Izvor: Arte, 25.Nov.2019, 14:44   (ažurirano 02.Apr.2020.)

58. Oktobarski salon: Sanjari

58. Oktobarski salon: Sanjari 19.09 – 1.11.2020. Otvaranje izložbe za medije Petak, 18. septembra, 2020. Otvaranje izložbe za publiku Subota, 19. septembra 2020.

Kustosi 58. Oktobarskog salona

Ilarija Marota (istoričarka umetnosti, kustoskinja i izdavačica, rođena u Rimu, gde živi i radi), i Andrea Baćin (italijanski izdavač, kustos i grafički dizajner, rođen u Milanu, živi i radi u Rimu), sarađuju kao urednički i kustoski kolektiv od 2009. godine. Osnivači >> Pročitaj celu vest na sajtu Arte << su i glavni urednici međunarodnog umetničkog časopisa i izdavačke kuće pod nazivom CURA. Godine 2012., osnovali su BASEMENT ROMA, neprofitni projekat posvećen promociji umetnika najmlađe generacije, a 2018. osnovali su izložbeni prostor KURA u Milanu, gde deluju kao umetnički direktori programa Open Studio Residency. Pojedinačno i zajedno, bili su kustosi preko 40 izložbi umetnika iz celog sveta, kako u Italiji tako i u inostranstvu, sarađivali su sa muzejima, akademijama, umetničkim galerijama, i fondacijama. Među tim umetnicima su i Dan Husein Klark, Klaudija Komte, Patrizio Di Massimo, Iv Šerer,

Dejvid Duar, Augustas Serapinas, Niko Vaselari, Lili Rejno-Devar, Nikolas Deje, Ei Arakava, Ed Fornils, Atena Papadopulos, i drugi. Sarađivali su na umetničkim publikacijama i grupnim izložbama sa mnogim umetnicima iz celog sveta, među kojima su Danijel Stigman Mangrane, Margarite Imo, Majkl E. Smit, Ian Čeng, Bani Rodžers, Maike Šorel, Jorinde Voit, Džordž Henri Longli, Frančesko Arena, i mnogi drugi. Sarađivali su sa privatnim i javnim institucijama na međunarodnoj sceni i bili kustosi izložbi u Kunsthale Lisabon, na Američkoj akademiji u Rimu, u muzeju MAXXI u Rimu, u Đulijani fondaciji u Rimu, u Nomas fondaciji u Rimu, na Metropoliten univerzitetu u Londonu. Ilarija Marota diplomirala je Ikonografiju i Ikonologiju, na odseku za Istoriju umetnosti univerziteta La Sapijenca u Rimu, dok je master studije završila iz oblasti Muzejskog menadžmenta na Luis Menadžment i Kustoskim studijama na univerzitetu La Sapijenca u Rimu. Pohađala je program za kustose u ISCP u Njujorku, 2013. U njena dosadašnja profesionalna iskustva spadaju: rad u okviru kustoskog odseka MACRO muzeja u Rimu (2006 – 2008), i u okviru kustoskog odeljenja ARCO muzeja u Beneventu (2005 – 2007). Andrea Baćin diplomirao je na odseku za Grafički dizajn i nove medije na Evropskom institutu za dizajn u Milanu, a radio u svojstvu umetničkog direktora za agencije poput Saatchi & Saatchi, i Ogilvy & Mather. Oboje su trenutno članovi selektorske komisije za dodelu nagrade Bulgari MAXXI koju dodeljuje MAXXI muzej.

Koncept 58. Oktobarskog salona: Sanjari

Filozofi se već vekovima bave pitanjem u kojoj se meri vanjski svet može smatrati stvarnim, koristeći oniričko kao argument za kritiku svega što doživljavamo pouzdanim. Danas se čini da je ubrzani razvoj novih tehnologija to pitanje učinio bespredmetnim. Mogućnost stvaranja i učestvovanja u sve sofisticiranijim virtuelnim prostorima deluje kao beg od realnosti, beg u dimenziju koja nije strogo onirička ali se, sasvim izvesno, tiče naših snova.

