Izvor: Blic, 20.Feb.2018, 22:16   (ažurirano 02.Apr.2020.)

EKSKLUZIVNO Najpoznatijeg teroristu tražilo je POLA SVETA, a Šakal terorističkom organizacijom upravljao iz BEOGRADA

Najpoznatiji svetski terorista Iljič Ramirez Sančez (1949), poznat i kao Karlos Šakal, boravio je više puta u SFRJ, a Beograd mu je bio glavna baza za izvođenje terorističkih napada 1982. i 1983. godine, otkriva „Blic”.

Povezanost Karlosove brutalne terorističke organizacije sa socijalističkom Jugoslavijom, ali i s brojnim istočnoevropskim tajnim službama otkriva strogo poverljva „Specijalna informacija” o akciji “Karlo 2” Državne bezbednosti SFRJ, upućena >> Pročitaj celu vest na sajtu Blic << najvišim komunističkim rukovodiocima 13. oktobra 1983, do koje je došao „Blic”.

Zanimljivo je da ni Karlos, kao ni bilo ko od njegovih saradnika, nikada nije procesuiran u SFRJ niti je izručen zemljama koje su vodile istragu protiv njegove terorističke organizacije, iako je DB znao da su Šakalovi ljudi 1974. raketnim bacačem pogodili avion JAT-a kada su gađali civilni avion izraelske kompanije.

U javnosti je jedino poznato da je Karlos bio jednom u Beogradu, kada je priveden, a kao pogrešno se često navodi da je to bilo 1975. godine.

Prvi put došao 1969.

Dokument do koga je “Blic” došao otkriva da je Karlos prvi put bio u SFRJ 1969. Od tada je bio “nekoliko puta”, sve do 1976, kada je 6. septembra priveden u hotelu “Metropol”, i to po dojavi „Štazija”, tajne službe istočne Nemačke, a nakon što je Karlos DB-u SFRJ nudio blisku saradnju. Pušten je već 9. septembra. Konstatuje se da je Šakal u SFRJ samo te 1976. bio tri puta i da je boravio ukupno dve nedelje u Beogradu i jednom “u malom mestu kod Splita”. Narednih godina u SFRJ svake godine dolaze Karlosovi saradnici čija se imena navode u izveštaju.

Tako Karlosovi ljudi 1980. prenose preko SFRJ oružje za akciju u Švajcarskoj i ostvaruju kontakt sa Abu al Hakamom, liderom terorističke organizacije “ASALE Mudžahida”, koji postaje Karlosov saradnik. Od početka 1982. dolazak Karlosovih terorista postaje učestaliji da bi 26. juna te godine i sam Šakal došao u Beograd, gde je ostao sve do početka 1983, kada ga menja jedan od njegovih najbližih saradnika Nemac Johanes Vajnrih.

Karlos i njegovi saradnici u Beogradu ostvaruju kontakte sa pripadnicima rumunske tajne službe “Sekurite”, kao i s istočnonemačkim “Štazujem” i sirijskom službom. Česti su kontakti i sa grčkom terorističkom organizacijom ELA i pomenutim Abu al Hakamom. Šakal, sa kratkim izbivanjima, živi u iznajmljenom stanu u Nikšićkoj ulici, a u hotelu “Jugoslavija” otvara teleks na ime “Michael” preko koga “koordinira rad terorističke organizacije”.

Nudili saradnju DB-u

„Kontaktira s članstvom i rukovodstvom i nadzire transport oružja, eksploziva i druge terorističke opreme. Praktično, Beograd postaje jedna od njegovih najznačajnijih baza u Evropi“, navodi se u izveštaju DB-a.

Ovaj izveštaj zapravo je napisan nakon što je Karlosov saradnik i zamenik Johanes Vajnrih u ime terorista ponudio jugoslovenskom DB-u legalnu saradnju posle 116 dana koje je proveo u Beogradu jula 1983. Ta saradnja je prvo nuđena preko državljanke SFRJ Nede Radonić (označena kao pripadnik Karlosove organizacije), posle čega je Vajnrih stavljen u izolaciju 5. septembra 1983.

Za režim u SFRJ nije bila tajna da je Iljič Ramirez Sančez - Karlos Šakal vođa terorista, ali je našim komunistima bilo bitno “što svim sredstvima pruža doprinos u međunarodnom klasnom ratu”.

Odeljak izveštaja DB-a “Saznanja o Karlosovoj organizaciji” otkriva da su jugoslovenski obaveštajci do detalja znali s kakvim teroristima imaju posla, ali da ih nikada nisu procesuirali. U početku se navodi da je sam termin “Karlosova organizacija” uslovan, kao i da njegov najbliži saradnik Vajnrih tvrdi da organizacija nema ime. Zatim se citira da se u zvanično dobijenom izveštaju mađarske obaveštajne službe za te teroriste koristi naziv “Svetska revolucija”.

