Trenutne smernice za lečenje osteoporoze stavljaju poseban naglasak na prelom kuka ili kičme koji bi mogli da budu uzrok povećanog rizika od naknadnih lomova kostiju. Ali, nova studija koju vodi University of California u Los Anđelesu (UCLA) ukazuje da bi prelom ruke, zgloba, noge i drugih delova tela takođe trebalo shvatiti kao „zvona za uzbunu“ jer, bez obzira na lokaciju, lom ukazuje na opštu tendenciju pucanja kosti u budućnosti, i to na drugom mestu, otkrili su naučnici sa UCLA. Studija cje objavljena juče, 5. maja 2021, u recenziranom časopisu EClinicalMedicine.
Prelom kolena uzrok loma na drugim delovima tela
– Trenutne kliničke smernice ističu samo prelom kuka i kičme, ali naša otkrića osporavaju to gledište. Ne obraćajući pažnju na to koje vrste preloma povećavaju rizik od budućih preloma, propuštamo priliku da identifikujemo ljude sa povećanim rizikom od potencijalnih budućih preloma i da ih savetujemo kako da smanje rizik – istakla je dr Carolyn Crandall, vodeći autor studije i profesor medicine na David Geffen School of Medicine na UCLA.
– Žene u postmenopauzi i njihovi lekari možda nisu bili svesni da je, na primer, čak i prelom kolena povezan sa povećanim rizikom od budućih preloma na drugim lokacijama tela – naglasila je dr Crandall.
3 do 6 puta veći rizik za naknadne lomove kod žena
Istraživački tim ispitivao je zdravstvenu evidenciju od 1993. do 2018. za više od 157.000 žena, starosti od 50 do 79 godina. Podaci su dobijeni iz Inicijative za žensko zdravlje, nacionalne studije koju je finansirao Nacionalni institut za srce, pluća i krv. Otkrili su da su među ženama u postmenopauzi početni prelom donje ruke ili zgloba, nadlaktice ili ramena, natkolenice, kolena, potkolenice ili skočnog zgloba i kuka ili karlice, povezani sa približno 3 do 6 puta većim rizikom za naknadne lomove. Autori su primetili neka ograničenja u studiji, uključujući činjenicu da su učesnici sami prijavili prelome. Međutim, ranija istraživanja su pokazala da su statistički podaci o prelomima koji su sami prijavljeni prilično tačni, u poređenju sa statistikama iz medicinske evidencije.
Gustina kostiju ostala neispitana
Studija beleži da su nedostajale informacije o slomljenim rebrima, što bi moglo da dovede do potcenjivanja rizika za druge prelome. Moguće je, kako navode, da bi stvarni efekat mogao biti još izraženiji nego što pokazuju rezultati, a i mineralna gustina kosti izmerena je samo za podskup učesnika, tako da istraživači nisu mogli da istraže da li je rizik za buduće prelome povezan sa gustinom kostiju.
