije pomerena” – priča potpukovnik Ljubinko Đurković.Bitke su se nastavile cele noći sve do jutra sledećeg dana. Tada je uz pomoć artiljerije OVK zauzeo Maja Glavu i nastavio granatiranje karaule Košare, a vojnici VJ su morali da napuste karaulu popodne. Oko 19 časova pripadnici OVK su ušli u napuštenu karaulu i velike televizijske ekipe, kao američki CNN i britanski BBC, su odmah prenele tu vest.
Pripadnici VJ su se povukli prema drugoj liniji odbrane iznad karaule, jer su te pozicije bile lakše za odbranu.
Tokom sledećeg dana su stigla i pojačanja za naše vojnike u ljudstvu i u artiljerijskom oruđu. Dolazili su i očevi kao dobrovoljci da se bore pored svoje dece.
“Moj bataljon je imao nešto više od hiljadu boraca u sastavu 125 motorizovane brigade, a bili smo pojačani i jednim brojem pripadnika 63.padobranske brigade iz Niša i dobrovoljcima. Imali smo i dva odreda dobrovoljaca iz inostranstva, jedan je sačinjavalo oko 40 ruskih kozaka, a drugi dvadesetak Skandinavaca. Bili smo rešeni da svi izginemo, ali da ne dozvolimo da i na jedan pedalj srpske zemlje stane neprijateljska čizma” – priča potpukovnik Ljubinko Đurković.Prema njegovim rečima, borbe su bez prekida trajale sve do sklapanja Kumanovskog sporazuma, a neprijatelj ni u jednom trenutku nije uspeo da napravi proboj.
Bitka na frontu dužine od oko 15 kilometara, koju su branili Đurkovićevi vojnici, bila je toliko strašna da je svi opisuju kao “pakao Košara”. Za dva meseca borbi neprijatelj je svakodnevno pokušao proboj, a najjači napadi, pored prvog dana, desili su se 12. aprila i 6. maja, kada je kopnenom napadu prethodilo više od 10 časova neprekidnog bombardovanja NATO avijacije.
“Imali smo informacije čak i iz komande NATO o dejstvima avijacije od naših obaveštajnih struktura, tako da smo parirali maketama simulirajući lažne položaje za koje je njima trebalo i po dva dana da bi ih razotkrili, a do tada bi dejstvovali po njima.”
Plan NATO-a, pokušaj kopnene invazije Kosova i Metohije, kao rezultat je imao potpuni neuspeh. Zvanični gubici neprijatelja, NATO, Vojske Albanije i terorista OVK, su oko 150 mrtvih, iako se smatra da ih je bilo mnogo više, više od tri stotine ranjenih i pet uništenih tenkova Vojske Albanije.
09.04.2014. Dimitrije Marković
Izvor: FB Reporter
Pripremile: KM Novine
.jpg)
