Legat Stevana Kragujevića u Muzeju istorije Jugoslavije
U Muzeju istorije Jugoslavije u sredu, 1. aprila, biće potpisan ugovor sa pesnikinjom Tanjom Kragujević o formiranju legata njenog oca Stevana Kragujevića, kao i prezentacija ovog legata.
Komentara 0
Na ovaj način, biće formalizovan prvi deo saradnje, tokom koga je Tanja Kragujević Muzeju istorije Jugoslavije predala izuzetno vredan deo zaostavštine svog pokojnog oca- prvog fotoreportera Direkcije za informacije pri Predsedništvu SFRJ, fotografa Tanjuga i urednika fotografije u dnevnom listu "Politika“.
Kako je saopšteno iz Muzeja istorije Jugoslavije, Legat će i ubuduće biti obogaćivan novim donacijama.
Legat Stevana Kragujevića za sada broji blizu 6.000 originalnih negativa i oko 1.500 fotografija, korpus knjiga i kataloga o Kragujeviću i onih sa njegovim fotografijama.
U Legatu je i nekoliko desetina predmeta i dokumenata koji svedoče o njegovoj profesiji fotoreportera, ali i o saradnji i prijateljstvu sa brojnim istaknutim savremenicima iz Jugoslavije i sveta.
Među snimcima koji na ovaj način obogaćuju fond fotografija Muzeja istorije Jugoslavije su snimci aktivnosti predsednika Josipa Broza Tita u zemlji, brojni portreti ostalih političara koji su obeležili drugu polovinu 20. veka, ali i snimci Studentskih demonstracija 1968. i političkih događaja u poslednjoj deceniji postojanja Jugoslavije.
Formiranje Legata Stevana Kragujevića deo je misije Muzeja da baštini i prezentuje kulturno i istorijsko nasledje Jugoslavije.
Tanja Kragujević nije samo donirala snimke i predmete koji će činiti Legat njenog oca, već je sve to propratila izuzetno posvećenim i iscrpnim dokumentarnim obogaćivanjem, koje će omogućiti i dalju obradu i kontekstualizaciju kompletnog Legata i onoga što ga čini.
Stevan Kragujević (Senta, 4. februar 1922-Beograd, 17. april 2002.) jedan je od najznačajnijih jugoslovenskih i srpskih fotoreportera.
Bio je prvi fotoreporter Direkcije za informacije pri Predsedništvu SFRJ od 1949. do 1951. godine i fotoreporter Tanjuga od 1951. do 1953. godine.
Najveći deo radnog veka, od 1953. do 1982. godine proveo je kao fotoreporter i urednik fotografije, rukovodilac fotolaboratorije i foto-službe dnevnog lista "Politika". Doprineo je i uvođenju novih rubrika u “Politici”, osobito onih koji su isticale punu vrednost i važnost fotografije.
Kao reporter akreditovan u Narodnoj skupštini (čak i posle penzionisanja), načinio je izuzetno bogat fond fotografija, koje predstavljaju pravu hroniku druge polovine 20. veka u Jugoslaviji, odnosno njenog političkog i kulturnog života, ali i niz antologijskih neoficijelnih snimaka.
Učestvovao je na brojnim međunarodnim i jugoslovenskim izložbama, a bio je autor i posebnih- autorskih.
Dobitnik je mnogih nagrada za svoju novinsku i umetničku fotografiju, između ostalog nagrade "Svetozar Marković“ za životno delo u čijem se obrazloženju navodi "za stotine hiljada fotoreporterskih zapisa istorijske vrednosti i odanost profesiji“.