BILO JE TO VREME KADA JE SRBIJA RAĐALA HEROJE! Opštom mobilizacijom Srbi želeli da osvete Lazara, Miloša i kosovske junake
Bilo je to vreme kada je Srbija ratovala u prvom balkanskom ratu
Bilo je to vreme u kojem je Srbija iznedrila neke od svojih najvećih heroja: Radomira Putnika (načelnik štaba Vrhovne komande srpske vojske), tada njegovog pomoćnika, Živojina Mišića, Petra Bojovića (komandovao Prvom armijom, koja je krenula ka Skoplju), Stepu Stepanovića, Božidara Jankovića (vodio Treću armiju, koja je oslobodila Kosovo i Metohiju)...
ČUVENI "ĐAČKI BATALJON"! Priča o 1.300 kaplara - kako je mladost Srbije POLOŽILA ŽIVOT za svoju zemlju?
ARHITEKTA SA SRCEM OLIMPIJCA: Kako je srpski REKREATIVAC učestvovao na prvim olimpijskim igrama
MISTERIJE BEZ KRAJA: Predstavljamo 10 ličnosti iz srpske istorije čija smrt i dalje nije do kraja razjašnjena
Bilo je to vreme kada je Srbija ratovala u prvom balkanskom ratu.
Više od petsto godina pre početka tog sukoba, Turci su osvojili Balkan. To je bio početak veoma teškog života za hrišćansko stanovništvo, koje je moralo da plaća porez novim gospodarima, da odlazi na prinudni rad i da trpi strašan teror.
Došlo je vreme da se zulumu stane na put, da se srpski narod pobuni protiv okupatora, i vreme da se konačno dođe do slobode!
Odziv na mobilizaciju prvog dana Prvog balkanskog rata bio je 126%!
Bilo je to 20.000 više ljudi nego što je bilo propisano, te je Vrhovna komanda bila prinuđena da mnoge vrati svijim kućama. Bilo je to vreme opšteg nacionalnog poleta srpskog naroda, svi su želeli da učestvuju u ostvarivanju viševekovnog sna, oslobođenju stare Srbije. Svi su želeli da osvete Lazara, Miloša i kosovske junake, da pokaju svoje stare i osvete se Turcima nakon viševekovnog ropstva.
Srbija je uspela da mobiliše 230.000 vojnika sa 230 topova, grupisanih u 10 pešadijskih divizija, dve nezavisne brigade i jednu konjičku diviziju pod efektivnom komandom bivšeg ministra rata Radomira Putnika. Srpska vrhovna komanda, je prema predratno formiranim strategijama zaključila da će se odlučujuća bitka protiv Turske Vardarske armije najverovatnije odigrati u visoravni Ovče Polje, ispred Skoplja. U tu svrhu su formirane tri armije čiji je zadatak bio da napreduju prema Skoplju, dok su jedna divizija i nezavisna brigada imale da deluju sa Crnogorcima u Novopazarskom sandžaku.
Prva armija, pod komandom prestolonaslednika Aleksandra, čiji je načelnik štaba bio pukovnik Petar Bojović, bila je najveća po broju i snazi, zato je činila centar snaga koje su napredovale prema Skoplju.
Druga armija, pod komandom generala Stepe Stepanovića, sastojala se od jedne srpske i jedne bugarske divizije. Činila je levo krilo snaga i imala je naređenje da napreduje prema Stracinu.
Uključenje bugarske divizije u drugu armiju, je bio čin predratnog dogovora između srpskih i bugarskih komandanata, ali je odmah po početku rata bugarska divizija odbila da sluša i poštuje naređenja generala Stepe Stepanovića, i samo je poštovala naređenja koja su stigla iz bugarske visoke komande.
Treća armija, pod komandom generala Božidara Jankovića, činila je desno krilo i imala je zadatak da oslobodi Kosovo i Metohiju i posle toga da se pridruži ostalim dvema armijama u očekivanoj bici kod Ovče Polja.
U manje od dva meseca, Turska je izgubila teritorije na skoro celom području evropskog kontinenta, pa je uspostavljeno primirje 4. decembra 1912. godine sa svim protivnicima, osim Grčke.
Kao rezultat Prvog balkanskog rata stvorena je Kneževina Albanija kao nezavisna država, na čemu je insistirala Austrougarska, na štetu zemalja pobednica, Grčke, Srbije i Crne Gore.
Nezadovoljstvo podelom osvojenih turskih područja, posebno Makedonije, dovelo je do Drugog balkanskog rata (29. jun–10. avgust 1913. godine).
Balkanski ratovi su bili i uvod u Prvi svetski rat. Srbija je iz oba rata izašla kao najmoćnija država na Balkanu.
"Boj ne bije svijetlo oružje, već boj bije srce u junaka." - rekao je davno Petar Petrović Njegoš.
"Ko sme, taj može. Ko ne zna za strah, taj ide napred." - rekao je vojvoda Živojin Mišić.