Izvor: Blic, 26.Nov.2014, 23:12 (ažurirano 02.Apr.2020.)
Gejevi su ovde bili u raju, a onda je nastupilo nešto gore od pakla
Zapadni Holivud i Grinič Vilidž (zapadni Menhetn) su mesta rađanja homoseksualnih sloboda, gde je istopolna ljubav bila opšte prihvaćena. Prava meka za LGBT osobe, u vremenima koja nisu blagonaklono gledala na njihovu seksualnu orijentaciju. Ipak, postoji jedan grad u koji je nekoliko decenija bio ispred gore pomenutih. Berlin.
Urbana gej scena koja je postojala u Vajmarskoj republici (naziv koji je Nemačka nosila od 1919. do 1933. godine, nakon poraza u 1. svetskom ratu i >> Pročitaj celu vest na sajtu Blic << ukidanja monarhije), bila je daleko naprednija i razvijenija od one koja će se decenijama kasnije pojaviti u Sjedinjenim Državama.
Eksperimenti koji su ispitivali homoseksualnost, kao i medicinske intervencije koje su pomagale onima koji su se osećali zarobljeno u svom telu u Nemačkoj su vršeni pre više od 100 godina.
Liberalne godine grada, pre dolaska Hitlera na vlast, opisane su u knjizi "Gej Berlin."
Nauka o transseksualnosti osnovana je upravo u Berlinu, na Institutu seksualne nauke, gde je izvedena prva operacija promene pola. Reči "homoseksualac" i "transvestit" nastale su upravo u Nemačkoj.
Muška prostitucija, gej barovi i noćni klubovi, kabarei u kojima su nastupali gej muškarci, lezbejke i transseksualci samo su neki od elemenata tadašnje homoseksualne subkulture u Berlinu.
Upravo u Berlinu su naučnici zaključili da je "istopolna ljubav normalna, urođena karakteristika, a ne bolest", navodi u svom delu pisac Robert Biči.
Vajmarska republika isplivala je iz olupine nemačke monarhije nakon fijaska u Prvom svetskom ratu. Versajski sporazum 1919. godine kaznio je Nemce značajnim umanjenjem teritorije, i uticao na promenu (doduše kratkotrajnu) razmišljanja kod Nemaca.
U tom turbulentnom i jako teškom vremenu, Berlin se izdvojio kao prestonica liberalnog života. Za razliku od ostatka Nemačke, pa i većine Evrope koja se još uvek oporavljala od "Velikog rata", kako su ga tada zvali, u Berlinu se razvila potpuno nova subkultura.
Urbani način života, stvaranje bogataške elite, opušteni društveni stavovi i norme, potpomognute neprestanim finansijskim injekcijama iz SAD, učinile su dvadesete godine prošlog veka zlatim dobom Berlina. Mnogi ovaj period nazivaju najkreativnijim dobom u nemačkoj istoriji.
Pisci, pesnici i umetnici iz Londona, Pariza, Amerike hrlili su u Berlin kako bi iskusili i učivali u čarima apsolutnih seksualnih sloboda, gde niko nije obraćao pažnju na to da li ste voajer, homoseksualac, lezbejka, hetero ili transvestit.
Zapadni Evropljani, Rusi i Skandinavci bili su redovni posetioci nemačke metropole, u koju su dolazili kako bi zadovoljili svoje seksualne fantazije i "okusili razvrat i razuzdanost Berlina", čije se ostavrenje u njihovim državama tada bilo nezamislivo.
- Prostitucija je prožimala tadašnji život Berlina, niko nije obraćao pažnju na to koje ste seksualne orijentacije, transseksualci i transvestiti su slobodno šetali ulicama, a industrija seksa je cvetala - kaže autor knjige "Gej Berlin."
U tom trenutku postojalo je oko 30 časopisa povećenih gej populaciji, samo na nemačkom jeziku. Golotinja i naslovi eksplicitne sadržine krasili su stranice tih časopisa i stajale na rafovima kioska, tik uz ozbiljne listove poput "Velta" ili "Cajta."
Čak su postojale i posebne krojačke radnje koje su šile žensku odeću za transvestite, tik pored ordinacija, advokatskih kancelarija ili zanatskih radnji.
Svečani balovi homoseksualaca organizovani su skoro svake nedelje, a jedan od njih zabeležio je i opisao američki pesnik Mardsen Hartli, koji je i sam prisustvovao.
"Život u Berlinu je tada bio na najvišem nivou sofisticiranosti i slobode. Svima je sve bilo normalno", napisao je.
Dr Magnus Hiršfeld osnovao je Institu za seksualnu nauku u martu 1919. godine, što je bila prva ustanova tog tipa na svetu. Medicinsko i psihološko savetovanje LGBT populacije bilo je standardna praksa na ovom institutu.
Čak i danas ova ustanova važi za daleko najnapredniju instituciju tog tipa na svetu.
Prva operacija promene pola izvršena je na ovom institutu, decenijama pre nego što je ikome palo na pamet da se usudi na takvu revolucionarnu operaciju.
A onda je 1929. godine, sa dolaskom Velike depresije i sloma američkog finansijskog sistema, zlatno doba Berlina počelo da bledi i iščezava, polako klizeći u najmračniji etapu u istoriji Nemačke - vladavinu Adolfa Hitlera.
Četiri godine kasnije, Hitler je demonstrirao moć i dolazak na vlast velikim maršom, a njegov bes i mržnju osetili su oni koji su u "zlatnom Berlinu" bili najslobodniji - Jevreji, homoseksualci i seksolozi.
Berlinska žurka došla je do krvavog kraja.
.jpg)
