Izvor: JUGpress.com, 05.Jan.2021, 11:23
Veličanstvenih sto godina Vlasine
VLASOTINCE
Daleke 1920.godine, po želji svojih roditelja, u Beč je otišao da se školuje i uči nemački jezik Vojislav S. Popović, potomak poznate trgovačke porodice iz Vlasotinca.
Tamo u belom svetu imao je priliku da po prvi put gleda fudbalske utakmice tadašnjih velikana austrijskog fudbala, kao što su u to vreme bili Rapid, Viena i Vinersport klub.
Te iste 1920.godine, Vojislav S. Popović je prilikom povratka u rodno Vlasotince doneo prvu fudbalsku loptu >> Pročitaj celu vest na sajtu JUGpress.com << i kopačke, na radost i sreću mnogih Vlasotinčana. Iste godine na njegovu inicijativu osnovan je fudbalski klub Vlasina, i on je postao prvi predsednik kluba. Nije bilo puno dileme da se klubu nadene ime Vlasina, jer gotovo kroz sam centar ove neobično lepe varošice na jugu Srbije protiče prava planinska lepotica reka Vlasina.
Prve dresove i šorceve sašio je krojač Sreten Davinić. Tako je počeo životni put fudbalskog kluba Vlasine na legendarnoj fudbalskoj „Rosulji“ gde i danas bitiše i radi ovaj fudbalski klub. Štambilj kluba 1921. godine izradio je graver Ludvig Kan iz Beograda i na njemu je kratko pisalo FUDBALSKI KLUB „VLASINA“ – VLASOTINCE.
Hrtoničari su zapisali da je Vlasina prvu utakmicu odigrala u Leskovcu 1920. godine i to protiv ekipe tadašnjeg Omladinca. Do Leskovca igrače je zaprežnim kolima vozio Jače Milovanović. U dosta zanimljivoj igri Vlasina je slavila pobedu sa 2:0, a golove su postigli Aleksandar Crnatović i Jordan Živković. Nešto kasnije odigran je revanš u Vlasotincu, u kome je sa 3:1 Vlasina slavila još jednu pobedu u meču sa komšijama iz Leskovca.
Fudbaleri Vlasine sa promenljivim uspehom igrali su do početka Drugog svetskog rata u okviru prvenstva organizovanog u Leskovačkoj župi, a potom i u prvenstvu Niškog loptačkog saveza, gde su za rivale imali niške ekipe Građanski, Jugoslavija, Sinđelić, Pobeda i Železničar, zatim Obilić i Car Lazar iz Kruševca, Timok iz Zaječara, Topličanin iz Prokuplja, Momčilo i Josif iz Leskovca i pirotskog Omladinca.
Prvi veći uspeh od osnivanja fudbaleri Vlasine zabeležili su 1957.godine kada su izborili plasman u Četvrtu zonu, gde su za rivale imali ekipe: Napredak (Kruševac), Pelister (Bitolj), Radnički (Niš), Pobeda (Prilep), Rabotnički i Sloga (Skoplje), Radnički (Kragujevac), Dubočica (Leskovac), Sloga (Kraljevo), Trepča (Kosovska Mitrovica) i Morava (Svetozarevo).
Posle toga Vlasina je igrala, uglavnom, u zonskom stepenu takmičenja, da bi dolaskom za predsednika na čelo kluba Stojana Babastojanskog uspešnog privrednika i nekadašnjeg golmana, za tri godine Vlasina je promenila tri ranga takmičenja. Najpre 1987/1988 Vlasina osvaja prvo mesto u Južnomoravskoj ligi, da bi potom godinu kasnije ubedljivo bila prva u Drugoj Srpskoj ligi grupa „Jug”. Na polusezoni ekipa niškog Jastrepca bila je prva, sa prednošću od pet boda, da bi na kraju prvenstva Vlasina prva stigla na cilj sa četiri boda viška ispred Nišlija. U to vreme dva boda su pripadala pobedniku, a u slučaju nerešenog ishoda izvođeni su penali kako bi se dobio pobednik kome je sledovao samo jedan bod.
Kao debitanti u Prvoj Srpskoj ligi Vlasina je, isključivo sa igračima poniklim u svojoj fudbalskoj školi, uspela da bude treća, a dve prvoplasirane ekipe, Majdanpek iz istoimenog grada i BSK iz Batajnice, otišle su u viši stepen takmičenja. Nikola Kostić, kao direktor kluba dao je nemerljiv doprinos u svim uspesima kluba, kao i trener Đorđe Petrović, kome se u Drugoj Srpskoj ligi pridružio Vlastimir Stamenković, koji je potom nekoliko sezona samostalno sa klupe vodio Vlasinu u Prvoj Srpskoj ligi.
