Izvor: BKTV News, 20.Jun.2017, 09:58 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Iz našeg ugla: Samo da ne postanemo ''tikve bez korena'' (kolumna)
Fenomen starenja populacije sve više brine svetske ekonomije.
Dok se razvijeni svet snalazi na taj način što ''uvozi'' jeftinu mladu radnu snagu, balkanski političari demografske probleme rešavaju na taj način što privlačenjem stranih investitora sve manje vode računa o pravima radnika i ''odlivu mozgova''.
Prateći reformske procese u Srbiji možemo uvideti da država najviše ulaže u saobraćajnu i energetsku infrastrukturu. Tokom prošle godine za izgradnju >> Pročitaj celu vest na sajtu BKTV News << saobraćajnica izdvojeno je 66,7 milijardi dinara, dok je 27 milijardi potrošeno na poboljšanje energetskih kapaciteta. Velika davanja su zabeležena i za podsticaje u poljoprivredi (oko 14,2 milijarde dinara), a oko 15 milijardi dinara utrošeno je na podsticanje proizvodnje. Kao pomoć stranim investitorima država je uložila znatna sredstva u otvaranje novih radnih mesta u nerazvijenim područjima.
I pored svega toga radna snaga napušta nerazvijene i seoske sredine naseljavajući velike centre, poput Beograda, Novog Sada i Niša. Drugi se opet odlučuju da idući ''trbuhom za kruhom'' nađu neko srećnije mesto pod zvezdom, podmlađujući na taj način privrede širom sveta. Sve to ukazuje da građani nisu zadovoljni svojim životnim standardom.
Neke ranije vlade najavljivale su da će po ugledu na Italiju, Španiju i donekle Portugaliju, izvršiti političko-teritorijalnu decentralizaciju Srbije, što bi imalo uticaja i na dalji privredni razvoj. Po autorima elaborata ''Regionalizacija Srbije'', koji je objavio Centar za liberalno-demokratske studije, predlagano je da se decentralizacijom brojnih javnih funkcija prenesu mnoge nadležnosti, prava, ali i javni prihodi i fondovi na niže teritorijalne jedinice. Približavanjem moći odlučivanja i kapitala građanima i njihovim potrebama, očuvalo bi se državno jedinstvo i otklonila opasnost od separatizma, odnosno zaustavilo bi se drobljenje preostalog dela Srbije, makar onog koji nije pod direktnom upravom UN i NATO-a, kao što je to slučaj sa Kosovom i Metohijom.
Među idejnim rešenjima kako da se zaustavi demografska katastrofa u Srbiji nalaze se i mišljenja nekih domaćih demografa koji predlažu da se država posveti ulaganju u mesta kraj velikih slivova reka, poput sliva tri Morave, gde bi se modernizacijom već postojeće infrastrukture i uz bolju saobraćajnu povezanost, na kojoj država već radi, ostvario brži privredni razvoj. Druga mogućnost je da se poradi na stvaranju obrazovnih centara širom Srbije, koji bi omogućili da mladi ne napuštaju zavičaj, već da kao svršeni studenti rade na podizanju ukupnog rejtinga malih sredina u kojima žive.
Po svemu sudeći, sve je bolje od stihijskog napuštanja nerazvijenih područja gde se evidentno sve manje dece rađa, od prenaseljavanja velikih gradova i napuštanja otadžbine. Priče pojedinih šaljivdžija da se genijalnost balkanskih političara sastoji u tome što će nas uvesti u novu industrijsku revoluciju i masovnu robotizaciju postojećih poslova na taj način što će podsticati mlade ljude da nakon diplomiranja napuštaju zemlju, jednostavno ne stoji.
Takvom politikom od balkanskih naroda bi se napravila jedna amorfna masa koja bi mogla biti po volji samo ''njuejdžerima'' koji gledaju na svaki način da unište nacinalne kulture, da satru mentalitet i od naroda naprave ''tikve bez korena''.
Posledice tranzicije: Siromaštvo muči Srbiju (KOLUMNA)
.jpg)
