Izvor: Politika, 04.Jun.2008, 23:37 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Plansko iseljavanje Hrvata
Katolički sveštenici iz Drvara i Glamoča optužuju hrvatsku vlast da aktivno radi na iseljavanju u Republiku Hrvatsku, umesto da pomaže povratak na predratna ognjišta u BiH
Drvar – Tačnih podataka nema, ali prema informacijama Udruženja proteranih građana Drvara, gotovo osamdeset posto Hrvata koji su u ovaj grad došli u jesen devedeset i pete, iselilo je u Hrvatsku a ne u svoja predratna mesta stanovanja.Komentarišući ove podatke, župnik iz Drvara Žarko >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << Ladislav Ošap je u izjavi Radio Livnu rekao da su se „mnogi pobrinuli da Hrvati odu iz ovog grada” optužujući za to posebno Vladu Hrvatske. Ona se, tvrdi Ošap, „aktivno uključila u programe njihovog iseljavanja dodeljujući kuće Hrvatima iz Drvara te iz drugih mesta u BiH u Hrvatskoj i to uglavnom na područjima koja su proglašena državnim interesom, odnosno u mestima u kojima su pre rata živeli isključivo Srbi”.
Drvarski župnik pojašnjava da je u septembru 1995. u Drvaru bilo trinaest hiljada, a danas jedva osam stotina Hrvata – katolika.
– Zbog poteza koje vuče Vlada Republike Hrvatske došlo je do iseljavanja Hrvata i iz Jajca te iz mesta u srednjoj Bosni i iz drugih područja u BiH, precizira Ošap.
Vladu sa Markovog trga optužuje i župnik Adolf Višaticki. Onje u izjaviagenciji Srnakazao kako su Sanader i njegov kabinet zaboravili na raseljene Hrvate koji danas žive u Glamoču podsećajući da „pomoć koja im je obećana nikada nije stigla”. Višaticki je izrazio ljutnju i nezadovoljstvo time što „ništa nije realizovano iz ugovora o obnovi i izgradnji njihovih porušenih domova, koje su potpisaliVlada Hrvatske i hrvatski prognanici”.
– Ma koliko se neko upinjao u želji da tvrdi suprotno, poput nekih crkvenih velikodostojnika bliskih Markovom trgu ali i političara iz reda hrvatskog naroda u BiH, činjenice i podaci sa terena ipak govore suprotno. Govore da zvanični Zagreb želi etnički čistu državu u kojoj, pored domaćih, ima mesta i za Hrvate iz BiH, kaže Mile Marčeta, predsednik Udruženja proteranih građana Drvara.
Početkom februara 1996, kada su Srbi, posle dejtonske preraspodele BiH ušli u Mrkonjić Grad, u hrvatskom selu Majdan zatekli su napuštene domove tamošnjih Hrvata koji su celi rat, bez ikakvih problema, živeli sa svojim komšijama Srbima. Međutim, na nagovor vrlo odgovornih ljudi banjalučke biskupije, a posebno biskupa Komarice, morali su krenuti u izbeglištvo i to tamo gde će Hrvati biti zajedno.
Ista je priča i sa bezbroj porodica Hrvata u mnogim drugim mestima u Republici Srpskoj, poput onih iz banjalučkog kraja koji su, bez ikakvog pritiska, osim naravno onog iz Zagreba, izbegli sa dedovine naseljavajući kuće prognanih Srba u mestima Banije, Korduna i Like.
Iz Mišinog Hana, mesta desetak kilometara udaljenog od Banjaluke, iselilo se, i to posle rata, više od devedeset posto Hrvata. Imanja su prodali Srbima izbeglim iz zapadnokrajiških opština i odselili se u Hrvatsku.
Hrvatska država je za hiljade hrvatskih porodica iz mesta u BiH podigla brojna naselja poput onog u Golubiću kod Knina. U njemu je do novog krova nad glavom došlo oko pet stotina Hrvata uglavnom iz mesta iz srednje Bosne. U tridesetak kilometara udaljenom Kistanju hrvatska vlast podigla je naselje sa pedesetak kuća i to Hrvatima koji su u Bukovicu došli iz Janjeva na Kosmetu.
Zbog politike koja se vodi a koju osuđuju i katolički sveštenici iz Drvara i Glamoča, u Republici Srpskoj je samo nešto više od dvanaest hiljada od ukupno oko 220.000 Hrvata koliko ih je ovde bilo pre rata.
Slaviša Sabljić
[objavljeno: 05/06/2008.]
.jpg)
