U Skupštinu žele čak 554 Beograđanina!
Gotovo četvrtina kandidata na do sada predatim listama za parlamentarne izbore u Srbiji dolazi iz Beograda. Otprilike isti broj stiže i iz Vojvodine, dok je broj kandidata kojima je prebivalište na Kosovu i Metohiji gotovo zanemarljiv.
Na do sada predatim listama nalazi se 2.379 kandidata, od kojih su 554 iz Beograda, iz Vojvodine ih je 596, a sa Kosova i Metohije svega 29. I mada u većini stranaka tvrde da su pri izboru poslaničkih kandidata vodili računa i o tome da njihova regionalna zastupljenost bude uravnotežena, očigledno je da nije tako. Najuravnoteženiju listu ima, što je i logično s obzirom na njen naziv, lista Ujedinjenih regiona Srbije (Beograd samo 42 kandidata), dok je najviše ljudi iz Beograda na listi pokreta Preokret (LDP) - čak 100.
|
Prigradske opštine
|
Izuzetak je, naravno, lista Saveza vojvođanskih Mađara koja je, logično, koncentrisana na kadrove iz Vojvodine, pa se na njoj nalazi samo jedan Beograđanin.
Ovakav odnos, prema proceni analitičara Dejana Vuka Stankovića, posledica je proporcionalnog izbornog sistema, u kojem se ljudi pri odlučivanju za koga će da glasaju pre svega rukovode nazivom liste i onim ko je vodi. Zato je strankama manje važno da ostvare takvu distribuciju kadrova kako bi lista bila „regionalno uravnotežena“.
- Zbog toga izostaje reprezentativnost svih delova Srbije. To još više dolazi do izražaja kad se u obzir uzme da se među vodećim ljudima na listi, koji imaju veće šanse da uđu u parlament, većim delom nalaze kadrovi iz Beograda - kaže Dejan Vuk Stanković. On naglašava da to nije dobro pre svega zbog toga što se opravdano može sumnjati da će, po konstituisanju Skupštine, svi regioni imati ravnopravan tretman.
- Jednostavno, ljudi koji ne žive u određenom regionu, teško mogu u potpunosti da razumeju potrebe građana u tim delovima zemlje - kaže Dejan Vuk Stanković.
S druge strane, kako primećuje, ovakav način formiranja lista favorizuje one stranačke kadrove koji se bolje snalaze u nekim unutarstranačkim borbama, koji su bliži partijskim vrhovima i koji su, možda, atraktivniji za medije, što ne znači da su i bolji kandidati za Skupštinu Srbije.
