Umro Skot-Heron, crni Dilan
Legendarni američki muzičar i pesnik Džil Skot-Heron (Gil Scott-Heron), koji je krajem 70-ih utro put hip-hopu, a tokom dugogodišnje karijere dobio je nadimke “kum repa” i “crni Bob Dilan” - zahvaljujući muzici koja je mešavina poezije i političkog angažmana, preminuo je u Njujorku u 62. godini. Skot-Heron preminuo je 27. maja u njujorškoj bolnici, nakon povratka iz Evrope, preneli su američki mediji, pozivajući se na njegovu prijateljicu Doric Nolan.
Legendarni američki muzičar i pesnik Džil Skot-Heron (Gil Scott-Heron), koji je krajem 70-ih utro put hip-hopu, a tokom dugogodišnje karijere dobio je nadimke “kum repa” i “crni Bob Dilan” - zahvaljujući muzici koja je mešavina poezije i političkog angažmana, preminuo je u Njujorku u 62. godini.
Skot-Heron preminuo je 27. maja u njujorškoj bolnici, nakon povratka iz Evrope, preneli su američki mediji, pozivajući se na njegovu prijateljicu Doric Nolan.
Nakon perioda zavisnosti od droga, kada je izgledalo da je zauvek nestao sa scene, veliki autsajder i pionir društveno odgovornog soula i repa slavodobitno se vratio albumom “I’m New Here” koji je najavio singl “Me And the Devil”.
Skot-Heron uticao je na soul, džez, bluz… Njegove pesme često su imale snažan politički element, počev od njegovog najpoznatijeg rada “The Revolution Will Not Be Televised”.
Rođen 1949. godine u Čikagu, odrastao je u Tenesiju, a potom se preselio u Njujork.
Godinama je sarađivao sa pijanistom i flautistom Brajanom Džeksonom (Brian Jackson), koga je upoznao na Linkoln univerzitetu. Zajedno su postali pioniri stila koji je podrazumevao mešavinu minimalističkih perkusija sa poezijom, zbog čega je Skot-Heron i prozvan “kumom repa”.
On sam je, međutim, odbacivao tako određivanje.
“Ako uopšte postoji neka pojedinačna incijativa za koju sam ja zaslužan, onda bi se moglo reći da je u nekim mojim pesmama bilo muzike, sa kompletnom progresijom i 'hukovima' koji se ponavljaju, zbog čega su više i ličile na muzičke numere nego na recitovanje uz perkusije”, naveo je Skot-Heron u uvodu u svoju zbirku poezije "Now and Then" iz 1990.
Skot-Heron je najčešće nazivao svoju muziku “bluzologijom" ili “muzikom Trećeg sveta”, odnosno crnom američkom muzikom.
“Muzika američkih crnaca danas je neverovatna mešavina najrazličitijih uticaja sa raznih mesta iz kojih potičemo, sa muzikom i ritmovima koje smo sa sobom doneli", rekao je svojevremeno Skot-Heron, koji se još 70-ih i tokom 80-ih usprotivio potrošačkom društvu, kao i razvoju nuklearne tehnologije.
Bio je među prvim umetnicima koji su iskoristili muziku da napadnu aparthejd u Južnoj Africi, mnogo pre nego što je to postala tema globalne kampanje.
U kultnoj pesmi "The Revolution Will Not Be Televised", snimljenoj prvi put 1970. godine, izrazio je oštru kritiku uloge pitanja rase u masovnim medijima i eri marketinga.
Ta pesma postala je himna više generacija njegovih poštovalaca.
Skot-Heron se protivio, međutim, i naglašavanju političke dimenzije njegovog rada.
U intervjuu za “Čikago tribjun” 1998. godine naveo je da fokusiranjem samo na politički aspekt njegovog rada, mediji menjaju suštinu.
“Uradili smo 20 albuma i nisu sve pesme političke”, naglasio je Skot-Heron, koji je pisao otvoreno i o svojoj borbi sa zavisnošću s drogom i alkoholom.
Zbog posedovanja droge proveo je i godinu i po u zatvoru, što mu je, kako je izjavio 2009. godine, doprinelo da se suoči sa realnošću.
Njegov sajt je http://gilscottheron.net/
(SEEcult.org)
