Izvor: Radio Televizija Vojvodine, 22.Feb.2020, 11:24   (ažurirano 02.Apr.2020.)

Nagrada "Dimitrije Mitrinović" Bećkoviću i Kožulu

Žiri koji je radio u sastavu Vasilije Domazet (predsednik), Nemanja Veljović Subrosa i Duško Novaković dodelio je nagradu "Dimitrije Mitrinović" Fondacije "Ars Longa" za 2019. godinu Matiji Bećkoviću za knjigu "Kad se budem ponovo rodio" (SKZ, 2019) i Ljubinku Kožulu za izuzetan doprinos srpskoj kulturi i očuvanju lepih umetnosti.

Matija Bećković je rođen 29. novembra 1939. godine (na Sv. apostola Matiju) u Senti, gde mu je otac Vuk kao kraljevski oficir službovao. >> Pročitaj celu vest na sajtu Radio Televizija Vojvodine << Majka Zorka Taušan bila je kći solunskog dobrovoljca Miladina, naseljenog u Kanjiži. Porodica se više puta selila a kad je počeo Drugi svetski rat, sklonila se iz Novog Sada, kod svog roda u Velje Duboko. Osnovnu školu završio je u selu Velje Duboko, niže razrede gimnazije u Kolašinu i Slavonskom Brodu (kod tetke), a višu gimnaziju sa maturom u Valjevu. Školske 1958/59, godine upisao se na Filološki fakultet u Beogradu na grupu za jugoslovensku i opštu književnost.

Bećkovićevi prozni i poetski tekstovi priređivani su za pozorište i izvođeni na domaćim i stranim scenama. U Narodnom pozorištu u Beogradu je 1978. godine izvedena "Međa Vuka Manitoga", a potom monodrame "Reče mi jedan čoek" i "Ne znaš ti njih". U Zagrebačkom teatru "ITD", "Kazalištu mladih", "Jazavcu", "Teatru MM", Srpskom narodnom pozorištu, "Klubu M", izvedene su pozorišne predstave po Bećkovićevim tekstovima. U Savremenom pozorištu u Beogradu izvedena je 1970/71. komedija "Beograd nekad i sad", sa istoimenim komedijama Sterije i Nušića. Napisao je dve televizijske drame i dve jednočinke za djecu koje je Televizija Beograd emitovala 1966. i 1967. godine. Adaptirao je (sa Borislavom Mihajlovićem Mihizom) "Gorski vijenac", predstava je izvedena na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu.

Dramska poema "Če - tragedija koja traje" (sa Dušanom Radovićem) prevedena je na njemački jezik (Che: Tragödie, die andauert, Frankfurt am Main 1969) i engleski (Che: Permanent tragedy, New York 1970). Zapisi iz knjige "O međuvremenu" prevedeni su na engleski pod nazivom "Random Targets" 1970. godine.

Za svoje pjesništvo Bećković je dobio nagrade: Milan Rakić, Oktobarsku, Sedmojulsku, Zmajevu, Disovo proleće, Belovodsku rozetu, Zlatni krst kneza Lazara, Ravnogorsku, Stefan Mitrov Ljubiša, Veliku Bazjašku povelju, Odzivi Filipu Višnjiću, Biblios, Nagradu Vukove zadužbine, Njegoševu nagradu, Žičku hrisovulju itd. Za poemu "Ćeraćemo se još" dobio je nagrade Tipar, Zlatni bestseler, Jovan Dučić i Laza Kostić.

Za dopisnog člana SANU izabran je 1983. godine, a za redovnog 1991. godine. Član je Srpskog PEN centra. Od 2009. godine je Predsednik Fonda "Slobodan Jovanović" u Beogradu. Počasni građanin Subotice postao je 2016. godine.

Ljubinko Kožul, jedan od najznačajnijih živih srpskih fotografa, član ULUPUDS-a (Udruzenja likovnih umetnika primenjenih umetnosti i dizajnera Srbije) u zvanju Istaknuti umetnik. Rođen 10. maja 1947. godine u Riđici, iznad Sombora,Srbija. U Radio Televiziji Srbije- u Televiziji Beograd radio je ceo radni vek, od 1968g.preko studentske zadruge, a od 1970 godine u stalnom radnom odnosu. Od početka, snima stvaranje televizijskog programa, zanimljiva tv lica, tv autore, značajne ličnosti, domaće i strane goste, kolege tv radnike-ispred i iza tv kamera. Vrlo brzo, od tog foto materijala počinje da pravi samostalne izložbe sa katalozima i fotomonografije. Postaje stalni saradnik Matice iseljenika Srbije, Stalne koferencije gradova Jugoslavije, zatim Vukove zadužbine i Kulturno prosvetne zajednice Srbije i Beograda. U televiziji Beograd, kao fotograf, najduže je radio u Marketingu i u Umetničkom programu RTSa, gde je jedno vreme bio i likovni urednik. Bavi se crno belom unikatnom fotografijom, većih formata, HAND MADE i radom na autorskim i ko autorskim fotomonografijama. Teme su mu: PORTRET, Istorijski dogadjaji i ličnosti (tv rekonstrukcije), BALET, RIĐICA- Bašta za slikanje, AKT, EKSPERIMENT, PAVLE UGRINOV, UMETNIK U SVOM ATELJEU, Staro sajmište... Saradjuje sa ustanovama kulture, nauke, obrazovanja i informisanja. Uvršten u leksikon "Ko je ko u Srbiji" 1995. i 1996. godine. Živi i radi u Beogradu.

Nagrada "Dimitrije Mitrinović" biće uručena Matiji Bećkoviću i Ljubinku Kožulu krajem maja 2020, u Galeriji 73 na Banovom Brdu.

Nastavak na Radio Televizija Vojvodine...