Dan prisajedinjenja Bačke, Banata i Baranje
Povodom obeležavanja 25. novembra Dana prisajedinjenja Vojvodine Srbiji, gradonačelnik Novog Sada Miloš Vučević i predsednik Skupštine Grada Siniša Sević položili su vence na spomen-ploču nekadašnjeg hotela "Grand" na Trgu slobode, gde je održana Velika narodna Skupština.
"Obeležavajući 96 godina od dana održavanja Velike narodne Skupštine u Novom Sadu, na današnji datum 1918. godine, kada je doneta mudra i istorijski dugo čekana odluka naših predaka da se Banat, Bačka i Baranja, današnja Vojvodina, prisajedine matici i da nastave zajednički put sa Srbijom, mi pokazujemo ne samo da cenimo i čuvamo to što su nam preci ostavili, već da se brinemo o budućnosti naših potomaka", rekao je tom prilikom Vučević.
Prema njegovim rečima, njvažniji zadatak svih nas je da, čuvajući ovu državu i naš narod i negujući istorijsku istinu i prave vrednosti, stvaramo uslove da naša deca sutra imaju kvalitetniji život i da naša država bude pristojna i ekonomski razvijena.
"Novi Sad i Novosađani nikada neće zaboraviti ovaj veličanstveni događaj i već sada ćemo krenuti sa planiranjem obeležavanja stogodišnjice oslobođenja našeg grada u Prvom svetskom ratu i 100 godina od prisajedinjenja", rekao je gradonačelnik.
Posle ulaska srpske vojske u Novi Sad na završetku Prvog svetskog rata, Velika narodna skupština Srba, Slovaka, Bunjevaca i drugih naroda je jednoglasno donela odluku kojom se Banat, Bačka i Baranja prisajedinjuju Kraljevini Srbiji.
Tim povodom, vence na spomen tablu takođe su položile delegacije Bunjevačkog nacionalnog saveta i Saveza potomaka ratnika Srbije 1912-1920.
Dragi gospodine Vučeviću, jeste li vi imali časove istorije u osnovnoj školi?
Niti je Vojvodina nastala na teritoriji Srbije, niti su navedene oblasti pre 1918. pripadale Srbiji, pa da se Srbija može nazivati njihovom maticom. Vojvođanski Srbi mogu Srbiju smatrati svojom maticom, ali Vojvodina kao teritorija ne može. S druge strane, Srba je u trenutku prisajedinjenja bilo oko 30% u Vojvodini, te nisu činili većinu, niti je većina imala pravo glasa kada je odlučivano o prisajedinjenju Srbiji.
Zato, obeležavajte ovaj važan istorijski događaj onako kako dolikuje, ali nemojte da falsifikujete istoriju i da je filujete neistinitim tvrdnjama zarad dnevne politike.
Da nije bilo Prvog svetskog rata, nikad Vojvodina ne bi postala deo Srbije, i to znate i vi jako dobro.
Niti ste pažljivo pročitali komentar Novosađanina, niti baratate tačnim istorijskim činjenicama. Pri tom, logičke konstrukcije koje iznosite su katastrofalne. Nazivati narod čiji je udeo u ukupnoj populaciji 30% većinskim, navoditi da je Srba 1720. godine na teritoriji Vojvodine bilo 80% (?!, dajte relevantan izvor za ovo, ali ne gdina Čavoškog i njemu slične) je, najblaže rečeno, neozbiljno. Baš kao i vaše definisanje autonomnosti - pročitajte još jednom šta ste napisali u vezi sa tim i pomislite da li bi ste pod tim pretpostavkama u narednom periodu, bezrezervno i iskreno priznali mađarsku ili bošnjačku autonomiju u Srbiji.
Srbi smeju, mogu i poželjno je slaviti tj. obeležavati datum otcepljenja dela teritorije od matice države, dok Albanci na Kosovu isto to ne smeju.
I tako.
Navikli smo. Valjda.
A o položaju Vojvodine u ooj nesretnoj Srbiji ne vredi trošiti reči.
http://en.wikipedia.org/wiki/Demographic_history_of_Vojvodina
1690
In 1690, about 210,000 Serbs lived in Vojvodina (excluding Srem).In this time, almost entire population of the region was composed of Serbs, also including some Šokci.
1715
According to the Austrian census in Bačka from 1715, Serbs, Bunjevci, and Šokci comprised 97.6% of population.
1718-1720
The 1720 census in Bačka recorded 72% Serbs and 22% Bunjevci and Šokci. After the Treaty of Passarowitz (1718), the first Habsburg census recorded in Banat about 20,000 citizens, mostly Serbs.
Na dnu, u okviru notes iliti izvori:
Dr Dušan J. Popović, Srbi u Vojvodini, knjiga 2, Novi Sad, 1990 <-- preporucujem sve tri knjige
Jovan Pejin, Velikomađarski kapric, Zrenjanin, 2007