Ipak, najveći uspeh u stogodišnjoj istoriji fudbaleri Vlasine načinili su 2003. godine, pod trenerskom palicom Ljubodraga Stevanović, kada su bili prvi u Srpskoj ligi i plasirali se u Prvu ligu Srbije, gde ih je sa puno uspeha sa trenerske klupe predvodio Dragan Nikolić, koji je, pre toga, imao uspešnu igračku karijeru na „Rosulji”. U to vreme mnogi su Vlasotince smatrali najfudbalskijim gradom u Srbiji, po broju publike, u odnosu broj stanovnika. Tribine na „Rosulji” gotovo na svim utakmicama u to vreme, nekoliko godina, bile su prepune. Prvi čovek kluba, Jovan Stojanović Pajsa, najvećim delom sopstvenim sredstvima finansirao je klub, a jedan manji deo dolazio je i od lokalne samouprave opštine Vlasotince.
Pored Stojana Babastojanskog, Jovana Stojanovića Pajse, veliki doprinos fudbalskoj afirmaciji Vlasine dali su i osnivač i prvi predsednik kluba Vojislav S. Popović, a posle rata i Luka Đurkić, kao i Vlastimir Veličković Dejanac.
U odlazećoj 2020. godini, koja će biti upamćena po kovidu 19 i odvijanju takmičenja bez prisustva publike, sve radi očuvanja zdravlja svih aktera fudbalskih nadmetanja, planirano obeležavanje, zaista, velikog jubileja, stogodišnjice rada i života fudbalske Vlasine neće biti održano u meri kako bi trebalo da bude, već je prepušteno vremenu koje je pred nama, uz nadu da se u skoroj budućnosti naći lek i za pandemiju korone.
U svom stogodišnjem postojanju i radu, Vlasina je imala uspehe i padove, ali nijednog trenutka ljudi iz kluba nisu pomišljali da menjaju ime klubu, kako bi se rešili nekih problema, a najčešće su to bili problemi finansijske prirode. Veliki broj klubova tako nešto je činio menjajući naziv klubu, a to se čini i u današnje vreme. Ponosni na istoriju svoje Vlasine, na njen izvorni identitet, koji traje od prvih dana daleke 1920.godine, Vlasotinčani sa ponosom ističu veličanstvenih sto godina postojanja, pod istim i nepromenjenim imenom fudbalske Vlasine i fudbalskog stadiona i terena na „Rosulji“, gde od prvog dana osnivanja fudbaleri Vlasine igraju svoje utakmice.
REPREZENTATIVCI SA „ROSULjE“
KIRE, GOLMANI KOCIĆ I PEŠIĆ
Kao poseban fudbalski raritet fudbalski sportski novinari zabeležili su pri kraju prošlog veka, da su, u isto vreme, dva golmana iz Vlasotinca, ponikla na legendarnoj fudbalskoj „Rosulji”, čuvali preko 20 puta mrežu fudbalske rprezentacije Jugoslavije. Aleksandar Kocić bio je tada golman seniorske, a nešto mlađi Dejan Pešić mlade reperezentacije. Oba reperezentativna golmana su odgajena pod budnim okom trenera Milisava Petrovića, bata Miše, koji je nesebičnim radom i darivanjem svog znanja i entuzijazma podario našoj fudbalskoj reprezentaciji dva vrhunska golmana. Pre toga, 15. novembra 1980.godine, Miroslav Simonović Kire koji je iz dresa Vlasine zaigrao za jednu od najboljih generacija Radničkog iz Niša, koja je dogurala do polufinala Kupa UEFA, bio je prvi fudbaler iz Vlasotinca koji je obukao dres reprezentacije Jugoslavije, a na poziv legendarnog selektora Miljana Miljanića, koji je krajem decembra 1995. godine, u svojstvu predsednika FSJ svojim prisustvom uveličao proslavu 75-godišnjice Vlasine.
FOTOGRAFIJE:
Osnivači Vlasine – 1920. godinaStojan Babastojanski, golman i jedan od najuspešnijih predsednika u vreme njegovog mndata Vlasina promenila tri ranga takmičenja (od Južnomoravske lige, Druge Srpske lige „JUG” i na kraju Jedinstvena Srpska liga), Jovan Stojanović poznatiji po nadimku Pajsa, (potpredsednik od 2001 – 2007. godine, od zone preko Srpske lige i plasman u Prvu ligu Srbije) 3. Sadašnja uprava Vlasine
4 .1025 Navijači Vlasine na svojoj ,,Rosulji”Sadašnja ekipa Vlasine ispred klupske prostorije Vlastimir Stamenković, bivši trener, Aleksandar Kocić, bivši golman Vlasine i reprezentacije Jugoslavije, i Miša Petrović, koji sa njim radio na početku golmanske karijere Kocića.I ovo Vam može biti interesantno
.jpg)