- Cilj im je da svim sredstvima pruže doprinos uspešnom ishodu međunarodnog klasnog rata, odnosno pobedi socijalizma u svetu - navodi DB, i dodaje kako u Karlosovoj organizaciji za prirodnog saveznika smatraju zemlje Varšavskog pakta, a da saveznike imaju i u “progresivnim arapskim režimima”, pre svega u Siriji, Južnom Jemenu i Libiji.

- Kao skoro isključivi metod u svojoj aktivnosti koriste terorizam ili u njihovoj terminologiji “revolucionarno nasilje” i subverziju, uz traženje pomoći i oslanjanje na saradnju s obaveštajnim službama navedenih arapskih zemalja i članica Varšavskog ugovora. U tom cilju sarađuju sa srodnim ultralevičarskim teroristima... To tumače kao svoju “internacionalističku obavezu” - navodi se u izveštaju DB.

Zaključuje se da su ciljevi terorističkih napada “interesi, imovina, objekti i ličnosti sa Zapada, reakcionarni arapski režimi, kao i izraelski i cionistički interesi”. Napominje se da nijedno nedelo nisu izveli prema “socijalističkoj zajednici” ili “progresivnim režimima”.

Lično ubio „izdajnika“

U istom odeljku se navodi da je osnovno pitanje: Ko stoji iza Karlosove organizacije? DB zaključuje da su teroristi manipulisani tajnim službama sa kojima sarađuju, ali da njihova organizacija nije “obična agentura”. Navodi se da Karlos i Vajnrih ističu svoju samostalnost, a da to potvrđuju i dokumenta terorista do kojih je DB došao. Spominje se da postoje indicije da je Karlosa vrbovao sovjetski KGB dok je od 1969. do 1971. bio na studijama u Moskvi, ali i da ne može sa izvesnošću da se utvrdi da li je neka služba “penetrirala u Karlosovu organizaciju”.

Navodi se i da teroristi posvećuju “izuzetnu pažnju zaštiti od penetracije”, da rigorozno proveravaju članstvo i opisuje kako je Karlos lično ubio člana rukovodstva Mihela Mukardala, koji ga je izdao francuskoj policiji, kao i sirijskog novinara Hani Kudu. DB zaključuje da se Karlosova organizacija finansira od naknada koje im daju tajne službe za određene akcije pljačkama i ucenama u zapadnoj Evropi, kao i prodajom oružja i terorističke opreme.

- Bilo je perioda kada su raspolagali svotama od nekoliko miliona dolara, ali i drugih, kada je, na primer, nedavno Vajnrihu ostalo svega 15.000 dolara za „evropske poslove” - piše u izveštaju.

Studije u Moskvi, protesti u Londonu

U izveštaju DB-a posebna pažnja posvećena je biografiji Karlosa, za koga se navodi da je rođen u Karakasu 1949. i da je sa 16 godina postao član Komunističke partije Venecuele. Karlos je za vreme studentskih demonstracija 1968. boravio u Londonu, gde po nalogu KP Veneculele osniva ilegalni “Front za nacionalno oslobođenje Venecuele”.

Po povratku sa studija iz Moskve, Karlos se upoznaje sa vojnim liderom palestinske PFLP Vadijom Hadadom i uključuje se u francusku ekspozituru te organizacije „Parizjen orijental“ (Parisienne Orientale), koju je vodio alžirski veteran Mohamed Boudija. Nakon ubistva Boudije, vođstvo preuzima Šakal i tada uspostavlja saradnju sa terorističkim organizacijama iz Nemačke “Bade-Meinhof” i “R-2”. Njegov saradnik tada postaje Johanes Vajnrih. DB beleži terorističke napade iz tog perioda i zaključuje da se Karlos razilazi sa palestinskom organizacijom jer je ona “usko skoncentrisana na palestinske interese”.

Izveštaj iz osam delova na 29 stranica

Izveštaj DB je podeljen u nekoliko celina: „Saznanja o Karlosovoj organizaciji”, „Konkretna saradnja sa pojedinim obaveštajnim službama”, „Veze sa srodnim organizacijama”, „Planirane i izvršene terorističke akcije”, „Boravak i aktivnosti Karlosove organizacije u SFRJ (što je navodno u prethodnom delu teksta), „Pristup Karlosove organizacije jugoslovenskoj državljanki Nedi Radonjić”, „Ponude Karlosove organizacije za saradnju sa SDB” i „Predlog mera za realizaciju akcije Karlo 2”, koja se odnosi na Vajnriha.

VIDEO: Rat Amerike i Rusije imao je neverovatna oružja - Od Holivuda do kondoma

Nastavak na Blic...