Zašto je Srbija na samom evropskom dnu po reciklaži građevinskog otpada

Jedina legalna deponija na koju može da se odloži građevinski otpad je Vinča, ali on se baca svuda. Građevinski otpad čini tri četvrtine ukupnog otpada u Srbiji.

Procenjuje se da je građevinska industrija odgovorna za 40 odsto emisija gasova sa efektom staklene bašte i za 75 odsot potrošnje prirodnih resursa – kamena, peska, gvožđa, drveta. Reciklaža smanjuje potrošnju prirodnih sirovina, ali i količine deponovanog otpada.

Docent dr Jelena Dragaš sa Katedre za materijale i konstrukciju betonski i građevinski otpad Građevinsog fakulteta u Beogradu napominje da otpad koji se adekvatno tretira i koji se samelje na sitnije delove može zameniti šljunak ili kamen koji dobijamo iz kamenoloma.

Kao dobar primer primene građevinskog otpada Dragaševa navodi industriju puteva odnosno izgradnji infrastrukture – kada bi se strugani asfalt, odnosno stari asfalt koji se dobija skidanjem, uzimanjem sa starih puteva ponovo samleo i upotrebio za izgradnju novih puteva.

Prema evropskoj direktivi iz 2008. do 2024. godine, najmanje 70 odsto građevinskog otpada mora ponovo da se upotrebi, a mi smo trenutno na manje od pet odsto.

Dejan Bojović iz Evropska asocijacije za rušenje, dekontaminaciju i reciklažu ističe da Finska reciklira 99,9 odsto otpada, Nemačka 90 odsto. Oni bukvalno recikliraju sav građevinski otpad koji ima širok dijapazon materijala – od čelika, aluminijuma, bakra, betona, cigle.

Poskupljenje građevinskog materijala na svetskom tržištu moglo bi i naše građevinare da podstakne na veću reciklažu.