Izvor: Politika, 28.Nov.2006, 13:00 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Zakup stanova solidarnosti
Stanovi izgrađeni sredstvima solidarnosti koja su izdvajana iz zarada, tj. plata zaposlenih radi rešavanja njihovih stambenih pitanja, popularno nazvani stanovi solidarnosti, po pravilu se daju u zakup zaposlenima na neodređeno vreme sa pravom otkupa pod uslovima iz Zakona o stanovanju.
Izdvajanje sredstava za izgradnju stanova solidarnosti prestalo je 1. jula 2001. godine, brisanjem člana 44. Zakona o stanovanju koji je regulisao ovo pitanje. Međutim, odredbe ovog člana se i dalje >> Pročitaj celu vest na sajtu Politika << primenjuju na stanove koji su izgrađeni, ili se još grade, sredstvima iz ovog fonda po konkursima koji su objavljeni u periodu važenja odredaba člana 44. Zakona o stanovanju, a kada je u pitanju grad Beograd i Odluke o načinu, uslovima i rokovima korišćenja i vraćanja sredstava solidarnosti iz 2000. godine. Ovom odlukom propisuju se način, uslovi i rokovi korišćenja i vraćanja sredstava solidarnosti koja se po Zakonu o stanovanju izdvajaju po stopi od 1,3 odsto na iznos bruto isplaćenih zarada, odnosno plata, za rešavanje stambenih potreba zaposlenih u preduzećima, ustanovama i državnim organima, koji za ovu namenu ne raspolažu dovoljnim sredstvima, na teritoriji grada Beograda.
Prema članu 16, stav 1. ove odluke, preduzeća, ustanove i državni organi donose opšti akt kojim, shodno Zakonu o stanovanju, utvrđuju način i uslove raspodele dobijenih stanova solidarnosti zaposlenima, a, prema stavu 2, stanovi solidarnosti otkupljuju se prema Zakonu o stanovanju. To znači da se zaposlenom licu koje je ostvarilo prioritetno mesto na listi reda prvenstva daje stan solidarnosti u zakup na neodređeno vreme i da taj stan može da se otkupi sa rokom otplate od 40 godina (po zahtevu kupca može i kraći rok) i pod drugim uslovima predviđenim Zakonom o stanovanju.
Zakupnina za stan u državnoj svojini koju koristi zakupac stana na neodređeno vreme utvrđuje se u zavisnosti od površine i kvaliteta stana i zgrade u kojoj se stan nalazi, a izražava se brojem bodova za kvalitet stana i zgrade, površine stana i koeficijenta, čija visina se usklađuje u skladu sa aktom ministra za kapitalne investicije.
Međutim, u praksi se dešava da davalac stanova u zakup, državna ustanova oli organ, ne daje ove stanove u zakup na neodređeno vreme sa zakupninom i pravom otkupa pod uslovima iz Zakona o stanovanju, već ih daje u zakup na pet godina, s tim da se zakup posle isteka ovog roka može obnoviti i sa tržišnom zakupninom koja se određuje na osnovu vrednosti stana iz rešenja o porezu na imovinu. Pravo otkupa je predviđeno, ali po tržišnoj ceni. Na taj način zaposleni, koji su već izdvajali sredstva za ove stanove iz zarada, moraju da izdvoje dodatna sredstva, kako za zakupninu, tako i za kupovinu stana, ne znajući za koje svrhe će se koristiti ova sredstva.
Odbijanje zaključenja ugovora o visini zakupnine, kao i neplaćanje tržišno određene zakupnine, povlači, prema odredbama tih ugovora, otkaz ugovora o zakupu i iseljenje iz stana. Opravdanje za ovakav ugovor o zakupu nalazi se u tome da će zbog visine zakupnine kupac pre krenuti u otkup, a pravni osnov – u Uredbi o rešavanju stambenih potreba izabranih, postavljenih i zaposlenih lica kod korisnika sredstava u državnoj svojini.
Međutim, ova uredba se ne može primeniti na stanove solidarnosti, budući da su ovi stanovi regulisani Odlukom o načinu, uslovima i rokovima korišćenja i vraćanja sredstava solidarnosti, a Uredba ne reguliše posebno ovu kategoriju stanova. S druge strane, uredbom se ne može menjati zakon, a Zakonom o stanovanju, odredbama koje su važile u vreme kada su objavljeni konkursi za raspodelu, regulisano je pitanje zakupa i otkupa stanova solidarnosti.
[objavljeno: 28.11.2006.]
.jpg)
