Oslobađajuća presuda u Vukovaru

U to vreme, kontrolu nad tim predgrađem Vukovara imale su srpske snage. Obojica su danas puštena na slobodu iz pritvora, gde su se nalazili više od godinu dana. Presudom sudskog veća Županijskog suda u Vukovaru kom predsedava Ante Zeljko oslobođeni su optužbi za ratni zločin protiv civilnog stanovništva počinjen u Sotinu '91 i '92 godine Živko Opačić i Milana Bjedov, zbog nedostatka dokaza.

Opačića je optužnica teretila da je komšiju hrvatske nacionalnosti Tomislava Marinovića odveo u nepoznatom smeru nedugo nakon što su srpske snage zauzele Sotin.

Marinoviću se od tad gubi svaki trag. On je takođe optužen da je učestvovao u proterivanju hrvatskog življa iz Sotina.

Bjedovu se, pak, na teret stavljalo da je tukao osobu iz svog sela, takođe Hrvata, Andriju Novosela.

U obrazloženju oslobađajuće presude za Živka Opačića, sudija Ante Zeljko istakao je tri različite verzije o odvođenju Tomislava Marinovića koje su naveli svjedoci.

Prva verzija je vezana za proterivanje nesrpskog življa iz Sotina, što se Opačiću stavljalo na teret po drugoj tački optužnice.

Sudija Ante Zeljko istakao je kako rečenica o tome formulisana u optužnici glasi tek „terali u autobuse“ i da kao takva ne znači ništa.

Po drugoj verziji, u obrazloženju oslobađajuće presude za Milana Bjedova, sudija Ante Zeljko naveo je da je svedočenje najvažnije svedokinje Mande Skeledžić nedovoljno. Ta svedokinja je u međuvremenu umrla.

Treća verzija kaže da troškovi sudskog postupka koji je trajao tek nedelju dana u slučaju Opačić i Bjedov spadaju na teret proračunskih sredstava, a obojici je istovremeno ukinut i pritvor u kome su se nalazili od maja 2006. i odakle su i dolazili na suđenje.

Sudski postupak protiv Opačića i Bjedova izdvojen je iz optužnice za ratne zločine počinjene u Sotinu tokom  '91 i '92 godine na kojoj se nalazi ukupno 16 optuženih.

Samo su  Živko Opačić i Milan Bjedov  bili dostupni hrvatskom pravosuđu.

Opačić je na toj optužnici bio drugookrivljeni, a Bjedov 11-okrivljeni.