Osnovna namera Sanjara leži u preispitivanju ne samo varljive i dvosmislene prirode realnog, već i prostora umetnosti, koji je zamišljen kao prostor slobode koji može da dovodi u pitanje izvesnost realnog sveta, stečenog znanja i naših uverenja. U svetu u kom kulturne, religijske, pa čak i ekspresivne barijere postaju sve veće, umetnici reaguju na paradoksalne slučajnosti suprotstavljenih stavova, kakvi su otvorenost, propustljivost, nepoverenje i odbijanje, stvaranjem jednog novog prostora. Prostora u kome je moguće eksperimentisati rasnim, seksualnim i društvenim slobodama, prostorom u kom umetnost nema jednu već mnoge forme, zahvaljujući stalnoj razmeni između virtuelnog i fizičkog.

Pitanje koje se postavlja je sledeće: Kako se može posmatrati svet današnjice? Na koji način umetnici mogu da pojasne kompleksnu prirodu savremenog čoveka? U višeznačnom svetu u kom živimo, snovi su izraz čovekove osnovne potrebe. Sanjari tako postaju žitelji jednog metaforičkog sveta u kom nikakve barijere, ograničenja, ili granice ne mogu da spreče pristup zemlji u kojoj je moguće redefinisati vreme, pravila, stavove, ili razviti nove scenarije, nove puteve i nove krajolike. To je mesto na kom kategorije prošlosti, sadašnjosti i budućnosti više ne postoje, već u kom jedan napušteni svet definiše strukturu nekog novog doba.

Izabrani umetnici na konkursu 58. izdanja Oktobarskog salona:

Nakon pažljive evaluacije skoro 300 pristiglih prijava i portfolija, kustosi 58. Oktobarskog salona Ilarija Marota i Andrea Baćin izabrali su sledeće predloge umetnika i umetnica. Kroz pažljivu procenu projekata i portfolija, kustosi su koristili dvostruki kriterijum u odlučivanju. Prvo –  generacijski kriterijum koji ima za cilj identifikovanje novih talenata kojima bi se po prvi put mogla pružiti prilika za izlaganje u kontekstu Oktobarskog salona. Potom, poseban značaj u procesu bili su umetnici sa Balkana i iz Srbije, te u samom duhu Oktobarskog salona, čiji je cilj da podstakne i podržava nove generacije umetnika koji žive i rade u Srbiji. Ovaj fokus na mladim umetnicima je takođe deo koncepta izložbe.

Na osnovu ovih premisa, umetnici su birani po kvalitetu svojih predloga u odnosu na kustoski projekat, zbog evokativne moći njihovog dela i originalnosti njihove umetničke prakse, kao i inovativnih napora u njihovim individualnim umetničkim istraižvanjima.

Izabrani umetnici su:

Marija Avramović i Sam Twidale (1989, Beograd / 1988, Hereford, UK)

Sanja Ćopić (1992, Beograd)

Nenad Gajić (1982, Pančevo)

Nadežda Kirćanski (1992, Zrenjanin)

Hana Miletić (1982, Zagreb)

Sonja Radaković (1989, Beograd)

O Oktobarskom salonu:

Oktobarski salon je međunarodna izložba savremene umetnosti, koja se od 2014. godine realizuje svake druge godine u periodu između septembra i decembra, traje šest nedelja, nema stalni izložbeni prostor, već se svake godine bira novi u zavisnosti od raspoloživosti i koncepta umetničkog direktora/kustosa. Oktobarski salon je osnovao Grad Beograd 1960. godine kao izložbu najboljih ostvarenja iz oblasti likovnih umetnosti (od 1967. i primenjenih umetnosti), a tada po ugledu na izložbe Pariskih salona.

Tokom svoje istorije, Salon je menjao koncepciju i oblike organizovanja, a 2004. dobio je međunarodni karakter i postao jedna od značajnih referentnih tačaka za srpsku ali i regionalnu umetničku scenu. Odbor Oktobarskog salona, koga imenije Grad Beograd, odlučuje o koncepciji manifestacije, umetničkoj(om) direktorki(u)/kustoskinji(su) kao i o članovima međunarodnog žirija, koji dodeljuje nagradu Oktobarskog salona.

Dosadašnji kustosi međunarodnih izdanja Salona bili su: Anda Rotenberg, Darka Radosavljević i Nebojša Vilić, Rene Blok, Loran Heđi, Bojana Pejić, Branislava Anđelković, Johan Pousete i Selia Prado, Alenka Gregorič i Galit Eilat, Branislav Dimitrijević i Mika Hanula, kustoska grupa Red Min(e)d, Nikolaus Šafhauzen, Dejvid Eliot, Gunar i Danijel Kvaran.

Nastavak na Arte...