Izvor: Vesti-online.com, 24.Jul.2017, 01:16   (ažurirano 02.Apr.2020.)

Dragoljub sa Sicilije

Nekako baš u ovo doba, 1964. godine preminuo je i na gradskom groblju u Gornjem Milanovcu sahranjen je Dragoljub Albano, čuveni milanovački obućar zanimljive biografije.

Sudbina ga je vodila od rodne Sicilije, preko Bruklina u Americi do krvavih borbi na reci Pijavi u Prvom svetskom ratu, gde su ga Austrijanci zarobili, sve do Gornjeg Milanovca, gde je kao zarobljenik za austrougarsku vojsku radio kao obućar. Životni put za roman, ali kakav bi to roman bio bez ljubavnih scena.
>> Pročitaj celu vest na sajtu Vesti-online.com << />
A za taj deo mogućeg romana postarala se Milanovčanka Darinka , prelepa ćerka poznatog milanovačkog fijakeriste Vojina Nešića. Đuzepea, odnosno Dragoljuba Albana, malo se ko danas od mlađih Milanovčana seća, a jedan od retkih koji je dobro poznavao Italijana Dragoljuba jeste Milić Jakovljević (93), koji današnjim hroničarima često pomaže da se od zaborava sačuvaju i događaji i ljudi.

- Đuzepe je u Gornji Milanovac stigao 1915. godine kao austrougarski zarobljenik jer je, kada je izbio Prvi svetski rat, kao čovek sa Sicilije koji je voleo svoju Italiju, prešao okean i priključio se italijanskoj vojsci. U vreme dok je kao zarobljenik boravio u Gornjem Milanovcu zagledao se u lepu Daru toliko da je rešio da u Šumadiji i ostane. Kad je probijen Solunski, front zarobljenike, među njima i Đuzepea, Austrijanci su poveli sa sobom, ali je lepuškasti Italijan zaljubljen u Daru negde oko Lapova pobegao iz voza i vratio se u Gornji Milanovac jer se zakleo svojoj izabranici na večnu ljubav. A i ona se obećala Đuzepeu koji je imao izražen italijanski šarm. Međutim, šarm nije baš oduševio Darinkinog oca Vojina koji je prihvatio da se Darinka uda za Đuzepea, ali pod uslovom da promeni veru i da se venčaju u crkvi u Gornjem Milanovcu. Sve je to Đuzepe prihvatio zarad velike ljubavi, pa je čak i promenio ime u Dragoljub sa kojim je živeo i sa kojim je i sahranjen - seća se Milić Jakovljević detalja iz života Đuzepea Albana koji je ubrzo nakon ženidbe otvorio obućarsku radnju na mestu gde se danas nalazi hotel Šumadija, u kojoj je ponekad radilo i po petnaestak učenika jer je Đuzepe bio i dobar majstor i dobar čovek.

U srećnom braku Darinka i Đuzepe, odnosno Dragoljub, dobili su sinove Viktora i Aleksandra i ćerke Jolandu i Jermu i između dva svetska rata živeli su povučenim i srećnim životom. Međutim, naišao je Drugi svetski rat koji je porodici Albano, kao i mnogima drugima, doneo brojne probleme.

- Mog brata Viktora su mobilisali partizani i on je tri godine nakon što je spasen u Kragujevcu poginuo u selu Čađevica kod Bijeljine. Drugi brat Aleksandar se priključio italijanskoj vojsci, ali je ubrzo pobegao i sakriven sačekao iskrcavanje saveznika u Italiji nakon čega je službovao u RAF-u i stalno se nastanio u Londonu - priča Jerma.

U sećanjima Jerme, Dragoljubove i Darine ćerke koja povremeno dolazi u Gornji Milanovac da obiđe rodnu kuću i grob roditelja i braće, samo je sreća spasla njenog oca Dragoljuba i brata Viktora koji su bili izvedeni pred nemački streljački stroj u Kragujevcu.

- Oca Dragoljuba je prepoznao neki nemački oficir koji se, kao i Đuzepe, borio na Pijavi i to je spaslo mog oca i brata Viktora. Izveo ih je samo nekoliko minuta pre streljanja iz stroja i posle razgovora ih poslao kući - objašnjava Jerma (82), jedina živa od četvoro dece Darinke i Dragoljuba Albana.

Na kraju, kad se dobro razmisli, postavlja se pitanje da li je priča o životu Đuzepea Albana priča o nedokučivosti puteva Gospodnjih ili priča o iskrenoj i pravoj ljubavi koju je Sicilijanac igrom sudbine pronašao u srpskoj varoši Gornji Milanovac.

Nastavak na Vesti-online.com...