Izvor: Prva.rs, 11.Mar.2015, 17:40 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Enesu Haliloviću uručena nagrada "Meša Selimović"
Haliloviću je ovo značajno priznanje donela pesnička knjiga "Zidovi" u izdanju Albatros plusa koja je od Velikog žirija, u kome je ove godine bilo 49 književnih kiričara, istoričara, teoretičara, dobila 22 glasa dok se na drugom mestu sa 14 glasova našla druga pesnička knjiga Nikole Vujčića "Svecfočenje u izdanju NB "Stefan Prvovenčani".
Dmitrović je laureatu koji je 27 dobitnik ovog priznanja uručio plaketu-reljef sa likom Meše Selimovića ( Rad Miroslava D Savića) >> Pročitaj celu vest na sajtu Prva.rs << i novčani iznos.
O značaju nagrađenog dela govorilo je dvoje članove Velikog žirija koji su dali svoje glasove Halilovićevom delu Jasmina Tonić i Zoran Bognar.
Tonićka je svoju besedu naslovila "Zidanje poezije" i kojoj sa žaljenjem konstauje da "u vremenu sadašnjem u kojem poezija, prema rečima Halilovića, kao važna živi na margini, ali tu i opstaje kao puzavica koja se penje uz neki zid".
"Govoreći o stvaralačkim principima utkanim u sopstveni pesnički svet, Halilović, spontano i intuitivno uspostavlja nevidljivi poetički dijalog sa svojim prethodnikom, Selimovićem, konstatujući da onaj koji zida literaturu, njome savladava zidove u sebi i zidove oko sebe, jer kad kazujemo, mi idemo glavom kroz zid, to je potrebno i nama i sagovorniku koji nas čeka iza zida: onaj koji kazuje uvek će naći sagovornika koji želi da ga čuje" nastavila je Tonićeva.
Ona smatra da "govoriti o poeziji danas znači govoriti o zidovima koji su svuda oko nas i u nama, o svemu što čini aktelni trenutak, ali i mikrokosmos pojedinca, o formi i senzaciji, a da je knjiga "Zidovi” po mnogo čemu nesvakidašnja u novijoj srpskoj lirici, pre svega po svojoj kompoziciji, matematički precizno ustrojenoj, i pesničkom postupku koji se približava principu matematičke analize, u potpunosti sagledava temu omeđenosti ljudskog kretanja u granicama datog i čovekovu okruženost zidovima, kroz kazivanje o zidu i tumačenju njegove istorije i transformacije" naglasila je Tonićeva.
Bognar u eseju o nagrađenoj knjizi pod naslovom "Preskočiti sebe - znači preskočiti svaki zid" kaže da je Halilović osoben pesnik prevashodno po tome što je poetičko-filozofske epohe i njihove književno-poetske tragove dovodio u novi kontekst, a svet je za ovoga pesnika, sa stanovišta duboko ukorenjenog mita svakodnevnice, otvorena pozornica na kojoj se život odigrava u svim svojim kontroverznim značenjima.
Bognar primećuje da se u "Halilovićevoj poeziji i prozi pojavljuju zasenčene epifanijske vizije, koje nisu samo stav autora, već su one izraz dilema u vremenu, izraz su čovekovih unutrašnjih, intimnih začuđenosti".
Podsetivši na Halilovićev bogati pesnički i prozni opus Bognar kaže da "misaona ishodišta njegovog stvaralaštva bi ostala u sferi racionalnog ili iracionalnog poimanja života, da on nije vizionar i tragač u jeziku i u struktuiranju stiha i pesme.koje poseduju retku intuitivnu snagu, jezičko-stilske pregnantnosti, misaone i idejne zaokruženosti"
"Reč je, konstatovao je Bognar, o polivalentnoj poeziji ispisanoj oštrim alegorijskim koloritom što govori da su ove pesme izrasle iz gustine i dramatičnosti doživljaja, iz smisla za sažimanje i svođenje na bitne dijalektičke pulsacije života".
Bognar je zaključio da je "pesnik kreativno povezao, stvorio unutrašnje kontinuitete i jedan, gotovo neponovljiv, lični uvid u suštinu čovekovog trajanja sa svim njegovim ontološkim usponima i padovima od himničnosti do alijenacije".
Halilović je umesto besede u kojoj bi se zahvalio na priznanju izgovoiro novu poemu napisanu za ovu priliku "Drumovi uma".
Halilovioćeve stihove iz nagradne knjige čitao je glumac Nebojša Kundačina.
Izvor: Tanjug
.jpg)
